Επιστροφή στο 2014

Τηρουμένων των αναλογιών η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην οικονομία και την πολιτική θυμίζει τα τέλη του 2014. Με άλλη κυβέρνηση, με μια προεδρική εκλογή μπροστά, αλλά με ένα «παιχνίδι» που έχει μεγάλες ομοιότητες.



Η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είχε οδηγήσει την οικονομία σε πιο ασφαλή λιμάνια, η χώρα έβγαινε από την ύφεση και παρουσίαζε ανάπτυξη, αλλά εκκρεμούσε μια αξιολόγηση, η οποία προκαλούσε εντάσεις με την τρόικα.

Η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ καυχιέται για το δικό της success story, τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν ισχυρή ανάπτυξη το γ’ τρίμηνο, κάποιοι πρόδρομοι δείκτες επιβεβαιώνουν μια αναστροφή της πορείας. Ομως, και πάλι μια αξιολόγηση είναι ανοικτή, μια διαπραγμάτευση καθυστερεί δραματικά και οι φόβοι εκτροχιασμού ενισχύονται.

Οπως και τότε τα σενάρια των πρόωρων εκλογών εντείνονται, αν και το 2014 η κυβέρνηση δεν μπορούσε να τις αποτρέψει, καθώς η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας έπρεπε να έχει την έγκριση της αντιπολίτευσης.

Ομως, ο εφιάλτης μιας νέας αναταραχής στην οικονομία, ως αποτέλεσμα της αδυναμίας να κλείσει η αξιολόγηση και του πολιτικού κόστους για νέα μέτρα που δεν μπορεί να αντέξει η κυβέρνηση Τσίπρα, σκιάζει ακόμη και τα καλά στοιχεία για την ανάπτυξη.

Αυτό που έχει περισσότερο σημασία, πέραν της απόδοσης ευθυνών στην κυβέρνηση γιατί καθυστέρησε να μπει στο κλίμα της διαπραγμάτευσης, είναι πώς θα αποφύγει η οικονομία μια νέα, μεγάλη ζημιά. Αν δεν κλείσει η αξιολόγηση και η συζήτηση για το χρέος δεν ξεκινήσει, τότε ούτε στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης θα μπει η χώρα, ούτε θα μπορέσει να βγει στις αγορές. Πρόκειται για ένα εφιαλτικό σενάριο που πρέπει να αποφευχθεί, διότι η Ελλάδα δεν αντέχει νέα μνημόνια και το τραπεζικό σύστημα ακόμη μια ανακεφαλαιοποίηση.

Πρέπει, λοιπόν, το πολιτικό σύστημα να προσέξει και να διδαχθεί από τα λάθη. Αλλωστε, η εθνική προσπάθεια είναι πάνω από τα κομματικά οφέλη.