Ερευνητές του University of Nebraska-Lincoln, του
Harvard Medical School και του ΜΙΤ σχεδίασαν έναν «έξυπνο» επίδεσμο, ο
οποίος θα μπορούσε κάποια στιγμή να φτάσει στο σημείο να θεραπεύει
χρόνια τραύματα ή τραύματα στο πεδίο της μάχης αξιοποιώντας κυριολεκτικά
κάθε του ίνα.
Ο επίδεσμος αποτελείται από ηλεκτρικά αγώγιμες ίνες, καλυμμένες από ένα τζελ το οποίο μπορεί να ενισχυθεί με αντιβιοτικά, ουσίες που βοηθούν στην ανάπλαση, παυσίπονα και άλλα είδη φαρμάκων. Ένα μικρό χειριστήριο, μεγέθους γραμματοσήμου, το οποίο θα μπορούσε να ενεργοποιείται μέσω smartphone ή άλλης ασύρματης συσκευής, στέλνει μικροποσότητες τάσης μέσα από συγκεκριμένες ίνες. Η τάση θερμαίνει την ίνα και το υδροτζέλ, με αποτέλεσμα την απελευθέρωση του φορτίου που περιέχει. Αυτό σημαίνει πως ένας και μόνος επίδεσμος θα μπορούσε να περιέχει πολλαπλά φάρμακα, ανάλογα με το είδος του τραύματος, επισημαίνουν οι ερευνητές - ενώ παράλληλα παρέχεται η δυνατότητα ακριβούς ελέγχου της δόσης και της χορήγησης των φαρμάκων αυτών. Ο συνδυασμός παραμετροποίησης και ελέγχου μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη βελτίωση ή επιτάχυνση της διαδικασίας θεραπείας, αναφέρει ο Αλί Ταμαγιόλ, βοηθός καθηγητής μηχανολογίας και μηχανικής υλικών στο University of Nebraska-Lincoln. «Μπορείς να χορηγείς πολλαπλά φάρμακα, με διαφορετικά προφίλ χορήγησης. Αυτό είναι μεγάλο πλεονέκτημα συγκριτικά με άλλα συστήματα. Αυτό που κάναμε εδώ ήταν να φτιάξουμε μια στρατηγική για τη δημιουργία ενός επιδέσμου από τη βάση του. Αυτή είναι μια πλατφόρμα που μπορεί να εφαρμοστεί σε πολλούς διαφορετικούς τομείς βιοϊατρικής μηχανικής και ιατρικής».
Οι ερευνητές οραματίζονται χρήση του «έξυπνου» αυτού επιδέσμου σε πρώτη φάση για τη θεραπεία χρόνιων τραυμάτων στο δέρμα, που προκύπτουν από τον διαβήτη. Επίσης, στρατιώτες που έχουν τραυματιστεί στη μάχη θα μπορούσαν να επωφεληθούν, κατά τον Ταμαγιόλ, είτε για ταχύτερη επούλωση τραυμάτων από σφαίρες ή θραύσματα, είτε για αποτροπή εμφάνισης μολύνσεων σε απομακρυσμένα περιβάλλοντα.
«Οι στρατιώτες στο πεδίο της μάχης ίσως να υποστούν διαφορετικά τραύματα ή μολύνσεις» είπε σχετικά. «Ίσως να αντιμετωπίζουν έναν αριθμό διαφορετικών παθογόνων. Φανταστείτε να έχετε έναν πολύπλευρο επίδεσμο με αντίδοτα ή φάρμακα στοχευμένα σε συγκεκριμένους κινδύνους του περιβάλλοντος», πρόσθεσε.
Ο επίδεσμος αποτελείται από ηλεκτρικά αγώγιμες ίνες, καλυμμένες από ένα τζελ το οποίο μπορεί να ενισχυθεί με αντιβιοτικά, ουσίες που βοηθούν στην ανάπλαση, παυσίπονα και άλλα είδη φαρμάκων. Ένα μικρό χειριστήριο, μεγέθους γραμματοσήμου, το οποίο θα μπορούσε να ενεργοποιείται μέσω smartphone ή άλλης ασύρματης συσκευής, στέλνει μικροποσότητες τάσης μέσα από συγκεκριμένες ίνες. Η τάση θερμαίνει την ίνα και το υδροτζέλ, με αποτέλεσμα την απελευθέρωση του φορτίου που περιέχει. Αυτό σημαίνει πως ένας και μόνος επίδεσμος θα μπορούσε να περιέχει πολλαπλά φάρμακα, ανάλογα με το είδος του τραύματος, επισημαίνουν οι ερευνητές - ενώ παράλληλα παρέχεται η δυνατότητα ακριβούς ελέγχου της δόσης και της χορήγησης των φαρμάκων αυτών. Ο συνδυασμός παραμετροποίησης και ελέγχου μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη βελτίωση ή επιτάχυνση της διαδικασίας θεραπείας, αναφέρει ο Αλί Ταμαγιόλ, βοηθός καθηγητής μηχανολογίας και μηχανικής υλικών στο University of Nebraska-Lincoln. «Μπορείς να χορηγείς πολλαπλά φάρμακα, με διαφορετικά προφίλ χορήγησης. Αυτό είναι μεγάλο πλεονέκτημα συγκριτικά με άλλα συστήματα. Αυτό που κάναμε εδώ ήταν να φτιάξουμε μια στρατηγική για τη δημιουργία ενός επιδέσμου από τη βάση του. Αυτή είναι μια πλατφόρμα που μπορεί να εφαρμοστεί σε πολλούς διαφορετικούς τομείς βιοϊατρικής μηχανικής και ιατρικής».
Οι ερευνητές οραματίζονται χρήση του «έξυπνου» αυτού επιδέσμου σε πρώτη φάση για τη θεραπεία χρόνιων τραυμάτων στο δέρμα, που προκύπτουν από τον διαβήτη. Επίσης, στρατιώτες που έχουν τραυματιστεί στη μάχη θα μπορούσαν να επωφεληθούν, κατά τον Ταμαγιόλ, είτε για ταχύτερη επούλωση τραυμάτων από σφαίρες ή θραύσματα, είτε για αποτροπή εμφάνισης μολύνσεων σε απομακρυσμένα περιβάλλοντα.
«Οι στρατιώτες στο πεδίο της μάχης ίσως να υποστούν διαφορετικά τραύματα ή μολύνσεις» είπε σχετικά. «Ίσως να αντιμετωπίζουν έναν αριθμό διαφορετικών παθογόνων. Φανταστείτε να έχετε έναν πολύπλευρο επίδεσμο με αντίδοτα ή φάρμακα στοχευμένα σε συγκεκριμένους κινδύνους του περιβάλλοντος», πρόσθεσε.
