Ένα βουνό χρέους ύψους 135 τρισ. δολ.
που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο διαπερνάει το τραπεζικό σύστημα στις
χώρες του G-20, αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την παγκόσμια
οικονομία, σύμφωνα με τα κεντρικά κείμενα της ετήσιας Συνόδου του ΔΝΤ
που αρχίζει αύριο στην Ουάσιγκτον.
Το χρέος αυτό ξεπερνά το 235% του
συνολικού ΑΕΠ των αναπτυγμένων χωρών του πλανήτη, ήτοι των χωρών που
συμμετέχουν στο G-20 (σ.σ. να θυμίσουμε εδώ ότι το χαρακτηρισμένο, λόγω
του όγκου του, δημόσιο χρέος της Ελλάδας δεν ξεπερνά το 180% του
ΑΕΠ...).
Και το χρέος αυτό είτε "κόκκινο” είτε
"εξυπηρετούμενο” περνάει από το τραπεζικό σύστημα και ειδικά από τις 30
μεγάλες διεθνείς τράπεζες. Το ΔΝΤ φέτος μάλιστα κάνει ένα βήμα ακόμα
παραπέρα – δεν έχει υπάρξει ποτέ κάτι ανάλογο στο παρελθόν ακόμα και
στις μεγάλες χρηματοπιστωτικές κρίσεις του παρελθόντος – ονοματίζοντας
τις εννέα μεγαλύτερες τράπεζες που κατά την εκτίμησή του αποτελούν
κίνδυνο. Και ανάμεσά τους είναι πέντε ευρωπαϊκές οι δύο από τις οποίες
είναι βρετανικής προέλευσης αλλά και τρεις από τις μεγαλύτερες της
ηπειρωτικής Ευρώπης όπως η Deutsche Bank, η Unicredit και η SocGen...
Η σοβαρότητα της κατάστασης αποτυπώνεται
στο γεγονός ότι η ΕΚΤ διαμέσου του SSM επιχειρεί να απαντήσει στις
επισημάνσεις του ΔΝΤ και στέλνει μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της
ετήσιας Συνόδου του ΔΝΤ αυτό το Σαββατοκύριακο, την Noui την επικεφαλής
του SSM, στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου για να εξηγήσει το βάθος
και το εύρος των μέτρων που πρόσφατα (2/10) έθεσε σε δημόσια
διαβούλευση.
Τα μέτρα αυτά έχουν δύο σκέλη
Το ένα προβλέπει ότι από 1/1/208 για κάθε νέο δάνειο που θα γίνεται κόκκινο και δεν θα έχει εγγυήσεις μετά από δύο χρόνια η τράπεζα που το έχει στο χαρτοφυλάκιό της θα πρέπει να το καλύψει άμεσα με πρόβλεψη στο 100%. Το ίδιο θα πρέπει να γίνεται και με όσα έχουν εγγυήσεις αλλά μετά από 7 χρόνια. Το δεύτερο σκέλος έχει να κάνει με την εφαρμογή αυτού του κανονιστικού πλαισίου και σε ειδικές κατηγορίες δανείων στα ήδη υπάρχοντα "κόκκινα δάνεια” τα οποία στην Ευρώπη όπως είναι γνωστό αγγίζουν το ένα τρισ. ευρώ και τα 300 – 350 δισ. εξ αυτών είναι δάνεια στο ιταλικό τραπεζικό σύστημα και άλλα 100 δισ. ευρώ στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα...
Το ένα προβλέπει ότι από 1/1/208 για κάθε νέο δάνειο που θα γίνεται κόκκινο και δεν θα έχει εγγυήσεις μετά από δύο χρόνια η τράπεζα που το έχει στο χαρτοφυλάκιό της θα πρέπει να το καλύψει άμεσα με πρόβλεψη στο 100%. Το ίδιο θα πρέπει να γίνεται και με όσα έχουν εγγυήσεις αλλά μετά από 7 χρόνια. Το δεύτερο σκέλος έχει να κάνει με την εφαρμογή αυτού του κανονιστικού πλαισίου και σε ειδικές κατηγορίες δανείων στα ήδη υπάρχοντα "κόκκινα δάνεια” τα οποία στην Ευρώπη όπως είναι γνωστό αγγίζουν το ένα τρισ. ευρώ και τα 300 – 350 δισ. εξ αυτών είναι δάνεια στο ιταλικό τραπεζικό σύστημα και άλλα 100 δισ. ευρώ στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα...
Αυτής της συνολικής "εικόνας” είναι
μέρος η πρόσφατη συμβιβαστική προσέγγιση μεταξύ ΔΝΤ και ΕΚΤ που αφορούσε
την επίσπευση της υλοποίησης των stress test και του επιλεκτικού
ελέγχου της ποιότητας ενεργητικού σε ορισμένες κατηγορίες δανείων.
Σχετικά με το κομμάτι που αφορά στην
Ελλάδα, από το συνολικό πάζλ των κόκκινων δανείων που έχει απλώσει στο
τραπέζι το ΔΝΤ, όπως έχει διευκρινισθεί αρμοδίως, το Ταμείο θα ήταν
έτοιμο να χαλαρώσει την στάση του αναφορικά με τις δημοσιονομικές
απαιτήσεις στο ελληνικό πρόγραμμα, αν προχωρούσε γρήγορα και
αποτελεσματικά το κομμάτι που αφορά στην εκκαθάριση των κόκκινων
δανείων, το οποίο αξιολογεί ως το κεντρικό ζήτημα...