Έναν νέο τύπο πολυμερούς γυαλιού, που μπορεί να
επισκευάζεται/ θεραπεύεται από μόνο του όταν πιέζεται αναπτύσσουν
επιστήμονες στο University of Tokyo, μετά από μια τυχαία ανακάλυψη από
έναν φοιτητή.
Όπως αναφέρει ο Guardian, γυαλί φτιαγμένο από ένα ελαφρύ πολυμερές («πολυαιθέρας- θειουρία») μπορεί να θεραπεύει μόνο του ραγίσματα όταν πιέζεται με το χέρι, χωρίς να απαιτείται μεγάλη θερμότητα για να λιώσει το υλικό.
Η σχετική έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Science, από ομάδα ερευνητών υπό τον καθηγητή Τακούζο Άιντα, υπόσχεται θεραπεύσιμο γυαλί που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε οθόνες τηλεφώνων και άλλες εύθραυστες συσκευές. Σημειώνεται πως, αν και αυτοθεραπευόμενα ελαστικά και πλαστικά έχουν ήδη αναπτυχθεί, οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι το νέο υλικό είναι το πρώτο σκληρό υλικό του είδους του που μπορεί να θεραπεύεται σε θερμοκρασία δωματίου.
Το υλικό αυτό ανακαλύφθηκε κατά λάθος από τον φοιτητή Γιου Γιαναγκισάβα, που το ετοίμαζε για κόλλα. Όπως διαπίστωσε, όταν η επιφάνεια του πολυμερούς κοβόταν, οι άκρες προσκολλώνταν η μία στην άλλη και θεραπεύονταν μετά από πίεση με το χέρι για 30 δευτερόλεπτα, σε θερμοκρασία 21 βαθμών Κελσίου. Περαιτέρω πειραματισμός έδειξε πως το θεραπευμένο υλικό ανακτούσε το προηγούμενο επίπεδο αντοχής του μετά από διάστημα λίγων ωρών.
Όπως αναφέρει ο Guardian, γυαλί φτιαγμένο από ένα ελαφρύ πολυμερές («πολυαιθέρας- θειουρία») μπορεί να θεραπεύει μόνο του ραγίσματα όταν πιέζεται με το χέρι, χωρίς να απαιτείται μεγάλη θερμότητα για να λιώσει το υλικό.
Η σχετική έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Science, από ομάδα ερευνητών υπό τον καθηγητή Τακούζο Άιντα, υπόσχεται θεραπεύσιμο γυαλί που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε οθόνες τηλεφώνων και άλλες εύθραυστες συσκευές. Σημειώνεται πως, αν και αυτοθεραπευόμενα ελαστικά και πλαστικά έχουν ήδη αναπτυχθεί, οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι το νέο υλικό είναι το πρώτο σκληρό υλικό του είδους του που μπορεί να θεραπεύεται σε θερμοκρασία δωματίου.
Το υλικό αυτό ανακαλύφθηκε κατά λάθος από τον φοιτητή Γιου Γιαναγκισάβα, που το ετοίμαζε για κόλλα. Όπως διαπίστωσε, όταν η επιφάνεια του πολυμερούς κοβόταν, οι άκρες προσκολλώνταν η μία στην άλλη και θεραπεύονταν μετά από πίεση με το χέρι για 30 δευτερόλεπτα, σε θερμοκρασία 21 βαθμών Κελσίου. Περαιτέρω πειραματισμός έδειξε πως το θεραπευμένο υλικό ανακτούσε το προηγούμενο επίπεδο αντοχής του μετά από διάστημα λίγων ωρών.
