Ερευνητές του Universidad de Alicante (UA)
ανέπτυξαν μια νέα τεχνολογία η οποία καθιστά δυνατό τον εντοπισμό
κατόχων κινητών που έχουν βρεθεί σε απομακρυσμένες περιοχές χωρίς σήμα,
επιτρέποντας, σε περίπτωση που έχουν πάθει κάποιο ατύχημα, χαθεί ή
αποκλειστεί, την έγκαιρη διάσωσή τους.
Τα πλεονεκτήματα αυτής της τεχνολογίας είναι εμφανή, τόσο σε περιπτώσεις προβλήματος σε απομακρυσμένες περιοχές, όσο και σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών που έχουν επηρεάσει τις υποδομές κινητής τηλεφωνίας.
«Σχεδιάσαμε μια εφαρμογή η οποία μπορεί να ενσωματωθεί σε οποιοδήποτε smartphone και η οποία, χωρίς σήμα, εκπέμπει ένα σήμα WiFi το οποίο με τη σειρά του λειτουργεί ως σήμα κινδύνου σε απόσταση αρκετών χιλιομέτρων» εξηγεί ο δημιουργός της τεχνολογίας και καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του πανεπιστημίου, Χοσέ Άνχελ Μπερνά.
Το σήμα αυτό περιέχει τις συντεταγμένες του χρήστη που υπέστη το ατύχημα ή χάθηκε και ένα σύντομο μήνυμα το οποίο μπορεί να αλλάξει ανάλογα με τις συνθήκες, όπως «έχω τραυματιστεί», «χρειάζομαι βοήθεια» κλπ. Για τον εντοπισμό του σήματος αυτού χρησιμοποιείται μια φορητή συσκευή- δέκτης, την οποία μπορεί να έχουν μαζί σωστικά συνεργεία, καταφύγια/ σταθμοί βοήθειας στην περιοχή κ.α. Η συσκευή αυτή έχει μια μικρή κεραία και συνδέεται με τα smartphones των σωστικών συνεργείων.
Όταν σημειωθεί το ατύχημα, το μόνο που έχει να κάνει το θύμα είναι να ενεργοποιήσει την εφαρμογή, η οποία θα εκπέμπει το σήμα κινδύνου περιοδικά- για ώρες, ή ακόμα και ημέρες, ακόμα και αν ο κάτοχος της συσκευής είναι αναίσθητος, παρέχοντας τις συντεταγμένες της τοποθεσίας του.
Σύμφωνα με τον Μπερνά, έχουν γίνει ήδη δοκιμές επί του πεδίου (ένα λειτουργικό πρωτότυπο είχε αναπτυχθεί στις αρχές του 2016) σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες διάσωσης και τις ένοπλες δυνάμεις της Ισπανίας, με «ενδιαφέροντα» αποτελέσματα: Όπως διαπιστώθηκε, η συσκευή μπορούσε να πιάσει το σήμα κινδύνου που εξέπεμπε το smartphone σε απόσταση δύο-τριών χιλιομέτρων, αν και θεωρείται πως είναι εφικτή η αύξηση της εμβέλειάς του.
Όπως τονίζει ο Μπερνά, μεταξύ των βασικών πλεονεκτημάτων του συστήματος- που, όπως υπογραμμίζει, είναι το πρώτο του είδους του (χρήση WiFi για γεωεντοπισμό συσκευής) στον κόσμο- είναι ότι δεν απαιτείται οπτική επαφή, ενώ είναι επίσης ιδιαίτερα οικονομικό σε σχέση με τα υπάρχοντα συστήματα που εντοπίζουν θέσεις κινητών από το σήμα τους, μέσω τριγωνισμού: Ο δέκτης έχει κόστος που επιτρέπει την εμπορική αξιοποίησή του στα 600 δολάρια, εάν χρησιμοποιείται από μεγάλο αριθμό συνεργείων διάσωσης.
Τα πλεονεκτήματα αυτής της τεχνολογίας είναι εμφανή, τόσο σε περιπτώσεις προβλήματος σε απομακρυσμένες περιοχές, όσο και σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών που έχουν επηρεάσει τις υποδομές κινητής τηλεφωνίας.
«Σχεδιάσαμε μια εφαρμογή η οποία μπορεί να ενσωματωθεί σε οποιοδήποτε smartphone και η οποία, χωρίς σήμα, εκπέμπει ένα σήμα WiFi το οποίο με τη σειρά του λειτουργεί ως σήμα κινδύνου σε απόσταση αρκετών χιλιομέτρων» εξηγεί ο δημιουργός της τεχνολογίας και καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του πανεπιστημίου, Χοσέ Άνχελ Μπερνά.
Το σήμα αυτό περιέχει τις συντεταγμένες του χρήστη που υπέστη το ατύχημα ή χάθηκε και ένα σύντομο μήνυμα το οποίο μπορεί να αλλάξει ανάλογα με τις συνθήκες, όπως «έχω τραυματιστεί», «χρειάζομαι βοήθεια» κλπ. Για τον εντοπισμό του σήματος αυτού χρησιμοποιείται μια φορητή συσκευή- δέκτης, την οποία μπορεί να έχουν μαζί σωστικά συνεργεία, καταφύγια/ σταθμοί βοήθειας στην περιοχή κ.α. Η συσκευή αυτή έχει μια μικρή κεραία και συνδέεται με τα smartphones των σωστικών συνεργείων.
Όταν σημειωθεί το ατύχημα, το μόνο που έχει να κάνει το θύμα είναι να ενεργοποιήσει την εφαρμογή, η οποία θα εκπέμπει το σήμα κινδύνου περιοδικά- για ώρες, ή ακόμα και ημέρες, ακόμα και αν ο κάτοχος της συσκευής είναι αναίσθητος, παρέχοντας τις συντεταγμένες της τοποθεσίας του.
Σύμφωνα με τον Μπερνά, έχουν γίνει ήδη δοκιμές επί του πεδίου (ένα λειτουργικό πρωτότυπο είχε αναπτυχθεί στις αρχές του 2016) σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες διάσωσης και τις ένοπλες δυνάμεις της Ισπανίας, με «ενδιαφέροντα» αποτελέσματα: Όπως διαπιστώθηκε, η συσκευή μπορούσε να πιάσει το σήμα κινδύνου που εξέπεμπε το smartphone σε απόσταση δύο-τριών χιλιομέτρων, αν και θεωρείται πως είναι εφικτή η αύξηση της εμβέλειάς του.
Όπως τονίζει ο Μπερνά, μεταξύ των βασικών πλεονεκτημάτων του συστήματος- που, όπως υπογραμμίζει, είναι το πρώτο του είδους του (χρήση WiFi για γεωεντοπισμό συσκευής) στον κόσμο- είναι ότι δεν απαιτείται οπτική επαφή, ενώ είναι επίσης ιδιαίτερα οικονομικό σε σχέση με τα υπάρχοντα συστήματα που εντοπίζουν θέσεις κινητών από το σήμα τους, μέσω τριγωνισμού: Ο δέκτης έχει κόστος που επιτρέπει την εμπορική αξιοποίησή του στα 600 δολάρια, εάν χρησιμοποιείται από μεγάλο αριθμό συνεργείων διάσωσης.
