Εικοσιτετράωρη λειτουργία μονάδων «πρώτων βοηθειών», συγκεκριμένο «πακέτο» υπηρεσιών και κατ' οίκον φροντίδα, περιλαμβάνονται στην πρόταση της Επιστημονικής Επιτροπής για την μεταρρύθμιση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Χθες, η Επιτροπή υπό τον επίκουρο καθηγητή Πολιτικής Υγείας, Κυριάκο Σουλιώτη, παρέδωσε στον υπουργό Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη την πρότασή της, η οποία περιλαμβάνει 13 αλλαγές για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγεία. Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, προτείνεται:
- Διαμόρφωση ενός ενιαίου, δημόσιου συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ), με την υπαγωγή σε αυτό όλων των δημόσιων δομών ΠΦΥ, όπως Κέντρα Υγείας, Περιφερειακά Ιατρεία κ.ά. Σε επίπεδο περιφέρειας και σύμφωνα με τις ανάγκες υγείας του πληθυσμού, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής και τους διαθέσιμους πόρους, οργανώνεται η 24ωρη λειτουργία των δομών ΠΦΥ για την κάλυψη των έκτακτων αναγκών καθώς και η επέκταση του ωραρίου λειτουργίας για προγραμματισμένες επισκέψεις.
- Εισάγεται ο θεσμός του οικογενειακού ιατρού ως δικαίωμα του πολίτη και ως υποχρέωση του συστήματος υγείας έναντι των πολιτών. Προβλέπεται επίσης, βασική δέσμη υπηρεσιών που περιλαμβάνει και προληπτική οδοντιατρική και αντιμετώπιση των ψυχικών παθήσεων και των εξαρτήσεων. Καθιερώνεται ατομικό αρχείο υγείας (Patient Summary), το οποίο θα ενσωματωθεί στην κάρτα υγείας και θα διασυνδέεται με τον ηλεκτρονικό φάκελο ασθενούς.
- Για τους γιατρούς, προτείνεται υιοθέτηση της πλήρους απασχόλησης για όλους όσοι υπηρετούν στο νέο δημόσιο σύστημα παροχής υπηρεσιών ΠΦΥ ενώ παρέχεται και η δυνατότητα σύναψης νέων συμβάσεων του ΕΟΠΥΥ με ιδιώτες, χωρίς περιορισμό ως προς τον αριθμό τους αλλά με δεσμεύσεις ως προς το παραγόμενο έργο.
- Προτείνεται η θέσπιση στόχων ποιότητας για όλες τις δομές, δημόσιες και ιδιωτικές και η σύνδεσή τους τόσο με την αποζημίωση όσο και με τη δυνατότητα περαιτέρω παροχής υπηρεσιών υπό δημόσια κάλυψη.
1,5 δισ. ευρώ
Η Επιτροπή υπολογίζει ότι για την υποστήριξη ενός αποτελεσματικού συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας απαιτείται μια μετατόπιση πόρων, έτσι ώστε οι σχετικές δαπάνες να μην υπολείπονται του 15% των δημοσίων δαπανών του συστήματος υγείας.
Αυτό με τα σημερινά δεδομένα εκτιμάται ότι προσεγγίζει το 1,5 δισ. ευρώ. Η κατανομή του ποσού αυτού στις διάφορες δομές είναι αναμενόμενο να διαφέρει μεταξύ των περιφερειών, ενώ ζητούμενο είναι οι απαιτούμενοι πόροι να διασφαλιστούν από τη συγκράτηση των ασθενών σε αυτό το επίπεδο φροντίδας, στόχος ο οποίος άλλωστε είναι ευρύτατα διαδεδομένος διεθνώς.