Ραντεβού τον Σεπτέμβρη δίνουν οι «φυλές» του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ο Αλ. Τσίπρας μετά την πύρρειο νίκη που πέτυχε στην Κεντρική Επιτροπή κατάφερε να μεταθέσει για αργότερα το... προαναγγελθέν διαζύγιο και τη διάσπαση του κόμματος, με προφανή στόχο να έχει περάσει μέχρι τότε τον δύσκολο κάβο της συμφωνίας με τους δανειστές.
Στο μεταξύ, συνιστώσες και μοναχικοί «σκοπευτές» θεωρείται βέβαιο ότι θα ανασυνταχθούν και θα επανακαθορίσουν τη στρατηγική τους με τους σχεδιασμούς να είναι στραμμένοι στην επομένη της ρήξης, μιας και ουδείς πλέον -ούτε οι πιο μετριοπαθείς- πιστεύουν ότι μπορούν να συνυπάρξουν οι εκ διαμέτρου αντίθετες ιδεολογίες και πολιτικές, κάτω από την ίδια κομματική στέγη.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι στο διάστημα που μεσολαβεί θα διεξαχθούν έντονες παρασκηνιακές διεργασίες και ζυμώσεις, στη μάχη της ενίσχυσης των δυνάμεων κάθε πλευράς και της επαναβεβαίωσης της «αριθμητικής» των κομματικών συσχετισμών. Και βέβαια, στο νέο εύθραυστο σκηνικό ισορροπιών που προέκυψε μετά τη σφοδρή σύγκρουση στην Κεντρική Επιτροπή, ουδείς μπορεί να αποκλείσει με βεβαιότητα τα... απρόοπτα, όπως για παράδειγμα τις αποχωρήσεις, με δεδομένο μάλιστα ότι επίκεινται νέες κρίσιμες ψηφοφορίες στη Βουλή.
Ραντεβού τον Σεπτέμβρη σε ισορροπίες τρόμου
Κέρδισε χρόνο
Στα «συν» που αποκόμισε ο Αλ. Τσίπρας από τη μάχη της Κεντρικής Επιτροπής είναι το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε χρόνο, αφού αν πραγματοποιείτο εσωκομματικό δημοψήφισμα και επικρατούσε η δική του θέση θα άνοιγε άμεσα ο δρόμος για τη διάσπαση, ενώ αν επικρατούσε η θέση Λαφαζάνη κατά της συμφωνίας, θα άνοιγε ο δρόμος για πρόωρες κάλπες. Ειδικότερα, το «πράσινο» φως που δόθηκε στον Αλ. Τσίπρα για έκτακτο συνέδριο το φθινόπωρο, το οποίο όπως όλα δείχνουν θα διεξαχθεί περί τα τέλη Σεπτέμβρη με αρχές Οκτώβρη, δεν είναι τίποτα περισσότερο από έγκριση χρονοδιαγράμματος για το εσωκομματικό ξεκαθάρισμα. Γιατί, μπορεί μεν ο πρωθυπουργός να πέρασε από το κομματικό όργανο τη δική του πρόταση, ξεπερνώντας τις αντιρρήσεις της Αριστερής Πλατφόρμας που επέμενε για διαρκές συνέδριο άμεσα, και σίγουρα πριν από τη συμφωνία με την τρόικα, ωστόσο τα «τραύματα» που προέκυψαν είναι τόσο βαθιά, που δεν υπάρχει δυνατότητα επιστροφής στην ενότητα. Η «αναγκαστική συγκατοίκηση» με τον Π. Λαφαζάνη και η διατήρηση του καθεστώτος «δυισμού» το οποίο κατήγγειλε και ο Αλ. Τσίπρας -με το παράδοξο οι βουλευτές της πλειοψηφίας αν και «στηρίζουν» να μην ψηφίζουν- θα συνεχιστεί για λίγες ακόμη εβδομάδες. Αξίζει να σημειωθεί εξάλλου, ότι η Αριστερή Πλατφόρμα κατέστησε σαφείς τις προθέσεις της να πορευτεί σε δικό της δρόμο και με την ανακοίνωση που εξέδωσε μετά το πέρας της Κεντρικής Επιτροπής, με την οποία αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμη και της μη συμμετοχής της στο έκτακτο συνέδριο. «Η σύγκληση έκτακτου συνεδρίου το φθινόπωρο, μετά δηλαδή την ψήφιση στη Βουλή της μνημονιακής συμφωνίας που θα έχει δεσμεύσει τη χώρα, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα, αφού οι σύνεδροι θα κληθούν εκ των υστέρων να επικυρώσουν τετελεσμένα άκρως επιζήμια για τη χώρα», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση.
Ραντεβού τον Σεπτέμβρη σε ισορροπίες τρόμου
Καταψήφιση
Κατά συνέπεια, θεωρείται βέβαιο ότι οι διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ θα καταψηφίσουν τη συμφωνία που θα φέρει η κυβέρνηση στη Βουλή, και αυτή -για ακόμη μια φορά- θα περάσει με τις ψήφους της αντιπολίτευσης. Πολλοί πάντως εκτιμούν ότι η συγκεκριμένη διαφοροποίηση μπορεί να ανοίξει τον δρόμο και για «αποχωρήσεις» βουλευτών. Ο Αλ. Τσίπρας έχει διαμηνύσει ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε διαγραφές, αλλά έχει καλέσει εκείνους που δεν ακολουθούν τις αποφάσεις του να παραδώσουν την έδρα τους. Εκείνοι από την πλευρά τους απορρίπτουν αυτό το ενδεχόμενο, υποστηρίζοντας πως «παραμένουν πιστοί στις προγραμματικές δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ», σε αντίθεση με την ηγεσία. Κατά συνέπεια, δεν αποκλείεται να υπάρξουν ανεξαρτητοποιήσεις μετά τις ψηφοφορίες και πριν από το συνέδριο. Ήδη, για παράδειγμα, οι τέσσερις βουλευτές της ΚΟΕ (Δ. Κοδέλλας, Β. Χατζηλάμπρου, Ελένη Σωτηρίου και Β. Κυριακάκης) έχουν καταψηφίσει τα νομοσχέδια με τα προαπαιτούμενα, ενώ οι τρεις πρώτοι που μετείχαν στην Κεντρική Επιτροπή, παραιτήθηκαν από το κομματικό όργανο, δίνοντας στίγμα προθέσεων για το τι προτίθενται να πράξουν.
Η Ζωή τραβά την ανηφόρα...
Στα μεγάλα προβλήματα του προσεχούς διαστήματος, συγκαταλέγεται και η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Λόγω του θεσμικού της ρόλου, αλλά και του γεγονότος ότι δεν ανήκει σε συγκεκριμένη τάση του ΣΥΡΙΖΑ, το Μαξίμου έχει επιλέξει να αντιμετωπίσει την «περίπτωσή» της χωριστά.
Μετά όμως και την τελευταία παρέμβασή της στην Κεντρική Επιτροπή, τη σφοδρή επίθεσή της στις κυβερνητικές επιλογές, τη σύγκρουσή της επί προσωπικού με τον στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού, Ν. Παππά, και -κυρίως- τις ευθείες βολές στον Αλ. Τσίπρα για την κριτική που της είχε ασκήσει για «παιδιαρίσματα», δεν υπάρχει πια δρόμος συνεννόησης.
Το Μαξίμου έχει επιλέξει να μην προχωρήσει σε πρόταση μομφής.
Άλλωστε κάτι τέτοιο θα ήταν πρωτοφανές για τα ελληνικά κοινοβουλευτικά δεδομένα, κυβερνών κόμμα δηλαδή, να ζητά την καθαίρεση της προέδρου που το ίδιο πρότεινε.
Η ίδια πάλι, δεν πρόκειται να παραιτηθεί. Όπως όλα δείχνουν θα πορευτούν ανεχόμενοι ο ένας τον άλλο, με τον Αλ. Τσίπρα να... ελπίζει ότι η Ζωή θα παραχωρεί την έδρα στα «δύσκολα» νομοσχέδια.