Το σπορ της φοροδιαφυγής ασκείται όλο τον χρόνο, αλλά το καλοκαίρι έχει και... θεατές.
Τα κλιμάκια του ΣΔΟΕ που εξαπολύονται στα τουριστικά θέρετρα μπορεί να προπηλακίζονται, όπως αυτό σε πανηγύρι της Ρόδου, ή παλαιότερα στην Υδρα από στελέχη μάλιστα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αποκαλύπτουν την τεράστια έκταση που έχει πάρει η φοροδιαφυγή και η φοροκλοπή στην Ελλάδα.
Και μπορεί η μη έκδοση αποδείξεων από τουριστικά καταλύματα, εστιατόρια και άλλες επιχειρήσεις να είναι η ορατή πλευρά, αλλά δεν είναι η μοναδική πηγή φοροδιαφυγής.
Ασκείται όλες τις εποχές του χρόνου, από μικρούς, μεσαίους και μεγάλους επιχειρηματίες.
Είναι το εθνικό σπορ των Ελλήνων με ιστορικές ρίζες, που όμως καλλιεργείται και «ζωντανεύει» κάτω από αντικειμενικές συνθήκες.
Οι μεμονωμένες προσπάθειες για την πάταξη της φοροδιαφυγής που έγιναν κατά καιρούς ακυρώθηκαν από δήθεν φιλολαϊκιστικές αντιλήψεις και ψευτοσυνθήματα ότι η εφορία κυνηγά τους μικρούς και αφήνει στο απυρόβλητο τους μεγάλους.
Με βάση αυτή την αντίληψη δεν κατέστη δυνατόν να εμπεδωθεί μία στέρεη φορολογική συνείδηση και να διαμορφωθεί μία αντίληψη για τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα έναντι τις πολιτείας και του κράτους.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι σχεδόν κανείς Ελληνας δεν προβάλλει σε κάθε αδικία σε βάρος του το επιχείρημα ότι είναι φορολογούμενος πολίτης, κάτι που επικαλείται συνεχώς ο Αμερικανός πολίτης.
Και όσοι το προβάλλουν αντιμετωπίζονται τις περισσότερες φορές με χλευασμό, εάν όχι και με υποτιμητικά σχόλια.
Τελευταία, κυρίως με επιμονή των ξένων έγιναν βεβαίως κάποια σοβαρά βήματα στη μηχανοργάνωση του φοροεισπρακτικού συστήματος, ώστε να καταστεί πιο εύκολος ο εντοπισμός της φοροδιαφυγής μέσω διασταυρώσεων και ελέγχων.
Όμως η χρησιμοποίηση των ηλεκτρονικών μέσων απαιτεί και θέληση εκ μέρους της πολιτείας και εξειδικευμένο προσωπικό που λείπει.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός των υψηλών φορολογικών συντελεστών για μισθωτούς και επιχειρήσεις και την επιβολή ΦΠΑ 23%, διαμορφώνουν «ιδανικές» συνθήκες και «κίνητρα» για συνέχιση της φοροδιαφυγής.