«Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση () Της λείπει και η ευρωπαϊκή και η ένωση», δήλωσε την Τετάρτη ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.
Όταν, λοιπόν, ακούει κανείς τέτοια λόγια που προέρχονται από το στόμα του προέδρου της Κομισιόν, ενός θεσμού που θεωρητικά αντιστοιχεί στην κυβέρνηση της Ε.Ε., τότε δικαίως μπορεί να συμπεράνει πως, αν μη τι άλλο, κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει και κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της «Ενωμένης Ευρώπης».
Μάλιστα, ανάμεσα στα παραδείγματα που χρησιμοποίησε ο Γιούνκερ προκειμένου να αιτιολογήσει την άποψή του ήταν, εκτός από το προσφυγικό, η ελληνική κρίση και η διαχείρισή της. Από την άλλη, βεβαίως, ο ίδιος δεν παρέλειψε να απευθυνθεί με αυστηρό τόνο προς την Αθήνα και το σύνολο των πολιτικών κομμάτων που διεκδικούν την ψήφο του λαού στις 20 Νοεμβρίου και τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση την επόμενη μέρα. Για να προειδοποιήσει ότι εάν δεν τηρήσουν τα συμφωνηθέντα με την Ευρώπη, τότε αυτή θα αναγκαστεί να απαντήσει «διαφορετικά».
Γεννιέται, λοιπόν, μια εύλογη απορία: Πώς γίνεται αυτοί που παραδέχονται δημοσίως ότι δεν είναι ούτε τόσο Ευρώπη ούτε τόσο ένωση όσο ενδεχομένως θα επιθυμούσαν, να απειλούν ταυτόχρονα την Ελλάδα με βαριά αντίποινα ή και καρατόμηση στην περίπτωση που τολμήσει να υπονομεύσει την Ευρώπη, την ένωσή της και το νόμισμά της; Και με ποιους ακριβώς έκανε η κυβέρνηση της Ελλάδας την περίφημη συμφωνία που πρέπει να τηρήσει απαρεγκλίτως -με εκείνους που, κατά τη δήλωσή τους, δεν είναι επαρκώς Ευρωπαίοι και ενωτικοί;