«Βαρουφακισμός» ή αποφάσεις. Είναι θέμα επιλογών...

Το εξάμηνο που η χώρα ζούσε στο... παράλληλο σύμπαν του τέως υπουργού Γιάνη Βαρουφάκη, το έχει πληρώσει πολύ ακριβά η ελληνική οικονομία.



Η «σκληρή» διαπραγμάτευση της πρώτης κυβέρνησης της Αριστεράς ασφαλώς και δεν στέφτηκε με επιτυχία, γεγονός που παραδέχθηκε και ο Αλέξης Τσίπρας «αποπέμποντας» τον κύριο πρωταγωνιστή της καταστροφικής αυτής περιόδου.

Με την Ελλάδα να βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, με το δημοψήφισμα να οδηγεί στις κλειστές τράπεζες και με την απειλή εξόδου από την Ε.Ε., ο πρωθυπουργός αποφάσισε, ορθώς, να αλλάξει την προσωπική του πορεία αλλά και την πορεία του κόμματός του. Να υπογράψει μια σκληρή συμφωνία και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, με βασικό σύνθημα ότι αυτός είναι ο καλύτερος «διαχειριστής» του Μνημονίου.

Υποσχέθηκε ταχύτατες κινήσεις, δίκαιες αποφάσεις, στήριξη των πληγέντων από την οικονομική κρίση και το κυριότερο: Το οριστικό τέλος του Grexit, της αγωνίας για τις δόσεις, της αβεβαιότητας που πλήττει καίρια την επενδυτική δραστηριότητα, η οποία θα φέρει ανάπτυξη.

Σχεδόν 50 ημέρες μετά τον θρίαμβο του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, τα πάντα δείχνουν να κινούνται σε ρυθμούς... Βαρουφάκη. Παρά το γεγονός, δηλαδή, ότι η κυβέρνηση δείχνει πιο αποφασισμένη από ποτέ να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις και σε δύσκολες αποφάσεις, εντούτοις δεν μπορεί να βρει τον βηματισμό της και πέφτει σε λάθη.

Λίγα 24ωρα πριν από ένα πολύ κρίσιμο Eurogroup, το οποίο θα κρίνει την εκταμίευση της υποδόσης 2 δισ., κανείς δεν γνωρίζει αν τελικά θα υπάρξει προσέγγιση με τους δανειστές σε κρίσιμα ζητήματα. Τα προαπαιτούμενα της πρώτης φάσης ακόμη δεν έχουν κλείσει, η ρύθμιση για τα «κόκκινα» δάνεια και τους πλειστηριασμούς δεν έχει «κλειδώσει», η κυβέρνηση αμφιταλαντεύεται για το πού θα βρει... μόνο 300 εκατ. προκειμένου να μην εφαρμόσει τον ΦΠΑ στην εκπαίδευση, τον οποίο η ίδια πρότεινε!

Και να σκεφτεί κανείς ότι υπάρχει και δεύτερο πακέτο προαπαιτούμενων που θα προκαλέσει νέες πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις, ενώ εντός του μήνα πρέπει να κατατεθούν οι προτάσεις για το Ασφαλιστικό, που θα είναι επώδυνες για χιλιάδες Ελληνες, συνταξιούχους ή νυν ασφαλισμένους.

Δυστυχώς, στο εσωτερικό της κυβέρνησης οι πολλές φωνές και η πολιτική οχλαγωγία δεν επιτρέπουν στον πρωθυπουργό να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να κλείσει όλα τα μέτωπα. Ακόμη και οι θέσεις περί «παράλληλου τραπεζικού συστήματος» ασφαλώς δεν βοηθούν ούτε στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των ξένων, ούτε στην εμπέδωση ενός κλίματος οικονομικής σταθερότητας στη χώρα.

Περισσότερο από ποτέ ισχύει για την Ελλάδα το ρηθέν του Βενιαμίν Φραγκλίνου ότι «ο χρόνος είναι χρήμα». Αλλά από την άλλη ισχύει και το «ο θάνατος και ο χρόνος έχουν το ίδιο επώνυμο».

Αν η κυβέρνηση πρέπει να «ξεκλειδώσει» το χρήμα οφείλει να προχωρήσει χωρίς καθυστερήσεις σε συμφωνία με τους Θεσμούς. Αν επιλέξει να επιστρέψει στον «βαρουφακισμό», τότε ο... θάνατος της οικονομίας θα επανέλθει.

Είναι θέμα επιλογών και ικανότητας...