ΓΡΗΓΟΡΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ «ΚΟΚΚΙΝΑ» ΔΑΝΕΙΑ ΖΗΤΑ Η ΑΓΟΡΑ

Γρήγορες αποφάσεις και δραστικά μέτρα για να αντιμετωπισθεί η «γάγγραινα» των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων ζητούν από την κυβέρνηση και τις τράπεζες κορυφαία στελέχη τονίζοντας πως δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες καθυστερήσεις.




«Είναι η τελευταία ευκαιρία», όπως λένε χαρακτηριστικά για να εξυγιανθεί ο επιχειρηματικός χάρτης και να αρχίσει η ανάκαμψη της οικονομίας. Διαφορετικά, η χώρα κινδυνεύει να χάσει αξιόλογες επιχειρήσεις και να βυθιστεί σε μια μακρά περίοδο στασιμότητας και υπανάπτυξης, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Με τον χρόνο να μετρά αντίστροφα για τις επιχειρήσεις που βρίσκονται στο «κόκκινο» και την προοπτική εξόδου από την κρίση να φαντάζει μακρινή, παράγοντες και στελέχη της αγοράς καλούν την κυβέρνηση και τις τράπεζες να κινηθούν ταχύτατα για την αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Το ζήτημα επείγει, τα περιθώρια στενεύουν ασφυκτικά και ο κίνδυνος να χαθούν από τον χάρτη αξιόλογες μονάδες που μπορούν να σύρουν το «κάρο» της ανάπτυξης είναι κάτι περισσότερο από υπαρκτός. «Έπρεπε να είχαν αναληφθεί πρωτοβουλίες πριν από τουλάχιστον τρία χρόνια», επισημαίνει ο επικεφαλής της Επίλεκτος Κλωστοϋφαντουργίας και πρόεδρος των Βιομηχανιών Κεντρικής Ελλάδας, Ευριπίδης Δοντάς, προσθέτοντας πως όσο υπάρχουν καθυστερήσεις τόσο θα δυσχεραίνει η επίλυση του προβλήματος, ενώ ταυτόχρονα θα δημιουργείται νέα γενιά προβληματικών δανείων. «Είναι ζωτικής σημασίας να δοθεί λύση, καθώς απορροφούνται τεράστιοι πόροι και η οικονομία στερείται πολύτιμης ρευστότητας σε μια κρίσιμη συγκυρία... Χωρίς άμεση λύση, δεν πρόκειται να βγούμε από το τούνελ της ύφεσης», λέει από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΣΕΒΕ, Κυριάκος Λουφάκης.

Το μοντέλο Μαρινόπουλου...
Η περίπτωση της «Μαρινόπουλος» και η «συνταγή» που εφαρμόστηκε χαρακτηρίζεται οδηγός για τον τρόπο αντιμετώπισης των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων. Η διάσωση της άλλοτε κραταιάς αλυσίδας σούπερ μάρκετ έγινε μέσα από το «κούρεμα» των υποχρεώσεων προς τους προμηθευτές, τις ΔΕΚΟ και τους ΟΤΑ, τη γενναία ρύθμιση των οφειλών προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, τη μείωση των επιτοκίων και την επιμήκυνση αποπληρωμής των δανείων αλλά και την παροχή νέας χρηματοδότησης και βεβαίως την αποχώρηση των παλαιών μετόχων και την είσοδο νέου στρατηγικού επενδυτή (στην προκειμένη περίπτωση ο Σκλαβενίτης). Η επιστράτευση δραστικών μέτρων θεωρείται μονόδρομος, αφού ημίμετρα και λύσεις-ασπιρίνη που απλά μεταθέτουν το πρόβλημα δεν θεωρούνται ικανές για να αντιστρέψουν την κατάσταση. Αντίθετα, όπως λένε παράγοντες της αγοράς, χρειάζεται να υιοθετηθούν μέτρα -σαν αυτά που συζητούνται αυτή την εποχή- τα οποία θα αλλάξουν άρδην το σκηνικό και θα δώσουν πειστικές απαντήσεις. «Πρέπει να μιλήσουμε για διαγραφές χρεών... Είναι ανάγκη να εξετάσουμε λύσεις, σαν αυτές που δίνονται μετά από έναν πόλεμο ή μια μεγάλη σύρραξη στη λογική που λέει: τα σβήνω όλα και ξεκινάω από την αρχή», υπογραμμίζει ο κ. Δοντάς δείχνοντας την κατεύθυνση που πρέπει να κινηθεί η όλη προσπάθεια. «Εάν θέλουμε την οικονομία να πάρει τα πάνω της, θα πρέπει οι τράπεζες να σβήσουν χρέη. Εάν δεν πάμε σε οριζόντιες λύσεις και εξετάσουμε την κάθε περίπτωση ξεχωριστά θα σερνόμαστε για πάρα πολλά χρόνια», συμπληρώνει ο ίδιος.

...οι προτεραιότητες...
Ανεξάρτητα από τη μείγμα της λύσης που θα προταθεί τελικώς, στόχος θα πρέπει να είναι η διατήρηση στη ζωή όσο το δυνατόν περισσότερων εταιρειών, με έμφαση σε αυτές που μπορούν να παράξουν άμεσα νέο πλούτο. Τέτοιες είναι οι βιομηχανίες και οι εξωστρεφείς εταιρείες, οι οποίες είναι εξ ορισμού πολύ πιο πολύτιμες για την οικονομία γιατί φέρνουν πλούτο από το εξωτερικό, ενώ συγκεντρώνουν περισσότερες πιθανότητες να ανακάμψουν. Μάλιστα, ο ΣΕΒΕ σύμφωνα με τον κ. Λουφάκη έχει προτείνει ήδη οι εξαγωγικές επιχειρήσεις να παίρνουν μπόνους κατά την αξιολόγηση της βιωσιμότητάς τους.

«Στην ελεύθερη οικονομία όποια επιχείρηση δεν καταφέρνει να προσαρμοστεί και να εκπληρώσει τις οικονομικές της υποχρεώσεις, πτωχεύει, ρευστοποιείται και διαλύεται». Αυτό ωστόσο στην παρούσα φάση, θα είχε τεράστιες επιπτώσεις στην οικονομία, καθώς θα αύξανε την ανεργία και θα έπληττε την παραγωγική διαδικασία. Γι’ αυτό, εκτιμάται πως πρέπει να γίνει διαχωρισμός στις εταιρείες που μπορούν να γίνουν βιώσιμες και να συμβάλουν στην έξοδο από την κρίση, και σε αυτές που δεν μπορούν, ώστε να αφεθούν να καταρρεύσουν. «Στο σημείο που φθάσαμε δεν υπάρχουν αναίμακτες λύσεις και σίγουρα δεν χωράνε συναισθηματισμοί», λένε χαρακτηριστικά κύκλοι της αγοράς.

...και ο ρόλος του θεσμικού πλαισίου
Καταλυτικό ρόλο στην επίσπευση των διαδικασιών αναμένεται να παίξει ο καθορισμός του θεσμικού πλαισίου, καθώς «θα λύσει τα χέρια των τραπεζικών στελεχών, ώστε να μπορούν να κινηθούν με μεγαλύτερη ελευθερία. Σε αντίθεση με ότι συμβαίνει σήμερα, που κινούνται με εξαιρετικά βραδείς ρυθμούς υπό το φόβο ότι μπορεί να βρεθούν υπόλογοι». Κανείς, όπως λένε άνθρωποι της αγοράς δεν πρόκειται να βάλει την υπογραφή του εάν δεν είναι σίγουρος ότι είναι καλυμμένος». Μόλις ξεκαθαρίζει αυτό, τότε θα επιταχυνθεί η ρύθμιση των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων, τα οποία θεωρούνται «κλειδί» για την έξοδο από την κρίση και την επιστροφή στην ανάπτυξη. Καθόλου υπερβολικό, αρκεί να αναλογισθεί κανείς πως το συνολικό ύψος των μη εξυπηρετούμενων εταιρικών δανείων ανέρχεται σε περίπου 50 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σχεδόν στο 1/3 του ΑΕΠ της χώρας!

Αυξημένο ενδιαφέρον
Τα funds θα επισπεύσουν τις διαδικασίες

Το ενδιαφέρον των ξένων funds εξακολουθεί να κεντρίζει η ελληνική αγορά των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων. Σύμφωνα με πληροφορίες, μετά την εταιρεία Pillarstone, (εταιρεία που συνδέεται μετοχικά με το fund KKR) και άλλες εταιρείες κινούνται για την ανάληψη σχετικής άδειας προκειμένου να προχωρήσουν σε διαχείριση δανείων ΜμΕ ή μεγάλων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται κυρίως στους εξωστρεφείς κλάδους, όπως ο τουρισμός και τα ξενοδοχεία. Όπως λέει ο κ. Κυριάκος Ανδρέου, στέλεχος της PwC, «η διαχείριση ή εξαγορά επιχειρηματικών κόκκινων δανείων από funds αναμένεται να συμβάλει στην εξεύρεση νέων κεφαλαιακών πηγών για εταιρείες με προβλήματα ρευστότητας, να επιταχύνει πιθανές συνενώσεις σε συγκεκριμένους κλάδους και να συμβάλει στην απελευθέρωση πόρων για την οικονομία μέσω της επιχειρησιακής και λειτουργικής αναδιάρθρωσης των εταιρειών» ενώ εκτιμά πως «θα βοηθήσει τις τράπεζες να ξεπεράσουν τις σημερινές δυσκολίες στην αναδιάρθρωση των δανείων και να δημιουργήσουν μια νέα γενιά εξυπηρετούμενων δανείων».