Πρόταση Στουρνάρα για πλεόνασμα στο 2%

Η προοπτική εξόδου από την κρίση είναι πλέον ορατή αλλά ελλοχεύουν σοβαροί κίνδυνοι, που απαιτούν εγρήγορση και δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση επανάπαυση και χαλάρωση των προσπαθειών.



Το μήνυμα αυτό έστειλε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, ξεκαθαρίζοντας πως ο βασικότερος κίνδυνος με τον οποίο βρίσκεται αντιμέτωπη αυτή τη στιγμή η ελληνική οικονομία είναι το ενδεχόμενο αποτυχίας στην επίτευξη συμφωνίας για τη δεύτερη αξιολόγηση και από καθυστερήσεις ή οπισθοδρομήσεις στην υλοποίηση του προγράμματος.

Σύμφωνα με τον διοικητή, είναι προς όφελος τόσο της Ελλάδας όσο και των εταίρων της η έγκαιρη ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης σε μια περίοδο μάλιστα αυξημένων διεθνών κινδύνων και αβέβαιων πολιτικών εξελίξεων και μάλιστα σε χώρες-μέλη της Ευρωζώνης, ενώ έκανε λόγο για σοβαρή διαφωνία ΔΝΤ - ευρωπαϊκών θεσμών για το χρέος και για το τι αποτέλεσμα θα έχουν τα μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί στα πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018.

«Σήμερα δεν νοείται νέα οπισθοδρόμηση, ας διδαχθούμε από τα λάθη του παρελθόντος και τον μύθο του Σίσυφου. Ρεαλισμός και ευελιξία πρέπει να χαρακτηρίσουν τόσο την ελληνική πλευρά όσο και τους Θεσμούς και τους εταίρους της κατά τις επικείμενες διαπραγματεύσεις», προέτρεψε, σε έντονο τόνο, ο διοικητής, καθώς στενεύουν τα χρονικά περιθώρια για τεχνική συμφωνία Ελλάδας - Θεσμών πριν από το ιταλικό δημοψήφισμα.

Μιλώντας χθες στο 27ο Ετήσιο Συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου για την Ελληνική Οικονομία, ο κ. Στουρνάρας έκανε λόγο για βαθμιαία αποκατάσταση του κλίματος εμπιστοσύνης και υπογράμμισε τη βελτίωση στην αγορά ομολόγων, που υποδηλώνει πως οι αγορές ξεκινούν να βλέπουν μειωμένους βραχυπρόθεσμους κινδύνους.

Εκτίμησε πως φέτος πιθανόν θα υπερβούμε τον στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ ο στόχος για το 2017 είναι μεν επιτεύξιμος, αλλά υπόκειται σε μακροοικονομικούς κινδύνους. Ο βασικότερος κίνδυνος προέρχεται από το ενδεχόμενο καθυστερήσεων στη συμφωνία και στην υλοποίηση του προγράμματος, καθώς θα μπορούσε να ανακοπεί η ανοδική πορεία της οικονομίας, να αναζωπυρωθεί η αβεβαιότητα και να υπονομευθεί το κλίμα εμπιστοσύνης.

Όπως προειδοποίησε ενδεχόμενη αναβολή των αποφάσεων από τους Ευρωπαίους για τα μέτρα που θα διασφαλίσουν τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του χρέους θα αποτελούσε τροχοπέδη για τη βελτίωση των οικονομικών και επενδυτικών προοπτικών της χώρας, σε μια περίοδο που είναι υπαρκτοί και εξωγενείς κίνδυνοι, μεταξύ άλλων από το ενδεχόμενο ανόδου του λαϊκισμού και του ευρωσκεπτικισμού και μιας έξαρσης του προστατευτισμού διεθνώς. Κάλεσε παράλληλα τους Ευρωπαίους να περιορίσουν τους στόχους για το πλεόνασμα στο 2% του ΑΕΠ έναντι 3,5% για να ενισχυθούν οι αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας, ενώ περιέγραψε οδικό χάρτη έξι σημείων για έξοδο από την κρίση:

[1] Επιτάχυνση μεταρρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων

[2] Αντιμετώπιση κόκκινων δανείων.

[3] Αντιμετώπιση του δημοσίου χρέους.

[4] Χαλάρωση και τελικά κατάργηση, των capital controls.

[5] Νέο μείγμα δημοσιονομικής προσαρμογής, μεταξύ άλλων με μείωση ορισμένων φορολογικών συντελεστών, εφόσον επιτευχθεί η μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος μετά το 2018.

[6] Αντιμετώπιση υποαπασχόλησης και μείωσης της μακροχρόνιας ανεργίας.

Λιγότερους φόρους ζητά ο ΣΕΒ

Την ανάγκη ύπαρξης ενός οδικού χάρτη για τη σταδιακή ελάφρυνση της υψηλής φορολογίας που έχουν επωμιστεί οι επιχειρήσεις και οι πολίτες τόνισε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Θεόδωρος Φέσσας στον Ευρωπαίο επίτροπο Πιερ Μοσκοβισί κατά το πρόγευμα εργασίας που είχαν χθες το πρωί στα γραφεία του Συνδέσμου, όπως δήλωσε ο κ. Φέσσας μετά τη λήξη της συνάντησης. «Αναφέραμε στον επίτροπο πόσο σημαντικό είναι για την οικονομία της χώρας να ολοκληρωθεί με επιτυχία η δεύτερη αξιολόγηση που θα ανοίξει τον δρόμο για θετικές εξελίξεις, όπως είναι η έναρξη της ποσοτικής χαλάρωσης και οι διαδικασίες για την ελάφρυνση του χρέους», επισημαίνει ο πρόεδρος του ΣΕΒ στη γραπτή δήλωσή του. «Επίσης τονίσαμε την ανάγκη οδικού χάρτη για την ελάφρυνση της φορολογίας», αναφέρει, προσθέτοντας ότι ο ΣΕΒ έχει επεξεργαστεί δέσμη προτάσεων για την επανεκκίνηση των επενδύσεων και τη σταδιακή αλλαγή του ελληνικού παραγωγικού μοντέλου.