Η Γερμανία και η Ολλανδία έχουν επωφεληθεί σημαντικά από το ευρώ από την αρχή της εισαγωγής του, ενώ σχεδόν για κάθε άλλο μέλος της ευρωζώνης, το ενιαίο νόμισμα αποτέλεσε "βαρίδι" για την οικονομική ανάπτυξη.
Η έρευνα του Centre for European Politics, ενός γερμανικού think tank, δείχνει ότι πιο σκληροπυρηνικοί της δημοσιονομικής πειθαρχίας, και οι οποίοι ήταν πιο επικριτικοί στα προγράμματα διάσωσης των χωρών της περιφέρειας, με τα χρόνια ήταν αυτοί που επωφελήθηκαν περισσότερο.
Συνολικά από το 1999, οι Γερμανοί ήταν συνολικά πλουσιότεροι κατά 23.000 ευρώ από ό,τι θα ήταν σε διαφορετική περίπτωση και οι Ολλανδοί κατά 21.000 ευρώ.
Αντιθέτως, οι Ιταλοί και οι Γάλλοι φτώχυναν κατά 74.000 ευρώ και 56.000 ευρώ αντιστοίχως. Η Ιρλανδία, δεν συμπεριλήφθηκε στα στοιχεία λόγω απουσία των επαρκών στοιχείων.
Οι συγγραφείς της μελέτης (Alessandro Gasparotti και Matthias Kullas) εκτίμησαν πόσο θα είχε αναπτυχθεί το ΑΕΠ οκτώ χωρών της ευρωζώνης εάν δεν είχαν υιοθετήσει το ενιαίο νόμισμα, συγκρίνοντας την αναπτυξιακή τους πορεία με αυτή οικονομιών εκτός ευρώ που στο παρελθόν είχαν εμφανίσει παρόμοιες αναπτυξιακές τάσεις.
Οι οικονομίες με τις οποίες συγκρίθηκε η Γερμανία, περιλάμβαναν το Μπαχρέιν, την Ιαπωνία και τη Βρετανία, ενώ το ιταλικό "καλάθι" περιλάμβανε επίσης και το Ισραήλ. Μεταξύ των οικονομιών με τις οποίες συγκρίθηκε η Πορτογαλία ήταν τα Μπαρμπάντος και η Νέα Ζηλανδία.
Τα περισσότερα μέλη της ευρωζώνης απολάμβαναν περιόδους κατά τις οποίες η νομισματική ένωση ήταν θετική, αλλά αυτές ήταν κατά πολύ μικρότερες από τις περιόδου που η νομισματική ένωση λειτουργούσε αρνητικά στην ανάπτυξη. Η Ελλάδα ήταν μια εξαίρεση.
"Στα πρώτα χρόνια μετά από την υιοθέτηση του ευρώ, η Ελλάδα επωφελήθηκε σημαντικά από το ευρώ, αλλά από το 2011 έχει υποστεί τεράστιες απώλειες", ανέφεραν οι συγγραφείς.
Συγκεκριμένα, για τη συνολική περίοδο, οι Έλληνες ήταν 190 ευρώ πιο πλούσιοι σε σχέση με το τι θα ήταν χωρίς το ευρώ.
Από τη στιγμή που δεν θα μπορούσαν πλέον να αποκαταστήσουν την ανταγωνιστικότητά τους με την υποτίμηση των νομισμάτων τους, οι "χαμένες" χώρες έπρεπε να επιταχύνουν τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, κατέληξαν οι συγγραφείς, υποδεικνύοντας την Ισπανία ως χώρα που ήταν σε καλό δρόμο για να διαγράψει το αναπτυξιακό έλλειμμα που είχε δημιουργηθεί από την εισαγωγή του ευρώ.
"Από το 2011, η ένταξη στο ευρώ είχε αποτέλεσμα τη μείωση της ευημερίας. Οι απώλειες έφτασαν στο ανώτατο σημείο τους το 2014. Έκτοτε, υποχωρούν σταθερά", αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης. "Οι μεταρρυθμίσεις άρχισαν να αποδίδουν".
Η έρευνα του Centre for European Politics, ενός γερμανικού think tank, δείχνει ότι πιο σκληροπυρηνικοί της δημοσιονομικής πειθαρχίας, και οι οποίοι ήταν πιο επικριτικοί στα προγράμματα διάσωσης των χωρών της περιφέρειας, με τα χρόνια ήταν αυτοί που επωφελήθηκαν περισσότερο.
Συνολικά από το 1999, οι Γερμανοί ήταν συνολικά πλουσιότεροι κατά 23.000 ευρώ από ό,τι θα ήταν σε διαφορετική περίπτωση και οι Ολλανδοί κατά 21.000 ευρώ.
Αντιθέτως, οι Ιταλοί και οι Γάλλοι φτώχυναν κατά 74.000 ευρώ και 56.000 ευρώ αντιστοίχως. Η Ιρλανδία, δεν συμπεριλήφθηκε στα στοιχεία λόγω απουσία των επαρκών στοιχείων.
Οι συγγραφείς της μελέτης (Alessandro Gasparotti και Matthias Kullas) εκτίμησαν πόσο θα είχε αναπτυχθεί το ΑΕΠ οκτώ χωρών της ευρωζώνης εάν δεν είχαν υιοθετήσει το ενιαίο νόμισμα, συγκρίνοντας την αναπτυξιακή τους πορεία με αυτή οικονομιών εκτός ευρώ που στο παρελθόν είχαν εμφανίσει παρόμοιες αναπτυξιακές τάσεις.
Οι οικονομίες με τις οποίες συγκρίθηκε η Γερμανία, περιλάμβαναν το Μπαχρέιν, την Ιαπωνία και τη Βρετανία, ενώ το ιταλικό "καλάθι" περιλάμβανε επίσης και το Ισραήλ. Μεταξύ των οικονομιών με τις οποίες συγκρίθηκε η Πορτογαλία ήταν τα Μπαρμπάντος και η Νέα Ζηλανδία.
Τα περισσότερα μέλη της ευρωζώνης απολάμβαναν περιόδους κατά τις οποίες η νομισματική ένωση ήταν θετική, αλλά αυτές ήταν κατά πολύ μικρότερες από τις περιόδου που η νομισματική ένωση λειτουργούσε αρνητικά στην ανάπτυξη. Η Ελλάδα ήταν μια εξαίρεση.
"Στα πρώτα χρόνια μετά από την υιοθέτηση του ευρώ, η Ελλάδα επωφελήθηκε σημαντικά από το ευρώ, αλλά από το 2011 έχει υποστεί τεράστιες απώλειες", ανέφεραν οι συγγραφείς.
Συγκεκριμένα, για τη συνολική περίοδο, οι Έλληνες ήταν 190 ευρώ πιο πλούσιοι σε σχέση με το τι θα ήταν χωρίς το ευρώ.
Από τη στιγμή που δεν θα μπορούσαν πλέον να αποκαταστήσουν την ανταγωνιστικότητά τους με την υποτίμηση των νομισμάτων τους, οι "χαμένες" χώρες έπρεπε να επιταχύνουν τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, κατέληξαν οι συγγραφείς, υποδεικνύοντας την Ισπανία ως χώρα που ήταν σε καλό δρόμο για να διαγράψει το αναπτυξιακό έλλειμμα που είχε δημιουργηθεί από την εισαγωγή του ευρώ.
"Από το 2011, η ένταξη στο ευρώ είχε αποτέλεσμα τη μείωση της ευημερίας. Οι απώλειες έφτασαν στο ανώτατο σημείο τους το 2014. Έκτοτε, υποχωρούν σταθερά", αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης. "Οι μεταρρυθμίσεις άρχισαν να αποδίδουν".
