Σε "κλείδωμα" της αντικειμενικής αξίας της πρώτης κατοικίας που θα προστατεύεται από πλειστηριασμό με τον νέο νόμο Κατσέλη στις 200.000 ευρώ και δυνατότητα υπαγωγής στο καθεστώς προστασίας και για τους επιτηδευματίες που έχουν λάβει δάνειο με προσημείωση της πρώτης κατοικίας τους, αναμένεται να καταλήξει το σχέδιο νόμου που θα υποβάλει η κυβέρνηση στους "θεσμούς".
Οι συνεννοήσεις κυβέρνησης – τραπεζών συνεχίζονται πυρετωδώς εξ αποστάσεως, με ορίζοντα την ψήφιση του νέου νόμου μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου. Ο συμβιβασμός των θέσεων των δύο πλευρών θα επιτευχθεί με την μετάθεση του βασικού κριτηρίου παροχής προστασίας από την αντικειμενική αξία της πρώτης κατοικίας στο ύψος δανεισμού του δανειολήπτη.
Τα δύο κριτήρια θα ισχύουν παράλληλα και συμπληρωματικά, αλλά πρώτα θα εξετάζεται το ύψος του δανείου (όπως έγραψε το Capital.gr, συζητείται το όριο των 120.000 ευρώ) και κατόπιν η αντικειμενική αξία της πρώτης κατοικίας (η οποία θα διαμορφωθεί στις 200.000 ευρώ από 100.000 ευρώ που έθεταν ως όριο προστασίας οι τράπεζες και 280.000 ευρώ που είναι σήμερα το όριο προστασίας για ζευγάρι με τρία παιδιά).
Μετά την τελευταία αυτή εξέλιξη, οι τράπεζες θα πρέπει να προσμετρήσουν τις επιπτώσεις που αναμένεται να έχει το διάδοχο σχήμα του νόμου Κατσέλη στα κεφάλαιά τους, υπολογίζοντας το εύρος των περιπτώσεων δανειοληπτών του νόμου 3869 που θα συνεχίσουν να εμπίπτουν σε καθεστώς προστασίας, καθώς επίσης και το ύψος των προβλέψεων που έχουν σχηματίσει για τα δάνεια αυτά.
Οι πρώτες εκτιμήσεις από πλευράς τραπεζών εστιάζουν στο θετικό του ότι διαμορφώνεται πλέον ένα πλαίσιο προστασίας, το οποίο δεν θα κρίνεται από τους δικαστές, αλλά από τις τράπεζες και με τρόπο αδιάβλητο λόγω της διεκπεραίωσης των ρυθμίσεων μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας. Στην ουσία πλέον, ο νέος νόμος Κατσέλη θα είναι ένα τραπεζικό προϊόν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του κάθε δανειολήπτη, ρυθμίζοντας το δάνειό του με τέσσερις τρόπους:
α) Επιμήκυνση της οφειλής έως και 20 χρόνια (δεν αποκλείεται και η 25ετία).
β) Μείωση επιτοκίου (δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη αν το επιτόκιο θα είναι σταθερό η κυμαινόμενο ή αν θα δίνονται και οι δύο επιλογές).
γ) "Κούρεμα" του δανείου, το οποίο δεν θα είναι οριζόντιο και θα προσμετρά την σχέση της υπολειπόμενης οφειλής με την αξία του ακινήτου, και
δ) Επιδότηση της μηνιαίας δόσης από το κράτος, η οποία θα προκύπτει από τον συνδυασμό εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων του δανειολήπτη.
Σημειώνεται ότι το όριο για το οικογενειακό ετήσιο εισόδημα που θα δικαιολογεί την ένταξη στο καθεστώς προστασίας του νέου νόμου Κατσέλη, συζητείται στις 20.000 ευρώ.
Αναλόγως με την κάθε περίπτωση δανειολήπτη, θα μπορούν να εφαρμόζονται οι δύο ή και οι τρεις από τις ανωτέρω επιλογές, αλλά σε καμία περίπτωση και οι τέσσερις.
Για τις τράπεζες είναι ιδιαίτερα σημαντικό το ότι μπαίνει φραγμός στους στρατηγικούς κακοπληρωτές, στους οποίους υπολογίζουν πως αντιστοιχεί 1 στα 4 δάνεια του νόμου Κατσέλη. Επιπλέον, οι τράπεζες αναμένουν πλέον ότι όσοι δανειολήπτες δεν πλήρωναν τις δόσεις των δανείων τους περιμένοντας το πώς θα διαμορφωθεί ο νέος νόμος, τώρα θα σπεύσουν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους.
Αυτό, βεβαίως, σημαίνει ότι οι τράπεζες θα πρέπει να βελτιώσουν ακόμη περισσότερο το εύρος και τις επιλογές των μακροπρόθεσμων ρυθμίσεων που θα προσφέρουν στους δανειολήπτες. Και καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των ρυθμίσεων θα ενέχει και "κούρεμα" οφειλής, οι τράπεζες θα πρέπει επίσης να προβλέψουν τις επιπτώσεις στα κεφάλαιά τους.
Οι συνεννοήσεις κυβέρνησης – τραπεζών συνεχίζονται πυρετωδώς εξ αποστάσεως, με ορίζοντα την ψήφιση του νέου νόμου μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου. Ο συμβιβασμός των θέσεων των δύο πλευρών θα επιτευχθεί με την μετάθεση του βασικού κριτηρίου παροχής προστασίας από την αντικειμενική αξία της πρώτης κατοικίας στο ύψος δανεισμού του δανειολήπτη.
Τα δύο κριτήρια θα ισχύουν παράλληλα και συμπληρωματικά, αλλά πρώτα θα εξετάζεται το ύψος του δανείου (όπως έγραψε το Capital.gr, συζητείται το όριο των 120.000 ευρώ) και κατόπιν η αντικειμενική αξία της πρώτης κατοικίας (η οποία θα διαμορφωθεί στις 200.000 ευρώ από 100.000 ευρώ που έθεταν ως όριο προστασίας οι τράπεζες και 280.000 ευρώ που είναι σήμερα το όριο προστασίας για ζευγάρι με τρία παιδιά).
Μετά την τελευταία αυτή εξέλιξη, οι τράπεζες θα πρέπει να προσμετρήσουν τις επιπτώσεις που αναμένεται να έχει το διάδοχο σχήμα του νόμου Κατσέλη στα κεφάλαιά τους, υπολογίζοντας το εύρος των περιπτώσεων δανειοληπτών του νόμου 3869 που θα συνεχίσουν να εμπίπτουν σε καθεστώς προστασίας, καθώς επίσης και το ύψος των προβλέψεων που έχουν σχηματίσει για τα δάνεια αυτά.
Οι πρώτες εκτιμήσεις από πλευράς τραπεζών εστιάζουν στο θετικό του ότι διαμορφώνεται πλέον ένα πλαίσιο προστασίας, το οποίο δεν θα κρίνεται από τους δικαστές, αλλά από τις τράπεζες και με τρόπο αδιάβλητο λόγω της διεκπεραίωσης των ρυθμίσεων μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας. Στην ουσία πλέον, ο νέος νόμος Κατσέλη θα είναι ένα τραπεζικό προϊόν κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του κάθε δανειολήπτη, ρυθμίζοντας το δάνειό του με τέσσερις τρόπους:
α) Επιμήκυνση της οφειλής έως και 20 χρόνια (δεν αποκλείεται και η 25ετία).
β) Μείωση επιτοκίου (δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη αν το επιτόκιο θα είναι σταθερό η κυμαινόμενο ή αν θα δίνονται και οι δύο επιλογές).
γ) "Κούρεμα" του δανείου, το οποίο δεν θα είναι οριζόντιο και θα προσμετρά την σχέση της υπολειπόμενης οφειλής με την αξία του ακινήτου, και
δ) Επιδότηση της μηνιαίας δόσης από το κράτος, η οποία θα προκύπτει από τον συνδυασμό εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων του δανειολήπτη.
Σημειώνεται ότι το όριο για το οικογενειακό ετήσιο εισόδημα που θα δικαιολογεί την ένταξη στο καθεστώς προστασίας του νέου νόμου Κατσέλη, συζητείται στις 20.000 ευρώ.
Αναλόγως με την κάθε περίπτωση δανειολήπτη, θα μπορούν να εφαρμόζονται οι δύο ή και οι τρεις από τις ανωτέρω επιλογές, αλλά σε καμία περίπτωση και οι τέσσερις.
Για τις τράπεζες είναι ιδιαίτερα σημαντικό το ότι μπαίνει φραγμός στους στρατηγικούς κακοπληρωτές, στους οποίους υπολογίζουν πως αντιστοιχεί 1 στα 4 δάνεια του νόμου Κατσέλη. Επιπλέον, οι τράπεζες αναμένουν πλέον ότι όσοι δανειολήπτες δεν πλήρωναν τις δόσεις των δανείων τους περιμένοντας το πώς θα διαμορφωθεί ο νέος νόμος, τώρα θα σπεύσουν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους.
Αυτό, βεβαίως, σημαίνει ότι οι τράπεζες θα πρέπει να βελτιώσουν ακόμη περισσότερο το εύρος και τις επιλογές των μακροπρόθεσμων ρυθμίσεων που θα προσφέρουν στους δανειολήπτες. Και καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των ρυθμίσεων θα ενέχει και "κούρεμα" οφειλής, οι τράπεζες θα πρέπει επίσης να προβλέψουν τις επιπτώσεις στα κεφάλαιά τους.
