ΔΝΤ: 60 δισ. ευρώ οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας μέχρι το 2018!

Ελάφρυνση του ελληνικού χρέους μέσω μιας γενναίας επέκτασης των ωριμάνσεων του συνόλου των δανείων που έχει χορηγήσει η Ευρωζώνη στην Ελλάδα ζητεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε προκαταρκτική έκθεσή του για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.



Το ΔΝΤ ξεκαθαρίζει πως εάν δεν υπάρξει αποτελεσματική αντιμετώπιση του χρέους (comprehensive operation) εκ μέρους των Eυρωπαίων, τότε εκείνο δεν θα εξετάσει στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ το ελληνικό πρόγραμμα.

Το ΔΝΤ εκτιμά πως η Ελλάδα θα χρειαστεί έως το τέλος του 2018 περίπου 60 δισ. ευρώ για να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της, εκ των οποίων περισσότερα από τα 36 δισ. ευρώ εκτιμά πως θα πρέπει να προέλθουν από τις χώρες της Ευρωζώνης.

Η προκαταρκτική ανάλυση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους που καταρτίσθηκε κατά τις συζητήσεις του ΔΝΤ με τις ελληνικές Αρχές τις τελευταίες εβδομάδες τοποθετεί στα 50,2 δισ. ευρώ τις καθαρές χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας την περίοδο Οκτωβρίου 2015-Δεκεμβρίου 2018. Ωστόσο, εάν προστεθούν και τα δάνεια των ΔΝΤ και ΕΚΤ που πρέπει να αποπληρωθούν από σήμερα έως τον Οκτώβριο τότε οι χρηματοδοτικές ανάγκες ξεπερνούν τα 60 δισ. ευρώ.

Το ΔΝΤ επισημαίνει πως πρόκειται για ένα προσχέδιο που δεν έχει τεθεί ακόμη υπόψιν των έτερων συμβαλλόμενων μερών στις διαπραγματεύσεις, ενώ δεν έχει συζητηθεί ή εγκριθεί από το εκτελεστικό συμβούλιο του ΔΝΤ. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι δεν λαμβάνει υπόψη τις τελευταίες εξελίξεις (κλείσιμο τραπεζών, περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίου και καθυστέρηση πληρωμής της δόσης προς το ΔΝΤ).

Η προκαταρκτική έκθεση του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του χρέους της Ελλάδας έχει ως εξής:

«Στην τελευταία αξιολόγηση, τον Μάιο του 2014, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας εκτιμήθηκε ότι επιστρέφει στην οδό της βιωσιμότητας, αν και παρέμενε πολύ ευάλωτο στα σοκ. Μέχρι αργά το καλοκαίρι του 2014, με τα επιτόκια να έχουν μειωθεί περαιτέρω, φάνηκε ότι δεν θα χρειαζόταν περαιτέρω ελάφρυνση χρέους βάσει του πλαισίου του Νοεμβρίου του 2012, αν το πρόγραμμα εφαρμοζόταν όπως είχε συμφωνηθεί.

Όμως σημαντικές αλλαγές που έγιναν έκτοτε στις πολιτικές -χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα και μια αδύναμη μεταρρυθμιστική προσπάθεια που θα επιβαρύνει την ανάπτυξη και τις ιδιωτικοποιήσεις- οδηγούν σε σημαντικές νέες ανάγκες χρηματοδότησης.

Με δεδομένο επιπλέον το πολύ υψηλό υφιστάμενο χρέος, αυτές οι νέες χρηματοδοτικές ανάγκες καθιστούν μη βιώσιμη τη δυναμική του χρέους. Το συμπέρασμα αυτό ισχύει είτε εξετάσει κανείς το χρέος βάσει του πλαισίου του Νοεμβρίου 2012 είτε στρέψει την προσοχή στην εξυπηρέτηση του χρέους ή στις συνολικές χρηματοδοτικές ανάγκες.

Για να εξασφαλισθεί με υψηλές πιθανότητες ότι το χρέος είναι βιώσιμο, οι ελληνικές πολιτικές πρέπει να επανέλθουν σε σωστή πορεία, αλλά επίσης, κατ' ελάχιστον, οι ωριμάνσεις των υφιστάμενων ευρωπαϊκών δανείων πρέπει να επιμηκυνθούν σημαντικά, ενώ θα χρειασθεί να παρασχεθεί νέα ευρωπαϊκή χρηματοδότηση με παρόμοιους όρους παραχώρησης για να καλυφθούν οι χρηματοδοτικές ανάγκες τα επόμενα χρόνια.

Όμως αν το πακέτο των μεταρρυθμίσεων που εξετάζεται αποδυναμωθεί περαιτέρω -ιδιαίτερα μέσω μιας περαιτέρω μείωσης των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα και ακόμη ασθενέστερων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων- θα καταστεί απαραίτητο να γίνουν κουρέματα του χρέους.»

Σακελλαρίδης

Με τη σημερινή έκθεσή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δικαιώνει πλήρως την ελληνική κυβέρνηση, τόσο ως προς την άποψη της για τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, όσο και προς την επιμονή της η όποια νέα συμφωνία με τους δανειστές να περιλαμβάνει οπωσδήποτε αναδιάρθρωση/κούρεμα του χρέους. Πέρα από τις γνωστές ιδεολογικές εμμονές του ΔΝΤ στην υφεσιακή νεοφιλελεύθερη πολιτική, η έκθεση αποτελεί ομολογία αποτυχίας του Μνημονίου. Ομολογία που δεν διατυπώνεται από κάποιον πολέμιό του, αλλά από τον βασικό εμπνευστή του.