Η ασταθής φορολογική πολιτική δημιουργεί αβεβαιότητα

Ολοι όσοι ασκούν ατομικώς ή/και εταιρικώς επιχειρηματική δραστηριότητα όπως επίσης και οι μελλοντικοί ημεδαποί και αλλοδαποί επενδυτές, επιθυμούν διακαώς ένα κατ’ αρχήν σταθερό φορολογικό περιβάλλον, έτσι ώστε να είναι σε θέση να γνωρίζουν όσο το δυνατόν πιο καλά τις φορολογικές τους επιβαρύνσεις σε μακροχρόνιο χρονικό ορίζοντα.




Η φορολογική νομοθεσία υφίσταται συχνές μεταβολές με την ψήφιση διατάξεων που εισάγουν νέες φορολογικές διαδικασίες όχι πάντα στο πλαίσιο της σταθερότητας και της απλοποίησης αλλά στο πλαίσιο της επίτευξης των στόχων για την είσπραξη εσόδων. Πολλοί έχουν εκφράσει την άποψη ότι η αστάθεια της φορολογικής νομοθεσίας οφείλεται κατά κύριο λόγο στο ασταθές περιβάλλον δραστηριοποίησης της ελληνικής οικονομίας, περιβάλλον το οποίο δεν επιτρέπει ακόμα την άσκηση τέτοιας φορολογικής πολιτικής η οποία θα καταστήσει το φορολογικό σύστημα εργαλείο ανάπτυξης και προόδου, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται ως εργαλείο βραχυπρόθεσμης τόνωσης των δημοσίων εσόδων, δηλαδή ως εισπρακτικό και μόνο εργαλείο.

Σύμφωνα με έρευνες που κατά καιρούς βλέπουν το φως της δημοσιότητας, η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις χώρες με τα λιγότερο ανταγωνιστικά και φιλικά προς τις επιχειρήσεις φορολογικά συστήματα αφ’ ενός μεν λόγω των αδυναμιών που παρουσιάζει σε θεσμικό επίπεδο και της γραφειοκρατίας αφ’ ετέρου δε λόγω των υψηλών συντελεστών φορολογίας, με αποτέλεσμα να συγκαταλέγεται στα πιο ακριβά και ασύμφορα φορολογικά συστήματα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η υφιστάμενη ασταθής φορολογική πολιτική έχει δημιουργήσει αβεβαιότητα για το μέλλον σε όσους ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα στη χώρα, διότι δείχνει να εξαντλείται μόνο και μόνο στη φορολογική στοχοποίηση του παραγόμενου κέρδους.

Η φορολογική πολιτική σε ό,τι αφορά τη φορολογία των επιχειρήσεων λειτουργεί αφενός μεν αποτρεπτικά στην προσέλκυση νέων επενδύσεων, αφετέρου δε οδηγεί στη φυγή από τη χώρα πολλών επιχειρήσεων οι οποίες στρέφονται στην αναζήτηση πιο ελκυστικών φορολογικών συστημάτων θεωρώντας ότι δίδονται καλύτερες επιχειρηματικές ευκαιρίες σε γειτονικές μας χώρες οι οποίες φυσικά αποτελούν για αυτές την εναλλακτική λύση για την έναρξη ή/και τη μεταφορά της επιχειρηματικής δράσης. Εξάλλου υπάρχουν πολλά παραδείγματα ημεδαπών και αλλοδαπών επιχειρήσεων που μετέφεραν την παραγωγική τους δραστηριότητα σε γειτονικές πιο συμφέρουσες φορολογικά χώρες.

Πρέπει να επισημανθεί ότι η μείωση της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης των επιχειρήσεων και των φορέων αυτών, μέσω της μείωσης των φορολογικών συντελεστών, δεν είναι πάντα εφικτή, ειδικά στις χρονικές εκείνες περιόδους που υφίσταται επιτακτική ανάγκη αύξησης των δημοσίων εσόδων. Εξάλλου από μόνη της η μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης δεν θα αποτελέσει τον επιθυμητό πόλο έλξης επενδύσεων στη χώρα μας, αν δεν συνοδεύεται με ένα σταθερό συνεπώς φιλικό νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο πρώτιστα θα συμβάλει στην ανάπτυξη των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.

Η οριστική έξοδος από την κρίση προϋποθέτει οικονομική ανάπτυξη. Για να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη απαιτείται τα λόγια να γίνουν έργα και να υπάρξει ένα σταθερό φορολογικό πλαίσιο το οποίο δεν θα τιμωρεί το παραγόμενο κέρδος αλλά θα το φορολογεί δίκαια. Το αποτέλεσμα θα είναι να υπάρχουν μόνιμα και συνεχώς αυξανόμενα έσοδα στο κράτος, με κύριο στόχο βραχυπρόθεσμα την αποφυγή μελλοντικού δημοσιονομικού εκτροχιασμού και μακροπρόθεσμα τη δυνατότητα σταδιακής μείωσης του δημοσίου χρέους, έτσι ώστε αυτή η χώρα να μπει σε δυναμική τροχιά ανάπτυξης και ευημερίας, απαλλαγμένη από τα βάρη του παρελθόντος, τα οποία ταλανίζουν σήμερα το σύνολο των πολιτών.