Φόροι, αλλά ποιος θα τους πληρώσει;

H ώρα του λογαριασμού, μετά τη... γιορτή δημοκρατίας των εκλογών ήρθε και δεν εξέπληξε κανέναν.



Αν και οι Ελληνες πολίτες πίστευαν ότι μπορούν -ο καθένας ξεχωριστά ή συνολικά διάφορες κοινωνικές ομάδες- να γλιτώσουν από τη λαίλαπα των μέτρων που προβλέπει το Μνημόνιο.

Οι πρώτες «πινελιές» της φορολογικής ανατροπής που έρχεται αλλά και των αλλαγών στο συνταξιοδοτικό, έγιναν γνωστές στην πρεμιέρα της νέας κυβέρνησης και όσο κι αν «κάηκαν» επικοινωνιακά από τον πρώην υπουργό των 12 ωρών, Δημήτρη Καμμένο, η ουσία είναι ότι σύντομα θα γίνουν πραγματικότητα.

Η επόμενη ημέρα θα είναι εξαιρετικά δύσκολη και για την κοινωνία και για την ίδια την κυβέρνηση, η οποία πρέπει να περάσει μέτρα από τη Βουλή που δεν πιστεύει, αλλά έχει δεσμευτεί γι’ αυτά. Θα πρέπει να έρθει σε σύγκρουση με στρώματα του πληθυσμού τα οποία ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ την προηγούμενη Κυριακή. Αγρότες, μισθωτοί του Δημοσίου, πολλοί συνταξιούχοι, αλλά και ιδιωτικοί υπάλληλοι που έδωσαν τη δεύτερη ευκαιρία στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τώρα θα βρεθούν απέναντι. Οι επώδυνες αλλαγές θα αγγίξουν τους περισσότερους, όσο κι αν γίνεται προσπάθεια για «εξαιρέσεις» και για προκλητική, αν μη τι άλλο, αποφυγή μέτρων από τους ίδιους «λαθρόβιους» της οικονομίας. Κοινωνικές τάξεις, δηλαδή, που μονίμως βλέπουν να καίγεται η αυλή του γείτονα κι αδιαφορούν αν η φωτιά φτάσει στο δικό τους σπίτι.

Με τα περιθώρια να έχουν στενέψει επικίνδυνα και με μια νοοτροπία σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού να μην μπορεί να αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη, η κυβέρνηση καλείται να βρει λύσεις στον γόρδιο δεσμό της οικονομίας. Καλείται να αναζητήσει έσοδα χωρίς να πλήξει τα ίδια υποζύγια του συστήματος, δηλαδή μισθωτούς και συνταξιούχους που δεν μπορούν, έτσι κι αλλιώς, να κρύψουν τα εισοδήματά τους.

Είναι υποχρεωμένη να τηρήσει την υπόσχεσή της για πάταξη της φοροδιαφυγής και για άντληση εσόδων από άλλες πηγές, όχι φορτώνοντας νέα βάρη στους ήδη «πνιγμένους» πολίτες.

Δυστυχώς, τα πρώτα σημάδια δείχνουν ότι η φορολογική λαίλαπα θα σαρώσει τους ίδιους. Το ερώτημα όμως είναι ένα: Αν σήμερα οι απλήρωτοι φόροι είναι πάνω από 80 δισ., μέχρι το τέλος του χρόνου πόσο θα φτάσουν;