Οι επιπτώσεις ενός Brexit

Η ψήφος για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ενωση θα μπορούσε να σπρώξει τη βρετανική οικονομία σε ύφεση.




Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, οι Βρετανοί είναι μοιρασμένοι όσον αφορά το ερώτημα εάν επιθυμούν παραμονή ή έξοδο της χώρας από την Ε.Ε., αν και σύμφωνα με τα γραφεία στοιχημάτων οι πιθανότητες Brexit ανέρχονται στο 33%. Μια τέτοια απόφαση θα προκαλούσε πολιτική αναταραχή και πικρές συζητήσεις μετά το «διαζύγιο».

Οι επενδύσεις θα «πάγωναν», καθώς οι εταιρείες θα περίμεναν μέχρι να υποχωρήσει η σύγχυση. Η καταναλωτική εμπιστοσύνη επίσης θα δεχόταν πλήγμα. Αρνητικές θα ήταν επίσης και οι μακροχρόνιες επιπτώσεις μιας εξόδου από την Ε.Ε. Αλλωστε, το μισό από το βρετανικό εμπόριο γίνεται με την Ε.Ε. Θα ήταν αδύνατο να διατηρήσουμε πλήρη πρόσβαση σε αυτή την αγορά, εάν το στρατόπεδο που τάσσεται υπέρ της εξόδου εξακολουθήσει να υποστηρίζει ότι θα πρέπει να σταματήσει η ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων μεταξύ Ε.Ε. και Βρετανίας και να πάψει το Λονδίνο να καταβάλει ετήσια εισφορά στην Ενωση. Η βρετανική κυβέρνηση προβλέπει ότι η οικονομία θα είναι κατά 6% μικρότερη το 2030 σε σύγκριση με το αν είχαμε μείνει στην Ε.Ε. Ομως οι επενδυτές ενδιαφέρονται πρωτίστως για όσα θα συμβούν βραχυπρόθεσμα. Και αυτά θα είναι άσχημα.

Εν πρώτοις, ο κ. Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος υποστηρίζει την παραμονή στην Ε.Ε., πιθανότατα θα πρέπει να παραιτηθεί από τη θέση του πρωθυπουργού. Ο κ. Μπόρις Τζόνσον, ο δημοφιλής δήμαρχος του Λονδίνου ο οποίος υποστηρίζει την αποχώρηση από την Ε.Ε., θα βρεθεί σε προνομιακή θέση ώστε να τον αντικαταστήσει. Ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, είπε στον Βρετανό ομόλογό του Τζορτζ Οσμπορν ότι οι συνομιλίες για την αποχώρηση θα είναι σκληρές, σύμφωνα με τους Financial Times.

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που θα το δικαιολογούσαν. Οι εταίροι της Βρετανίας δεν θα θελήσουν οι υπόλοιπες χώρες της Ενωσης να πιστέψουν ότι είναι εύκολο να αποχωρήσει μια χώρα, σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσε να διαλυθεί ολόκληρη η Ενωση, καθώς η Γαλλία θα λέει ότι δεν θέλει να εφαρμόσει τον νόμο περί ανταγωνιστικότητας και η Ιταλία τους δημοσιονομικούς κανόνες κ.ο.κ. Ενας δεύτερος λόγος είναι το χρονοδιάγραμμα των εκλογικών αναμετρήσεων. Οι προεδρικές εκλογές θα διεξαχθούν στη Γαλλία τον Μάιο του 2017 και οι γενικές εκλογές στη Γερμανία το φθινόπωρο του ίδιου έτους. Καμία από τις δύο κυβερνήσεις δεν θα θελήσει να κάνει παραχωρήσεις προς τη Βρετανία πριν από τις εκλογές.

Οι υποστηρικτές της εξόδου από την Ε.Ε. διαφωνούν. Υποστηρίζουν πως η Ε.Ε. θα θελήσει απελπισμένα να κλείσει εμπορική συμφωνία, γιατί πουλάει περισσότερα στη Βρετανία απ’ ό,τι το αντίθετο. Το πρόβλημα είναι ότι παραβλέπουν την αναλογικότητα. Οι εξαγωγές προς την Ε.Ε. ισούνται περίπου με το 13% του βρετανικού ΑΕΠ. Οι εξαγωγές από την Ε.Ε. προς τη Βρετανία ισούνται μόλις για το 3% του ΑΕΠ της Ενωσης. Αν το στρατόπεδο που υποστηρίζει την αποχώρηση προετοίμαζε το εκλογικό σώμα για τους δύσκολους καιρούς που θα έρθουν, αυτό θα ήταν ήδη προβληματικό. Ωστόσο, οι τρελές υποσχέσεις για το πόσο εύκολη θα είναι η σύναψη συμφωνίας μετά την αποχώρηση μάλλον προμηνύουν ιδιαίτερα δύσκολες διαπραγματεύσεις.

Κατά κάποιο τρόπο η κυβέρνηση της Βρετανίας μετά το Brexit θα θυμίζει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αφότου αυτή είχε καταλάβει την εξουσία πέρυσι. Θα έχει δώσει τρελές υποσχέσεις, τις οποίες δεν θα μπορεί να εκπληρώσει. Και επειδή θα είναι δύσκολο να πει στον βρετανικό λαό ότι τον εξαπάτησε, το πιθανότερο είναι ότι η νέα κυβέρνηση θα επιλέξει μια συγκρουσιακή στάση απέναντι στην Ε.Ε. κατηγορώντας τους πρώην εταίρους της. Επειδή δε το περιθώριο για τη σύναψη νέας συμφωνίας είναι μόλις δύο χρόνια και επειδή μεσολαβούν οι γερμανικές και οι γαλλικές εκλογές, τα περιθώρια θα είναι μικρά και όπως έχουν ανακαλύψει οι Ελληνες, δεν είναι διασκεδαστικό να διαπραγματεύεται κανείς με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο.