Κίνδυνος κατάρρευσης της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας

Σύμφωνα με στοιχεία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου τα οποία έχουν δει το φως της δημοσιότητας, από τον Ιανουάριο μέχρι και το τέλος Μαΐου έχουν διακόψει τη δραστηριότητά τους 15.435 επιχειρήσεις, όταν στο ίδιο χρονικό διάστημα συστάθηκαν 12.486 επιχειρήσεις καθιστώντας αρνητικό το ισοζύγιο εγγραφών - διαγραφών από το μητρώο.



Επίσης, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ε.Σ.Ε.Ε. κ. Βασίλη Κορκίδη, 21.000 επιχειρήσεις βρίσκονται στο όριο της επιβίωσης και 63.000 έχουν πολύ χαμηλό δείκτη επιβίωσης με αποτέλεσμα κάποιες εξ αυτών να βρίσκονται ένα βήμα από την διακοπή της δραστηριότητάς τους με ότι αυτό συνεπάγεται, δηλαδή περαιτέρω αύξηση της ανεργίας, διότι πολλοί εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις αυτές θα βρεθούν στο δρόμο, και φυσικά δραματική μείωση των δημοσίων εσόδων από Φ.Π.Α. και φόρο εισοδήματος αντί για την προσδοκώμενη αύξηση αυτών.

Η υπερφορολόγηση, η μείωση της κατανάλωσης και η έλλειψη ρευστότητας είναι οι τρεις βασικές αιτίες ύπαρξης επιχειρησεων που δυσκολεύονται, επιχειρήσεων που βάζουν λουκέτο αλλά και επιχειρήσεων που ακούνε τις διάφορες «σειρήνες» που τους προτρέπουν να μεταφέρουν τη δραστηριότητά τους σε άλλες χώρες, αγνοώντας όμως τους μεγάλους κινδύνους που ενέχει μια τέτοια απόφαση.

Πολλές φορές έχω επισημάνει ότι, σε ένα περιβάλλον έντονου φορολογικού ανταγωνισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ειδικά από κράτη μέλη στα βόρεια και στα νότια σύνορα της χώρας μας όπου οι φορολογικοί συντελεστές είναι πολλοί χαμηλοί το Υπουργείο Οικονομικών δεν μπορεί με την υψηλή φορολογία στις επιχειρηματικές δραστηριότητες να «δείχνει» στις επιχειρήσεις το βορρά και το νότο. Η χώρα μας έχει ανάγκη, θα έλεγα ιδιαίτερη ανάγκη, τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα η οποία πρέπει να πάψει να λειτουργεί σε ένα μη ανταγωνιστικό περιβάλλον σε σχέση με τις θυγατρικές των πολυεθνικών, διότι η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα είναι η ατμομηχανή που θα οδηγήσει τη χώρα από την ύφεση στην ανάπτυξη.

Φορολογικού και ασφαλιστικού περιεχομένου κίνητρα ενίσχυσης της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας πρέπει να γίνει βασικός στόχος της κυβέρνησης, διότι είναι ο μοναδικός δρόμος εξόδου από την ύφεση. Η προσφορά των καταλλήλων συνθηκών οι οποίες θα καθιστούν ιδιαίτερα ελκυστική τη διατήρηση αλλά και την ανάληψη μικρομεσαίας επιχειρηματικής δράσης, πρέπει να είναι το άμεσο πρώτο βήμα γιατί οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις διατηρούν θέσεις εργασίας αλλά δημιουργούν και νέες, με αποτέλεσμα δίκαια να φέρουν τον τίτλο «ατμομηχανή της απασχόλησης και της ανάπτυξης». Ενδεικτικά τα μέτρα που μπορούν να ληφθούν προς αυτή την κατεύθυνση είναι :

α) Μείωση της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας,

β) Μείωση της συνολικής ασφαλιστικής επιβάρυνσης γιατί σε συνδυασμό με τη φορολογική επιβάρυνση οδηγεί σε ουσιαστική δήμευση του παραγόμενου εισοδήματος,

γ) Ρύθμιση ληξιπρόθεσμων φορολογικών και ασφαλιστικών χρεών σε αριθμό δόσεων που θα συναρτάται από το ύψος των οφειλών και την τρέχουσα οικονομική κατάσταση,

δ) Υιοθέτηση αναπτυξιακών κινήτρων, έτσι ώστε βάσει συγκεκριμένου σχεδιασμού να γίνουν επενδύσεις από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, επενδύσεις οι οποίες λόγω του ύψους τους, υλοποιούνται πολύ πιο γρήγορα και κατά συνέπεια τα αναπτυξιακά τους αποτελέσματα γίνονται σύντομα ορατά..

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης με σημαντική επιδείνωση της γενικής οικονομικής τους κατάστασης, συνεπώς η κυβέρνηση καλείται να σκύψει πάνω από αυτές και να δώσει τις λύσεις εκείνες οι οποίες θα εξασφαλίσουν αρχικά τη βιωσιμότητά και στη συνέχεια την περαιτέρω ανάπτυξή τους.