Μια δύσκολη εξίσωση

Οποιος πίστευε πως στο Νταβός θα γίνει ένα βήμα για το ελληνικό πρόβλημα επιβεβαιώθηκε.




Η συγκέντρωση τόσο ισχυρών «παικτών» όπως ο Β. Σόιμπλε και η Κρ. Λαγκάρντ, που παίζουν κεντρικό ρόλο στις εξελίξεις γύρω από την Ελλάδα, έδωσε την ευκαιρία στον Ελληνα πρωθυπουργό να «ταρακουνήσει» τα πράγματα που φαινόταν να έχουν τελματώσει.

Κι αν θα ήθελε κάποιος να κάνει απολογισμό της επίσκεψης του Αλ. Τσίπρα στο σημαντικό αυτό οικονομικό και επιχειρηματικό φόρουμ θα έλεγε πως δεν έχασε τίποτε, δεν κέρδισε τίποτε.

Επιβεβαιώθηκε, ωστόσο, αυτό που μετ’ επιτάσεως αναφέρουν οι δανειστές τους τελευταίους μήνες. Ότι, δηλαδή, αν η Ελλάδα δεν προχωρήσει σε γενναίες μεταρρυθμίσεις, αν δεν κλείσει το κρίσιμο μέτωπο του Ασφαλιστικού κι αν δεν δείξει ότι μπορεί να εφαρμόσει το πρόγραμμα που έχει συμφωνήσει, τότε δεν θα πρέπει να περιμένει πολλά στην υπόθεση του χρέους.

Τόσο ο Β. Σόιμπλε, με την άκομψη και στα όρια της αγένειας, φράση του προς τον Αλ. Τσίπρα, όσο και η Κρ. Λαγκάρντ αλλά και οι Αμερικανοί αξιωματούχοι (Μπάιντεν, Λιου) έδειξαν ότι η πλευρά των Θεσμών δεν κάνει πίσω. Ούτε πρόκειται να ρίξει νερό στο κρασί της η γερμανική πλευρά, ενώ και το ΔΝΤ, μπορεί να θέτει ξεκάθαρα ζήτημα ελάφρυνσης του χρέους, θέτει, ωστόσο, πολύ αυστηρούς όρους.

Το μεγάλο στοίχημα, επομένως, για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση είναι να προχωρήσουν το ταχύτερο δυνατό στα όσα έχουν συμφωνηθεί από το καλοκαίρι. Οποιαδήποτε νέα καθυστέρηση θα προκαλέσει νέα προβλήματα στην οικονομία. Ομως, η εφαρμογή του προγράμματος θα κριθεί και από την κοινωνική αναταραχή. Από το πόσο τα μπλόκα των αγροτών και οι αντιδράσεις των ελεύθερων επαγγελματιών θα συνεχιστούν και θα «στραγγαλίσουν» την κυβέρνηση. Γι’ αυτό και οι αρμόδιοι υπουργοί πρέπει να βρουν «έξυπνες» λύσεις ώστε και τα συμφωνηθέντα να εφαρμοστούν και η κοινωνία να μην εκραγεί.

Ασφαλώς μια πολύ δύσκολη εξίσωση με άδηλο αποτέλεσμα.