Τα «κανόνια» πρέπει να σιγήσουν...

Το μέγεθος του προβλήματος από μια ενδεχόμενη πτώχευση της μεγαλύτερης αλυσίδας του λιανεμπορίου, δηλαδή του ομίλου Μαρινόπουλου, ακόμη κανείς δεν μπορεί να το διανοηθεί. Πρόκειται για μια «ζημιά» που θα προκληθεί στην οικονομία, η οποία είναι ανυπολόγιστη και σίγουρα μη μετρήσιμη στις παρούσες συνθήκες.



Από τους χιλιάδες εργαζόμενους που μένουν χωρίς δουλειά, άλλοι σε ηλικίες που δύσκολα θα μπορέσουν να ενταχθούν στην αγορά εργασίας, μέχρι τις χιλιάδες επιχειρήσεις, συνήθως οικογενειακές και τοπικού χαρακτήρα που προμήθευαν αποκλειστικά τον όμιλο με τα προϊόντα τους.

Και κανείς δεν έχει υπολογίσει τους περισσότερους από 500 ιδιοκτήτες των ακινήτων που ενοικιάζει ο Μαρινόπουλος και στους οποίους οφείλει μάλιστα πολλά ενοίκια. Οι ιδιοκτήτες αυτοί ζουν με τον φόβο του «κανονιού» που, αν σκάσει, θα προκαλέσει τεράστια προβλήματα σε όλη την κτηματαγορά.

Γίνεται σαφές ότι όσοι χαρακτήριζαν την περίπτωση της μεγάλης και πολυσχιδούς αυτής εταιρείας «ελληνική Lehman Brothers» δεν έπεσαν έξω. Αρκεί μόνο να πέσουν έξω ως προς την κατάληξη που θα έχει ο «Μαρινόπουλος», δηλαδή να διασωθεί σε σχέση με τον αμερικανικό κολοσσό.

Για να συμβεί αυτό, και προκειμένου να μην υπάρξουν νέα «κανόνια» στην αγορά, δεν πρέπει να χαθεί άλλος χρόνος, τόσο από τους επιχειρηματίες και τις τράπεζες, όσο και από την κυβέρνηση, που κινεί τα νήματα στον τομέα των «κόκκινων» δανείων. Ούτε η καλοκαιρινή ραστώνη πρέπει να αποτελέσει τη δικαιολογία για να υπάρξουν καθυστερήσεις, διότι το φθινόπωρο θα βρει την πραγματική οικονομία σε εξαιρετικά δυσχερή θέση.

Η αλήθεια είναι ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν πολλοί «χαλαροί» όροι και αβλεψίες στον έλεγχο των εταιρειών. Τόσο ως προς τα δάνεια που έπαιρναν όσο και ως προς τις υποχρεώσεις τους προς προμηθευτές, εφορία Ταμεία κ.λπ. Τώρα, λοιπόν, μπορεί το τοπίο να ξεκαθαρίσει, αρκεί όλοι να βάλουν το χέρι τους. Οι υγιείς επιχειρήσεις πρέπει να στηριχθούν, ώστε να μη χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας. Τα υποψήφια «κανόνια» πρέπει να σιγήσουν, προκειμένου η οικονομία γενικότερα να μη βρεθεί ξανά στην κόψη του ξυραφιού.