Μπορεί αυτή η χώρα στα επτά χρόνια της κρίσης να είχε δεκάδες «ευκαιρίες» για χρεοκοπία και κατάρρευση, αλλά μόλις δύο για να απομακρυνθεί από το γκρεμό.
Η δεύτερη είναι τώρα κι αν χαθεί δεν διαφαίνεται πλέον καμία ελπίδα να υπάρξει και τρίτη.
Η πρώτη ήταν πριν από δύο χρόνια, ακριβώς τέτοια εποχή, όταν η οικονομία έδειχνε σημάδια ανάκαμψης, αλλά οι ελπίδες τότε έσβησαν γρήγορα όταν στήθηκε το εκλογικό σκηνικό με αφορμή την ανάδειξη του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η χώρα που γλίτωσε τη χρεοκοπία το 2010, αποδεχόμενη το πρώτο μνημόνιο, την «αυτοκτονία» από τις διπλές εκλογές του 2012, τον κίνδυνο από το haircut στα ομόλογα και το δεύτερο μνημόνιο, αυτή που άντεξε ακόμη και τα «παλαβά» και ακατανόητα του Γ. Βαρουφάκη, που πέρασε ξυστά από το χάος με το αχρείαστο Δημοψήφισμα, έφθασε πάλι σε ένα κρίσιμο σημείο.
Έχοντας περάσει τις πιο επικίνδυνες συμπληγάδες, μπορεί -υπό προϋποθέσεις- να γίνει έστω και μια απόπειρα για κάποια επανεκκίνηση της οικονομίας τώρα.
Αρκεί η κυβέρνηση να κάνει βέβαια το αποφασιστικό άλμα και να εγκαταλείψει ιδεοληψίες και να απαλλαγεί από διάφορα «βαρίδια» που αρέσκονται να ταξιδεύουν στους αιθέρες.
Φυσικά, τίποτε δεν είναι δεδομένο και τίποτε δεν εξασφαλίζει την επιτυχία.
Το αντίθετο μάλιστα μπορεί να συμβεί. Κι αυτό κυρίως γιατί η οικονομία αν έφθασε σ' ένα σημείο που της επιτρέπει τώρα να κάνει το βήμα μπροστά, αυτό δεν οφείλεται σε αποφασιστικές πρωτοβουλίες, ούτε σε κυβερνητική μέριμνα.
Αν εξαιρέσει κανείς τη ρεαλιστική στροφή του καλοκαιριού του 2015 και την απότομη προσγείωση του πολιτικού προσωπικού, στην πραγματικότητα όλα τα άλλα λειτούργησαν σαν το ώριμο φρούτο.
Η συναινετική στάση και σχεδόν καθολική ψήφιση του τρίτου μνημονίου ήταν το εφαλτήριο.
Η οικονομία, ακόμη και με τον αυτόματο πιλότο, έφθασε τώρα να ελπίζει στην πρώτη «αναβάθμισή» της σ' ένα νέο επίπεδο.
Το γεγονός ότι δοκιμάσθηκαν στη διακυβέρνηση δεξιά, κέντρο και αριστερά, δίνει ισχυρό πλεονέκτημα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Όλα, όμως, εξαρτώνται από την κυβερνητική αυτή ηγεσία.
Οι δρόμοι οδηγούν προς όλες τις κατευθύνσεις. Ακόμη και... στις εκλογές.
Είναι, άλλωστε, πιο δοκιμασμένος τρόπος για να χαθεί και η δεύτερη μεγάλη ευκαιρία για την οικονομία.
Το έδειξαν άλλωστε τα γεγονότα ακριβώς τέτοια εποχή πριν από δύο χρόνια.