ΣΑΦΑΡΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΧΡΕΗ

«Σαφάρι» στους τραπεζικούς λογαριασμούς οφειλετών επιχειρεί όλο και πιο συστηματικά το Δημόσιο.



Την στιγμή που διαπιστώνεται ότι -έστω και εξ ανάγκης- διογκώνεται το κίνημα «Δεν πληρώνω», πυκνώνουν και οι εντολές για κατασχέσεις λογαριασμών στις τράπεζες.

Ήδη καθημερινά η εφορία κατάσχει κατά μέσο όρο περισσότερο από 1.500 λογαριασμούς οφειλετών και ο αριθμός αυτός από τον Σεπτέμβριο αναμένεται να πολλαπλασιασθεί.

Αν και τα αποτελέσματα δεν είναι τα αναμενόμενα, καθώς τα ποσά των καταθέσεων στα βιβλιάρια έχουν στερέψει και οι λογαριασμοί μισθοδοσίας σ’ ένα βαθμό είναι ακατάσχετοι, το Δημόσιο εντείνει τις προσπάθειες για άντληση των οφειλόμενων ποσών που συνολικά ξεπερνούν ήδη τα 90 δισ. ευρώ.
«Βροχή» τα κατασχετήρια τραπεζικών λογαριασμών

Η επιδρομή γίνεται όλο και πιο συστηματική και δεν πρόκειται να υποχωρήσει σε ένταση, δηλώνουν οι αρμόδιοι στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι στους πρώτους επτά μήνες του έτους έγιναν 187.000 κατασχέσεις τραπεζικών καταθέσεων.

Και ο αριθμός των λογαριασμών που ανοίγουν αυξάνεται από μήνα σε μήνα για να φθάσει στις 37.000 κατασχέσεις τον Ιούλιο.

Από τους 187.000 λογαριασμούς που ανοίχθηκαν έγινε γνωστό ότι κατασχέθηκαν συνολικά 95 εκατ. ευρώ, ενώ μόνο τον Ιούλιο εισπράχθηκαν έναντι χρεών 18 εκατ. ευρώ. Το χαρακτηριστικό είναι ότι το 97% των κατασχέσεων αφορά ποσά κάτω από 3.000 ευρώ και το μέσο ποσό κατάσχεσης κυμαίνεται μόλις στα 496 ευρώ ανά λογαριασμό.

Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν ότι πράγματι σε γενικές γραμμές υπάρχει αντικειμενική αδυναμία εξόφλησης των χρεών.

Ακόμη κι αν όντως υπάρχει μια «μετάθεση» των καταθέσεων σ’ άλλο όνομα συγγενικού προσώπου ή «άντλησή» του και φύλαξη στο στρώμα, το φαινόμενο αυτό δεν μπορεί παρά να είναι περιορισμένο.

Έτσι το μέτρο της κατάσχεσης όσο κι αν είναι σκληρό και ύστατης λύσης, αποδεικνύεται ότι εξαντλείται σταδιακά σαν μέσο είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Ο «θησαυρός» είναι μικρός στα περισσότερα καταθετικά βιβλιάρια ή και ανύπαρκτος στα περισσότερα.

Το επόμενο βήμα που όμως κοστίζει πολιτικά και δημιουργεί κοινωνικά προβλήματα, είναι οι πλειστηριασμοί άλλων περιουσιακών στοιχείων.

Το σκληρό αυτό μέτρο ασκείται σε άκρως περιορισμένες περιπτώσεις και πάντως παραμένει ακόμη ως ισχυρό όπλο το κοινωνικό κριτήριο.

Έτσι παρά τη σχετικά μικρή απόδοση, η επιδρομή στους τραπεζικούς λογαριασμούς θα συνεχιστεί και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση.

Άλλωστε, η ενέργεια αυτή δεν προκαλεί αντιδράσεις, καθώς οι κάτοχοι των λογαριασμών δεν μπορούν να επιχειρηματολογήσουν κατά των κατασχέσεων, αφού ως οφειλέτες εμφανίζονται με καταθέσεις.

Γι’ αυτό και έχει τεθεί ατύπως ως στόχος τα κατασχετήρια και οι πλειστηριασμοί για χρέη προς το Δημόσιο να ξεπεράσουν συνολικά τις 700.000.

Βέβαια ο στόχος αυτός δεν πρόκειται να επιτευχθεί, αλλά προμηνύει ωστόσο τη διάθεση για εντατικούς ελέγχους.