Να αλλάξει ο ΕΝΦΙΑ, αλλά με ποιο τρόπο;

Ανάμεικτα είναι τα συναισθήματα για τους ιδιοκτήτες ακινήτων που γνωρίζουν το ποσό που πρέπει να καταβάλουν για την περιουσία τους.



Οι περισσότεροι είδαν μειώσεις στο τελικό ποσό του ΕΝΦΙΑ, σε σχέση με πέρυσι, κι άλλοι θα πρέπει να πληρώσουν αυξημένο φόρο. Στο σύνολό τους βεβαίως οι φορολογούμενοι δεν είναι καθόλου ευχαριστημένοι αφού βλέπουν να μην τηρούνται οι υποσχέσεις για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ ή τουλάχιστον για έναν δικαιότερο φόρο.

Ενδεχομένως, στη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός να ανακοινώσει την αντικατάσταση του ΕΝΦΙΑ από το 2017 και μένει να φανεί ποιο θα είναι το σχέδιο της κυβέρνησης.

Μεγάλο μέρος της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων είναι απρόσοδη ή αποκτήθηκε με δάνεια τα οποία σήμερα εξοφλούνται ή έχουν «κοκκινήσει». Υπάρχουν δηλαδή εκατομμύρια ιδιοκτήτες που δεν βγάζουν ούτε ένα ευρώ από τα ακίνητά τους ή που τα χρωστούν στις τράπεζες και αδυνατούν να πληρώσουν τις δόσεις. Γι’ αυτούς θα έπρεπε να υπάρχει μέριμνα και να μην αντιμετωπίζονται το ίδιο με τους έχοντες ή με όσους εκμεταλλεύονται τα ακίνητά τους και βγάζουν εισόδημα.

Από την άλλη, ο ΕΝΦΙΑ σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο που υπολογιζόμενος επί των αντικειμενικών αξιών δημιουργεί κατάφωρες αδικίες. Οι μειώσεις που «διέταξε» το ΣτΕ δεν αρκούν, ειδικά σε μια περίοδο όπου εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα έχουν τη μισή αξία από αυτήν που υπολογίζει η εφορία.

Η κυβέρνηση οφείλει να λάβει υπόψη την στο σχεδιασμό του νέου φόρου τις εκκλήσεις των παραγόντων της αγοράς, αλλά και να πάψει να αντιμετωπίζει την ακίνητη περιουσία σαν την διαχρονική «αγελάδα» που αρμέγει κάθε φορά που υπάρχει πρόβλημα στα έσοδα. Η πάταξη της φοροδιαφυγής, που και αυτή η κυβέρνηση υποσχέθηκε, θα μπορούσε να μειώσει τους φόρους και στην κτηματαγορά. Ας αρχίσει από εκεί το οικονομικό επιτελείο, προτού σχεδιάσει μια ακόμη επιβάρυνση που θα κρύβει αδικίες.

Και σε κάθε περίπτωση ο νέος φόρος δεν πρέπει να σχεδιαστεί εκ του προχείρου και μόνο με τη λογική της είσπραξης όσο το δυνατόν περισσότερων χρημάτων.