50 ημέρες αγωνία για το χρέος

Μαίνεται η αντιπαράθεση Ευρωζώνης και Ουάσιγκτον για το ελληνικό χρέος και το μέλλον του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, με ή χωρίς νέο Μνημόνιο και ο στόχος, στις πενήντα περίπου μέρες που απομένουν έως το καθοριστικό Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου, να υπάρχει βάση για έναν, μίνιμουμ, πολιτικό συμβιβασμό.


Χθες ο αρμόδιος Ευρωπαίος επίτροπος, Π. Μοσκοβισί υποστήριξε πάλι πως είναι εφικτή μέχρι το τέλος του έτους, μια συνολική συμφωνία για τις μεταρρυθμίσεις αλλά και την ελάφρυνση του χρέους, απαντώντας σε ανοικτή επιστολή που του απηύθυναν 36 ευρωβουλευτές, που τάχθηκαν υπέρ μιας άμεσης ελάφρυνσης χρέους για την Ελλάδα. Αποστάσεις πήρε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Β. Ντομπρόβσκις, ο οποίος υπογράμμισε πως η Επιτροπή δεν ανήκει εν τέλει στους δανειστές, που είναι και εκείνοι οι οποίοι θα λάβουν τις αποφάσεις. «Πάγωσε» δε τη συζήτηση περί, άμεσης τουλάχιστον, αναθεώρησης των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα που παραμένει 3,5% για το 2018, εκτίμησε πως υπάρχει ακόμη δουλειά να γίνει με το ΔΝΤ για την ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους και στάθηκε επικριτικός για τις «απαισιόδοξες προβλέψεις» που κάνει το ΔΝΤ.

Έως τώρα, πηγές με γνώση των διαπραγματεύσεων θεωρούν ως επικρατέστερο σενάριο το ΔΝΤ να μην εμπλακεί στην Ελλάδα με τον τρόπο που είχε γίνει στα προηγούμενα μνημόνια, αλλά να βρεθεί μια μέση λύση, με το Ταμείο σε ρόλο συμβούλου με αυξημένες αρμοδιότητες. Στο μέτωπο του χρέους, με τα σημερινά δεδομένα, το μάξιμουμ που θα μπορούσε να αποκομίσει η Ελλάδα είναι ένα φιλικό προς τις αγορές πακέτο βραχυπρόθεσμων μέτρων και μια νέα πολιτική δέσμευση για το πλαίσιο των μεσοπρόθεσμων μέτρων. Σε κάθε περίπτωση εάν τελικά λαμβανόταν απόφαση για συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, το Ταμείο θα έπρεπε να κάνει μετά νέες διαπραγματεύσεις με τις ελληνικές αρχές για να συνταχθεί νέο Μνημόνιο του Ταμείου με την Ελλάδα. Πηγές προσκείμενες στο Ταμείο εξηγούν πως δεν υπάρχει περιορισμός στη διάρκεια που θα μπορούσε να έχει ένα τέτοιο Μνημόνιο. Ωστόσο θεωρούν πως στην παρούσα φάση το πιθανότερο είναι να είχε τη διάρκεια του τρέχοντος προγράμματος με τον ESM. Το εάν και τα δύο θα επεκταθούν τελικά μετά το 2018, εκτός απροόπτου φαίνεται να είναι φάκελος που θα ανοίξει μετά τα μέσα του 2018 και τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος.

Πάντως το ελληνικό χρέος παραμένει ψηλά στην ατζέντα, με τον Π. Μοσκοβισί να δηλώνει χθες πως η Κομισιόν δεν θα υπεκφύγει και οφείλει να διαδραματίσει τον ρόλο της ως έντιμου μεσολαβητή και φορέα ελπίδας για την Ελλάδα, αν και η ίδια δεν αποτελεί πιστωτή της χώρας, σε αντίθεση με τα ευρωπαϊκά κράτη και το Ταμείο. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Β. Ντομπρόβσκις. Σε συνέντευξή του στο πρακτορείο ΜΝΙ:

[1] Xαρακτήρισε αντιπαραγωγική τη συζήτηση για αλλαγή των στόχων για τα πλεονάσματα και δεν θα ανοίξει πάλι η συζήτηση με τον στόχο να παραμένει στο 3,5% του ΑΕΠ το 2018. «Στο κάτω κάτω είναι ένα πρόγραμμα του ΕSM και οι στόχοι έχουν μπει. Θα ήταν αντιπαραγωγικό να τους επανεξετάσουμε», ανέφερε.

[2] Εκτίμησε πως για την Κομισιόν οι προβλέψεις του Ταμείου είναι απαισιόδοξες, με τον Ντομπρόβσκις να θεωρεί εφικτό τον στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα το 2017 και να αναμένει αρκετά δυναμική ανάκαμψη της οικονομίας το 2017. «Η απαισιοδοξία του ΔΝΤ δεν δικαιολογείται», εκτίμησε.

[3] Σχετικά με το εάν είναι ρεαλιστικό το σενάριο για συμμετοχή του ΔΝΤ στην Ελλάδα με νέο πρόγραμμα στο τέλος του έτους, περιορίστηκε να δηλώσει πως η Ε.Ε. εργάζεται με αυτό ως βασικό σενάριο, αλλά είναι ανοικτό το θέμα της έκθεσης βιωσιμότητας του χρέους στο οποίο «χρειαζόμαστε ακόμη δουλειά». Σύμφωνα με τον ίδιο, το χρέος θα συζητηθεί επίσης στη δεύτερη αξιολόγηση «και αναμένουμε κάποια βραχυπρόθεσμα μέτρα να αποσαφηνιστούν περαιτέρω».

Με άλλο ρόλο
Έως τώρα, πηγές με γνώση των διαπραγματεύσεων θεωρούν ως επικρατέστερο σενάριο το ΔΝΤ να μην εμπλακεί στην Ελλάδα με τον τρόπο που είχε γίνει στα προηγούμενα μνημόνια, αλλά να βρεθεί μια μέση λύση, με το Ταμείο σε ρόλο συμβούλου με αυξημένες αρμοδιότητες.

Φιλικό πακέτο μέτρων
Στο μέτωπο του χρέους, με τα σημερινά δεδομένα, το μάξιμουμ που θα μπορούσε να αποκομίσει η Ελλάδα είναι ένα φιλικό προς τις αγορές πακέτο βραχυπρόθεσμων μέτρων και μια νέα πολιτική δέσμευση για το πλαίσιο των μεσοπρόθεσμων μέτρων.