ΔΝΤ: Ζητά μείωση κατώτατου μισθού και ομαδικές απολύσεις

Το ρόλο του σκληρού στις διαπραγματεύσεις, που ρίχνει στο τραπέζι όλες τις υπερβολικές απαιτήσεις και αναλαμβάνει να πιέσει ασφυκτικά την Αθήνα, παίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.


Μετά την εξωφρενική απαίτηση για μεσοσταθμική μείωση 15% σε όλες τις συντάξεις, αλλά και μετά τις προτάσεις για νέα μέτρα που θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τα 6 δις ευρώ τα επόμενα χρόνια, το Ταμείο βάζει τώρα στο στόχαστρο και τους μισθούς.

Το εργασιακό άλλωστε θα είναι ένα από τα καυτά θέματα της διαπραγμάτευσης καθώς εκεί υπάρχει και το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων που θέλει να ανοίξει τώρα το Ταμείο.

Σύμφωνα με την Αγορά, η Ντ. Βελκουλέσκου έχει πάρει οδηγίες να είναι ιδιαίτερα πιεστική προς την Αθήνα και παρά την αποκάλυψη ότι το ΔΝΤ θεωρεί ότι έκανε λάθος το 2010 με την αναδιάρθρωση του χρέους. Θεωρώντας το μη βιώσιμο θα ανοίξει τη συζήτηση για να βρεθούν λύσεις, ωστόσο, θα θέσει πολύ σκληρές προϋποθέσεις για να γίνει κάτι τέτοιο.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι θα τεθεί θέμα μείωση του κατώτατου μισθού καθώς και απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων.

Σύμφωνα με το τρίτο μνημόνιο, για τους υπαλλήλους άνω των 25 ετών ο κατώτατος μισθός ορίζεται σήμερα στα 586,08 ευρώ και για τους εργατοτεχνίτες άνω των 25 ετών το κατώτατο ημερομίσθιο ορίζεται στα 26,18 ευρώ. Για τους υπαλλήλους κάτω των 25 ετών ο κατώτατος μισθός ορίζεται στα 510,95 ευρώ και για τους εργατοτεχνίτες κάτω των 25 ετών το κατώτατο ημερομίσθιο ορίζεται στα 22,83 ευρώ.

Το ΔΝΤ θέτει θέμα νέας μείωσης του κατώτατου μισθού. Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα όπου ο ακαθάριστος ελάχιστος μισθός μειώθηκε το 2015 σε σχέση με το 2008 κατά 14%. Αντιθέτως, στην Πορτογαλία αυξήθηκε κατά 19% (από 497 σε 589 ευρώ), ενώ στην Ιρλανδία παρέμεινε αμετάβλητος στα 1.462 ευρώ.

Αυτό σημαίνει ότι μια νέα μείωση στους μισθούς θα οδηγούσε σε ακόμη περισσότερη φτώχεια,ύφεση, μείωση της κατανάλωσης και έκρηξη των απλήρωτων δανείων και εισφορών. Η κυβέρνηση δεν προτίθεται σε καμιά περίπτωση να αποδεχθεί ένα τέτοιο εφιαλτικό σενάριο το οποίο θα δημιουργούσε άλλωστε ευρύτατες κοινωνικές αντιδράσεις και θα «γονάτιζε» ακόμη περισσότερο το νοικοκυριά.