Δύσκολα θα επιτύχουμε τον στόχο για ανάπτυξη

Απαισιόδοξος ως προς τη δυναμική για μια ισχυρή ανάκαμψη το 2017 είναι ο Π. Τσακλόγλου, καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, και πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων.




Μιλώντας στην "Η" αναφέρει πως δεν είναι καθόλου αισιόδοξος ότι μπορεί να επιτευχθεί ο υψηλός ρυθμός ανάπτυξης του 2,7% του ΑΕΠ, που προβλέπεται στο προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2017.

Αναπτύσσοντας το σκεπτικό του εξηγεί πως για να στηριχθεί μια ισχυρή ανάπτυξη απαιτούνται επενδύσεις και, κατ’ επέκταση, χρηματοδότηση. Στην παρούσα φάση οι εγχώριες αποταμιεύσεις παραμένουν "παγιδευμένες" σε στρώματα και σε ντουλάπια και όσο δεν αίρεται η αβεβαιότητα, δεν θα επιστρέψουν, με το ρυθμό που απαιτείται, στις τράπεζες. Ένας δεύτερος δρόμος θα ήταν να "καθαρίσουν" τα κόκκινα δάνεια στις τράπεζες ώστε να δημιουργηθούν καλύτερες συνθήκες χρηματοδότησης στην οικονομία. Πρόκειται για μια διαδικασία που θα "τρέξει", αναγκαστικά, αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι θα απαιτηθεί χρόνος, και μάλιστα αρκετός, για να φθάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Επομένως, στη φάση αυτή η κύρια πηγή "τροφοδοσίας" της ελληνικής οικονομίας με επενδυτικά κεφάλαια θα μπορούσαν να είναι οι ξένες άμεσες επενδύσεις. Οι τιμές των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων είναι χαμηλές και υπάρχει ένα καλά εκπαιδευμένο και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό που είναι πια και αρκετά φθηνό. Μία έξυπνη στρατηγική, σε αυτό το πλαίσιο, θα ήταν η πλήρης αξιοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων που έχει καταρτιστεί, το ταχύτερο δυνατό.

Ωστόσο κεντρική προϋπόθεση είναι οι επενδυτές να θεωρούν πως η όποια επένδυση αποφασίσουν να κάνουν στη χώρα θα είναι ασφαλής. Επί του παρόντος δείχνουν να παραμένουν επιφυλακτικοί, κυρίως επειδή είναι πολλά τα περιστατικά που αποδεικνύουν πως υπάρχει απόσταση λόγων και έργων, από τη σημερινή κυβέρνηση. Δεν αρκεί, να "πουλάει" η κυβέρνηση, όταν απευθύνεται σε ξένους επενδυτές, ένα καλό αφήγημα, όταν οι υπουργοί της το διαγράφουν στην πράξη, είτε λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων είτε διότι θεωρούν ότι έτσι θα γίνουν αρεστοί στο κομματικό τους ακροατήριο».