Με μία φημολογία που διοχετεύεται τις τελευταίες ώρες από καλά ενημερωμένους κύκλους των Βρυξελλών (Συμβούλιο, Κομισιόν), η Σύνοδος Κορυφής την Πέμπτη δεν θα προχωρήσει σε συζήτηση που να εισάγει νέα "εργαλεία” χρηματοδότησης των χωρών μελών για την αντιμετώπιση της διπλής κρίσης πανδημίας και οικονομίας.
Αντίθετα, η Συνοδος Κορυφής θα περιορισθεί -παρα τις πιέσεις ειδικά των χωρών του ευρωπαϊκού νότου- να δώσει το "πράσινο φως" στις αποφάσεις του Eurogroup για το πακέτο των 540 δισ. ευρώ, αφήνοντας παράλληλα ανοικτή αλλά χωρίς δεσμεύσεις, τη συζήτηση για σχέδια περαιτέρω στήριξης χωρίς συγκεκριμένες αναφορές.
Το ενδιαφέρον είναι οτι η στάση αυτή έρχεται σε ανοικτή αντίθεση με όσα η ΕΚΤ και τα διοικητικά της στελέχη (Εκτελεστικό Συμβούλιο) δηλώνουν με δημόσιες παρεμβάσεις τους, ήτοι ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την βαθύτατη αυτή κρίση η οποία έχει "ασύμμετρα” χαρακτηριστικά, με "ασύμμετρες” παρεμβάσεις. Δηλαδή παρά το γεγονός ότι είναι μία κρίση που αφορά όλους, να αντιμετωπίζεται με ανισομερείς και ανεπαρκείς παρεμβάσεις…
Η "κριτική” αυτή δεν αφορά μόνο τις "μεθόδους” που έχουν υιοθετηθεί από τους "ισχυρούς” του Βορρά, ήτοι την άρνηση ενιαίας δράσης με τα περιβόητα ευρωομόλογα, ή το Ταμείο ανασυγκρότησης και επανεκκίνησης της οικονομίας, που προτείνεται από Ιταλία, Ισπανία ή Γαλλία κ.λ.π.
Αφορά και τα όρια εξάντλησης των δυνατοτήτων παρέμβασης της ΕΚΤ, η οποία αυτή τη στιγμή έχει σε ισχύ δύο προγράμματα QE, εκείνο που έθεσε σε κίνηση τον Σεπτέμβριο ο Μάριο Ντράγκι (700 δισ. ευρώ) και το "εκτακτο QE” που ενεργοποίησε πριν ενα μήνα η Λαγκάρντ (750 δισ. ευρώ).
Τελειώνουν τα… λεφτά
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε μέσα από πρόσφατες μελέτες στην δημοσιότητα η ΕΚΤ, και τα δύο αυτά προγράμματα -ειδικά το "έκτακτο” που αφορά τις αδύναμες οικονομίες όπως η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία- αν οι συνθήκες δεν αλλάξουν προς το καλύτερο σύντομα, θα εξαντληθούν χωρίς να υπάρξει… εναλλακτική. Συγκεκριμένα από τα διαγράμματα που έδωσε στην δημοσιότητα η EKT μέσω μελετών που αποκαλύπτουν, το "που, πώς και πόσο”, της διάθεσης των πόρων του έκτακτου QE, διαφαίνεται η εξαιρετικά σοβαρή πιθανότητα να εξαντληθεί η στήριξη που παρέχει στους τίτλους των αδύναμων οικονομιών.
Με τις τρέχουσες συνθήκες ο χρόνος εξάντλησης βρίσκεται μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου, ενω αν οι συνθήκες επιδεινωθούν αυτό μπορεί να συμβεί νωρίτερα… Και η συνέχεια είναι εντελώς αβέβαιη καθώς ηδη η Bundesbank, όπως και το ομοσπονδιακό δικαστήριο της Γερμανίας, κινούνται προκειμένου να αποτρέψουν την ΕΚΤ από το να δώσει συνέχεια.
Πώς μοιράζονται
Και δεν είναι μόνο αυτό. Ήδη εκφράζονται δυσαρέσκειες από ορισμένες οικονομίες του ευρωπαϊκού νότου, γιατί η ΕΚΤ έχει υπερδιπλασιάσει τις "αγορές” τίτλων από τα προβλεπόμενα της "κλείδας” της Ιταλίας και έχει κρατήσει πολύ χαμηλά άλλες αγορές για χώρες όπως π.χ. η Ισπανία ή ακόμα περισσότερο η Ελλάδα…
Αυτή η διαφοροποίηση εν μέρει εξηγεί και την διατήρηση των spreads στα σημερινά επίπεδα. Και σίγουρα δεν διευκολύνει τους σχεδιασμούς της Αθήνας, με τον ΟΔΔΗΧ να είναι υποχρεωμένος να κινείται μεν στα όρια των αποφάσεων που επίσημα έχουν ανακοινωθεί, αλλά ταυτόχρονα να αναγκάζεται σε προσαρμογές οι οποίες μπορούν να αλλάζουν διαρκώς σε συνάρτηση με τις συνθήκες της αγοράς.
Αντίθετα, η Συνοδος Κορυφής θα περιορισθεί -παρα τις πιέσεις ειδικά των χωρών του ευρωπαϊκού νότου- να δώσει το "πράσινο φως" στις αποφάσεις του Eurogroup για το πακέτο των 540 δισ. ευρώ, αφήνοντας παράλληλα ανοικτή αλλά χωρίς δεσμεύσεις, τη συζήτηση για σχέδια περαιτέρω στήριξης χωρίς συγκεκριμένες αναφορές.
Το ενδιαφέρον είναι οτι η στάση αυτή έρχεται σε ανοικτή αντίθεση με όσα η ΕΚΤ και τα διοικητικά της στελέχη (Εκτελεστικό Συμβούλιο) δηλώνουν με δημόσιες παρεμβάσεις τους, ήτοι ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την βαθύτατη αυτή κρίση η οποία έχει "ασύμμετρα” χαρακτηριστικά, με "ασύμμετρες” παρεμβάσεις. Δηλαδή παρά το γεγονός ότι είναι μία κρίση που αφορά όλους, να αντιμετωπίζεται με ανισομερείς και ανεπαρκείς παρεμβάσεις…
Η "κριτική” αυτή δεν αφορά μόνο τις "μεθόδους” που έχουν υιοθετηθεί από τους "ισχυρούς” του Βορρά, ήτοι την άρνηση ενιαίας δράσης με τα περιβόητα ευρωομόλογα, ή το Ταμείο ανασυγκρότησης και επανεκκίνησης της οικονομίας, που προτείνεται από Ιταλία, Ισπανία ή Γαλλία κ.λ.π.
Αφορά και τα όρια εξάντλησης των δυνατοτήτων παρέμβασης της ΕΚΤ, η οποία αυτή τη στιγμή έχει σε ισχύ δύο προγράμματα QE, εκείνο που έθεσε σε κίνηση τον Σεπτέμβριο ο Μάριο Ντράγκι (700 δισ. ευρώ) και το "εκτακτο QE” που ενεργοποίησε πριν ενα μήνα η Λαγκάρντ (750 δισ. ευρώ).
Τελειώνουν τα… λεφτά
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε μέσα από πρόσφατες μελέτες στην δημοσιότητα η ΕΚΤ, και τα δύο αυτά προγράμματα -ειδικά το "έκτακτο” που αφορά τις αδύναμες οικονομίες όπως η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία- αν οι συνθήκες δεν αλλάξουν προς το καλύτερο σύντομα, θα εξαντληθούν χωρίς να υπάρξει… εναλλακτική. Συγκεκριμένα από τα διαγράμματα που έδωσε στην δημοσιότητα η EKT μέσω μελετών που αποκαλύπτουν, το "που, πώς και πόσο”, της διάθεσης των πόρων του έκτακτου QE, διαφαίνεται η εξαιρετικά σοβαρή πιθανότητα να εξαντληθεί η στήριξη που παρέχει στους τίτλους των αδύναμων οικονομιών.
Με τις τρέχουσες συνθήκες ο χρόνος εξάντλησης βρίσκεται μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου, ενω αν οι συνθήκες επιδεινωθούν αυτό μπορεί να συμβεί νωρίτερα… Και η συνέχεια είναι εντελώς αβέβαιη καθώς ηδη η Bundesbank, όπως και το ομοσπονδιακό δικαστήριο της Γερμανίας, κινούνται προκειμένου να αποτρέψουν την ΕΚΤ από το να δώσει συνέχεια.
Πώς μοιράζονται
Και δεν είναι μόνο αυτό. Ήδη εκφράζονται δυσαρέσκειες από ορισμένες οικονομίες του ευρωπαϊκού νότου, γιατί η ΕΚΤ έχει υπερδιπλασιάσει τις "αγορές” τίτλων από τα προβλεπόμενα της "κλείδας” της Ιταλίας και έχει κρατήσει πολύ χαμηλά άλλες αγορές για χώρες όπως π.χ. η Ισπανία ή ακόμα περισσότερο η Ελλάδα…
Αυτή η διαφοροποίηση εν μέρει εξηγεί και την διατήρηση των spreads στα σημερινά επίπεδα. Και σίγουρα δεν διευκολύνει τους σχεδιασμούς της Αθήνας, με τον ΟΔΔΗΧ να είναι υποχρεωμένος να κινείται μεν στα όρια των αποφάσεων που επίσημα έχουν ανακοινωθεί, αλλά ταυτόχρονα να αναγκάζεται σε προσαρμογές οι οποίες μπορούν να αλλάζουν διαρκώς σε συνάρτηση με τις συνθήκες της αγοράς.