Μέτρα ανατροφοδότησης της ύφεσης

Όλοι αναρωτιούνται πώς θα υπάρξει συμφωνία όταν τα δημοσιονομικά μέτρα τα οποία απαιτούν να ληφθούν οι δανειστές, ειδικά δε τα φορολογικά, είναι ακόμα περισσότερο επαχθή από αυτά που ζητούσαν λίγες μέρες πριν.



Τα μέτρα αυτά, που όπως όλα δείχνουν προέρχονται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και παρουσιάσθηκαν στην ελληνική πλευρά, οδήγησαν στο ναυάγιο των συζητήσεων της Πέμπτης και πολύ πιθανόν, αν οι δανειστές επιμείνουν σε αυτά ήτοι σε ένα νέο μνημόνιο χωρίς γραβάτα αυτή τη φορά, να οδηγήσουν και σε νέα εμπλοκή με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.

Οι δανειστές λοιπόν απαιτούν φορολογία των επιχειρήσεων με συντελεστή 28% από 26% που είναι σήμερα, προκαταβολή φόρου εισοδήματος 100% από 80% που είναι σήμερα στις κεφαλαιουχικού χαρακτήρα εταιρείες και 55% στις προσωπικές, μείωση της μείωσης φόρου 2.100 ευρώ (έμμεσο αφορολόγητο) σε όσους έχουν εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις, επιβολή της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης και στα ετήσια εισοδήματα κάτω από 12.000 ευρώ, κατάργηση των φοροαπαλλαγών, φορολογία του αγροτικού εισοδήματος με συντελεστή 26% από 13% συμπεριλαμβανομένων και των επιδοτήσεων ? ενισχύσεων που σήμερα έχουν αφορολόγητο όριο 12.000 ευρώ, μετάταξη της εστίασης από το 13% στο 23% όπως επίσης και των βασικών συσκευασμένων ειδών διατροφής και τέλος την κατάργηση του ειδικού καθεστώτος ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου. Αυτά ζητούν σήμερα και επειδή τρώγοντας ανοίγει η όρεξη, φοβάμαι πολύ περισσότερο για αυτά που θα ζητήσουν μέχρι την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων.

Σε περίπτωση υιοθέτησης αυτών των μέτρων, σίγουρα θα ακούσουμε ότι κρίθηκαν απαραίτητα, συνεπώς θα υποστούμε θυσίες για να αποφευχθεί η πλήρης χρεοκοπία. Όμως αυτό που δεν θα ακούσουμε είναι το πώς είναι δυνατόν να άγονται στο θυσιαστήριο οι ίδιοι και οι ίδιοι. Πόσες ακόμα θυσίες πρέπει να κάνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι οι οποίοι, στην πλειοψηφία τους, οριακά επιβιώνουν; Πόσες θυσίες πρέπει να κάνουν ακόμα όσες επιχειρήσεις δεν έχουν βάλει λουκέτο, οι οποίες αντί για ανάπτυξη βιώνουν μια πρωτοφανή συρρίκνωση του κύκλου εργασιών τους, θύματα των μνημονιακών φοροεπιδρομών;

Οι συνεχείς μειώσεις σε μισθούς-συντάξεις σε συνδυασμό με την αύξηση της φορολογίας από τα πρώτα μνημόνια είχαν ως αποτέλεσμα να στεγνώσει η αγορά, αν λοιπόν έχουμε και άλλα τέτοιου είδους μέτρα το χρήμα που θα κινείται δεν θα φθάνει ούτε καν οριακά για τις απαραίτητες ανάγκες διαβίωσης κάθε πολίτη. Έτσι λοιπόν τα λουκέτα στις επιχειρήσεις θα αυξηθούν, η ανεργία θα φτάσει σε εφιαλτικά ποσοστά, η έννοια της ανάπτυξης θα συνεχίσει να συναντάται μόνο στα λεξικά, άρα μόνο η ύφεση θα ζει και θα βασιλεύει τροφοδοτούμενη συνεχώς με τα αλλεπάλληλα, εισπρακτικού και μόνο χαρακτήρα, μέτρα. Τα μέτρα αυτά εξυπηρετούν τα συμφέροντα των δανειστών οδηγώντας τους πολίτες αυτής της χώρας, με μαθηματική ακρίβεια, συντεταγμένα στην εξαθλίωση.