Η νέα δοκιμασία

Ο χρόνος για τη νέα αξιολόγηση της οικονομίας φθάνει και μαζί αρχίζει πάλι η αγωνία για το αποτέλεσμα.



Μια αγωνία που με βάση την μέχρι τώρα εμπειρία καταντά μαρτύριο για την οικονομία, αλλά και την ίδια την κυβέρνηση σε τελική ανάλυση.

Και είναι πλέον καιρός να σταματήσει αυτό το «άρρωστο» καθεστώς και η χώρα να αναλάβει πρωτοβουλίες και να αποκτήσει την λεγόμενη «ιδιοκτησία» του προγράμματος, ώστε να κλείσει τάχιστα η αξιολόγηση.

Κάθε άλλη λύση ή επιλογή μπορεί να εξυπηρετεί άλλους σκοπούς μικροπολιτικής, όπως της δήθεν σκληρής διαπραγμάτευσης και άλλα φαιδρά, αλλά σίγουρα βλάπτει σοβαρά την οικονομία, αφού την καταδικάζει στο μαρτύριο της παρατεταμένης προσμονής και χωρίς να διαφαίνεται το αύριο, πορεύεται μετέωρη και πάντα παραπαίουσα.

Τα δεδομένα αυτά αποκτούν τώρα ιδιαίτερη σημασία, καθώς σε περίπου είκοσι ημέρες από τώρα έρχονται στην Αθήνα οι αντιπροσωπείες των δανειστών.

Η τρόικα μέσα σε λίγο σχετικά χρόνο θα πρέπει να αξιολογήσει θετικά την πορεία της οικονομίας και να επιβεβαιώσει την συμμόρφωση των αρμόδιων ελληνικών υπηρεσιών στα μέτρα που έχουν προσυμφωνηθεί.

Το θετικό σήμα των δανειστών αυτή τη στιγμή έχει ιδιαίτερη σημασία για τη χώρα και την οικονομία.

Δεν είναι μόνο η εξασφάλιση της εκταμίευσης της υποδόσης των 2,8 δισ. ευρώ που είναι απαραίτητα και σημαντικά στην παρούσα φάση κεφάλαια για την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Κυρίως είναι το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία διέρχεται μια κρίσιμη φάση και τυχόν παράταση των διαπραγματεύσεων θα την καταδίκαζε σε μια νέα ομηρεία ή τουλάχιστον σε μια επικίνδυνη στασιμότητα.

Στο χέρι της κυβέρνησης είναι να δώσει τώρα τη λύση. Αν δηλαδή επιθυμεί μια πορεία προς τα εμπρός ή επιστροφή προς τα πίσω που οδηγεί στο γνωστό σύρσιμο της οικονομίας.

Και ο χρόνος γι' αυτό άρχισε να μετρά αντίστροφα.