Ακριβότερο κατά 5,9% είναι το ελληνικό καλάθι σε σχέση με το μέσο ευρωπαϊκό όπως διαπιστώνει η Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού, η έρευνα της οποίας έχει βασιστεί σε στοιχεία του 2018.
Σύμφωνα με την Ανεξάρτητη Αρχή ο δείκτης επιπέδου τιμών στα τρόφιμα και μη αλκοολούχα ποτά στην Ελλάδα το 2018 ήταν ο υψηλότερος σε σχέση με τα άλλα κράτη –μέλη με αντίστοιχο δείκτη όγκου κατά κεφαλήν ΑΕΠ και διαμορφώθηκε σε επίπεδο κατά 5,9% υψηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Στην κατηγορία Τρόφιμα, ο δείκτης του επίπεδου τιμών ήταν 104,9% για την Ελλάδα, ο δείκτης επιπέδου τιμών για τις επιμέρους κατηγορίες που εμπίπτουν στην κατηγορία "Τρόφιμα" διαμορφώθηκαν ως εξής: Ψωμί και Δημητριακά (114,5%), Κρέας (91,5%), Ψάρι (107,1%), Γάλα, τυρί και αυγά (134,2%), Έλαια & λίπη (118,7%), Φρούτα, Λαχανικά, Πατάτες (82,7%) και Άλλα τρόφιμα (139,1%).
Έτσι, ενώ η Ελλάδα υπολείπεται του ευρωπαϊκού μέσου όρου, όσον αφορά τον δείκτη όγκου του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, η Ανεξάρτητη Αρχή παρατηρεί πως το επίπεδο τιμών στα τρόφιμα (με εξαίρεση τις κατηγορίες Φρούτα, Λαχανικά, Πατάτες και Κρέας) είναι αρκετά υψηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και στην περίπτωση της κατηγορίας Άλλα τρόφιμα φτάνει στο 139,1% του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
Αυτό όμως δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα που εντοπίζει η Επιτροπή Ανταγωνισμού στην ενδιάμεση έκθεσή της – η τελική έκθεση θα επικαιροποιηθεί με στοιχεία που θα συλλεχθούν την περίοδο 13 Απριλίου έως 10 Μαΐου- για τη λειτουργία του εγχώριου λιανεμπορίου τροφίμων.
Και στις 11 κατηγορίες προϊόντων που εξετάσθηκαν η πλειοψηφία των προμηθευτών ανέφερε αύξηση του χρόνου αποπληρωμής, και αύξηση της διαπραγματευτικής ισχύς των αλυσίδων σούπερ μάρκετ τόσο λόγω αυξημένου μεριδίου όσο και λόγω της ανάγκης συμπίεσης των τιμών με περισσότερες προσφορές
Σε ότι αφορά τα βασικά εμπόδια εισόδου των προμηθευτών στο ράφι αυτά είναι τα εξής:
•Δυσκολία καθιέρωσης δικτύου διανομής σε πανελλαδικό επίπεδο, λόγω της έλλειψης οικονομικά φερέγγυων και εμπορικά βιώσιμων συνεργατών, της ύπαρξης αποκλειστικών αντιπροσώπων σε ορισμένες περιπτώσεις αλλά και λόγω της γεωγραφικής ιδιαιτερότητας της χώρας (π.χ. μεγάλος αριθμός νησιών).
-Υψηλό κόστος εισόδου στα ράφια των σούπερ μάρκετ (listing/entrancefees) καθώς και το περιορισμένο χώρο στο ράφι λόγω των "musthave" προϊόντων (συμφωνίες για πλανογράμματα στην κατηγορία αναψυκτικών), αλλά και λόγω των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας.
-Υψηλή διαφημιστική δαπάνη ειδικά στις κατηγορίες όπου υπάρχουν ηγέτιδες εταιρίες και "musthave" σήματα.
Σύμφωνα με την Ανεξάρτητη Αρχή ο δείκτης επιπέδου τιμών στα τρόφιμα και μη αλκοολούχα ποτά στην Ελλάδα το 2018 ήταν ο υψηλότερος σε σχέση με τα άλλα κράτη –μέλη με αντίστοιχο δείκτη όγκου κατά κεφαλήν ΑΕΠ και διαμορφώθηκε σε επίπεδο κατά 5,9% υψηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Στην κατηγορία Τρόφιμα, ο δείκτης του επίπεδου τιμών ήταν 104,9% για την Ελλάδα, ο δείκτης επιπέδου τιμών για τις επιμέρους κατηγορίες που εμπίπτουν στην κατηγορία "Τρόφιμα" διαμορφώθηκαν ως εξής: Ψωμί και Δημητριακά (114,5%), Κρέας (91,5%), Ψάρι (107,1%), Γάλα, τυρί και αυγά (134,2%), Έλαια & λίπη (118,7%), Φρούτα, Λαχανικά, Πατάτες (82,7%) και Άλλα τρόφιμα (139,1%).
Έτσι, ενώ η Ελλάδα υπολείπεται του ευρωπαϊκού μέσου όρου, όσον αφορά τον δείκτη όγκου του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, η Ανεξάρτητη Αρχή παρατηρεί πως το επίπεδο τιμών στα τρόφιμα (με εξαίρεση τις κατηγορίες Φρούτα, Λαχανικά, Πατάτες και Κρέας) είναι αρκετά υψηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και στην περίπτωση της κατηγορίας Άλλα τρόφιμα φτάνει στο 139,1% του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
Αυτό όμως δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα που εντοπίζει η Επιτροπή Ανταγωνισμού στην ενδιάμεση έκθεσή της – η τελική έκθεση θα επικαιροποιηθεί με στοιχεία που θα συλλεχθούν την περίοδο 13 Απριλίου έως 10 Μαΐου- για τη λειτουργία του εγχώριου λιανεμπορίου τροφίμων.
Και στις 11 κατηγορίες προϊόντων που εξετάσθηκαν η πλειοψηφία των προμηθευτών ανέφερε αύξηση του χρόνου αποπληρωμής, και αύξηση της διαπραγματευτικής ισχύς των αλυσίδων σούπερ μάρκετ τόσο λόγω αυξημένου μεριδίου όσο και λόγω της ανάγκης συμπίεσης των τιμών με περισσότερες προσφορές
Σε ότι αφορά τα βασικά εμπόδια εισόδου των προμηθευτών στο ράφι αυτά είναι τα εξής:
•Δυσκολία καθιέρωσης δικτύου διανομής σε πανελλαδικό επίπεδο, λόγω της έλλειψης οικονομικά φερέγγυων και εμπορικά βιώσιμων συνεργατών, της ύπαρξης αποκλειστικών αντιπροσώπων σε ορισμένες περιπτώσεις αλλά και λόγω της γεωγραφικής ιδιαιτερότητας της χώρας (π.χ. μεγάλος αριθμός νησιών).
-Υψηλό κόστος εισόδου στα ράφια των σούπερ μάρκετ (listing/entrancefees) καθώς και το περιορισμένο χώρο στο ράφι λόγω των "musthave" προϊόντων (συμφωνίες για πλανογράμματα στην κατηγορία αναψυκτικών), αλλά και λόγω των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας.
-Υψηλή διαφημιστική δαπάνη ειδικά στις κατηγορίες όπου υπάρχουν ηγέτιδες εταιρίες και "musthave" σήματα.
