Τι παιχνίδι παίζουν τα ξένα μέσα ενημέρωσης;

Οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές βρίσκονται σε οριακό σημείο. Πιθανότατα οι επόμενες δύο εβδομάδες να κρίνουν το μέλλον της χώρας. Ετσι κι αλλιώς με την υπογραφή ενός μνημονίου με σκληρά μέτρα ή με τη ρήξη και τη χρεοκοπία, η Ελλάδα ποτέ δεν θα είναι ίδια.



Ωστόσο, πέρα από τα λάθη, τις παραλείψεις και τις διαπραγματευτικές αστοχίες της κυβέρνησης, αυτό που ξεχωρίζει τους τελευταίους μήνες και ειδικά αυτές τις ημέρες είναι τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.

Λέμε συχνά εδώ στην Ελλάδα ότι ο Τύπος είναι κακός, η ενημέρωση χειραγωγούμενη, οι πολίτες δεν μαθαίνουν ποτέ την πραγματική αλήθεια. Για να μην πούμε για τις γνωστές πλέον κατηγορίες σε βάρος δημοσιογράφων ή μέσων ενημέρωσης που προσπαθούν κάτω από αντίξοες συνθήκες να κρατήσουν το επίπεδο του «προϊόντος» που προσφέρουν.

Οσοι υποστηρίζουν ότι η χώρα μας έχει τα χειρότερα μέσα ενημέρωσης, εφημερίδες, κανάλια ή ιστοσελίδες, ας ρίξει μια ματιά τον τελευταίο καιρό στο τι γράφεται στον ξένο Τύπο. Και ποιος είναι ο ρόλος του στη διαμόρφωση μιας ευρωπαϊκής ή και παγκόσμιας γνώμης για την Ελλάδα.

Πηχυαίοι τίτλοι για τους τεμπέληδες, ανίκανους, πεισματάρηδες, ψεύτες ή απατεώνες Ελληνες κοσμούν καθημερινά μεγάλα μέσα ενημέρωσης στην Ευρώπη κι όχι μόνο.

Διαρροές στα social media, τουιταρίσματα που προκαλούν πανικό από γνωστούς και μη δημοσιογράφους, άρθρα που προκαλούν οργή για τα ψεύδη και τις υπερβολές. Μέχρι και την... ελληνικότητα των Ελλήνων αμφισβήτησε μεγάλη γερμανική εφημερίδα, θέλοντας να αποδείξει ότι δεν πρέπει να είμαστε στην Ευρώπη.

Το φαινόμενο της ομοβροντίας δημοσιευμάτων, πραγματικών ή στημένων, δεν έχει προηγούμενο και όπως είναι αναμενόμενο αναπαράγεται και από τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι οι «τίτλοι» που προκαλούν τραβάνε και περισσότερους αναγνώστες, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει η υπερβολή, το ψέμα και η παραμορφωτική εικόνα που επιχειρούν να κτίσουν οι ξένοι για την Ελλάδα, να αποτελούν και τον κανόνα.

Είναι δεδομένο ότι και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης «παίζουν παιχνίδια» και διαμορφώνουν συνειδήσεις στις χώρες τους. Ωστόσο, έχει επικρατήσει ένας άκρατος λαϊκισμός που στοχοποιεί την Ελλάδα προκαλώντας πολύ μεγαλύτερη ζημιά απ' ό,τι η ίδια η κρίση.

Βεβαίως και η χώρα έχει τεράστια προβλήματα να επιλύσει. Βεβαίως, οι ευθύνες για την κατάντια της χώρας βαρύνουν όλους τους Ελληνες. Είναι, όμως, αδιανόητο να «κουνάνε το δάχτυλο» ασταμάτητα λαοί που έχουν και οι ίδιοι τα προβλήματά τους, έχουν κάνει τα λάθη τους, έχουν προκαλέσει με τη συμπεριφορά τους ή την ιστορική τους διαδρομή. Και αυτό δεν αφορά μόνο τους Γερμανούς.

Η διεθνής ενημέρωση επέστρεψε στην εποχή που τα πρωτοσέλιδα με το υψωμένο δάκτυλο προς την Ελλάδα είχαν κάνει τον γύρο του κόσμου. Κάτι που ασφαλώς δεν συμβάλλει στην αντικειμενική ενημέρωση, ούτε προάγει τον διάλογο μεταξύ Αθήνας και δανειστών, αφού δημιουργείται ένα κλίμα έντονα εκβιαστικό και ταυτόχρονα σφόδρα επικριτικό για την ελληνική κοινωνία.

Είναι επομένως αδιανόητο οι διαπραγματεύσεις για την τύχη μιας χώρας να βασίζονται στον άκρατο λαϊκισμό αρθρογράφων που «πουλάνε» ή στοχευμένων δημοσιευμάτων που εδράζονται από συγκεκριμένους κύκλους.

Οπως άλλωστε γνωρίζουμε, «όποιος ελέγχει τα μέσα ενημέρωσης και την εικόνα, ελέγχει τον πολιτισμό». Και την πολιτική και την οικονομία θα προσθέταμε.