Σκληρά «παζάρια» για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό

Στις αρχές της εβδομάδας αναμένονται νέες διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς για τη μορφή που θα αποκτήσει ο εξωδικαστικός μηχανισμός διευθέτησης ληξιπρόθεσμων επιχειρηματικών οφειλών.



Σύμφωνα με πληροφορίες, Δευτέρα 28 ή Τρίτη 29 του μηνός οι δύο πλευρές, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και οι δανειστές θα είναι σε θέση να συζητήσουν τις προτάσεις τους για την επίλυση τριών προβλημάτων που εντοπίστηκαν το προηγούμενων διάστημα προκειμένου να προχωρήσει η κατάρτιση του σχετικού νομοσχεδίου από το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης.

Η πολιτική ηγεσία έχει κάνει λόγο για ουσιαστική σύγκλιση μεταξύ των δύο πλευρών στο νέο τρόπο της ταχείας αναδιάρθρωσης των ληξιπρόθεσμων επιχειρηματικών χρεών.

Ωστόσο, παραμένουν σε εκκρεμότητα ο τρόπος υπολογισμού των χρεών προς δημόσιο και τράπεζες με επιτόκιο, η τύχη των εγγυήσεων που έχουν δοθεί για δάνεια όταν αυτά θα «κουρεύονται« και οι φόροι που θα είναι δυνατόν να διαγράφονται.

Ταυτόχρονα και σύμφωνα με πληροφορίες, η ελληνική πλευρά δεν αποκλείεται να καταθέσει νέα πρόταση ως προς το κατώφλι συμμετοχής των ελεύθερων επαγγελματιών κι επιχειρήσεων που θα μπορούν να συμμετάσχουν στην εθελοντική διαδικασία αναδιάρθρωσης των χρεών προς το δημόσιο, τις τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία και λοιπούς προμηθευτές. Μέχρι τώρα έχει γίνει γνωστό ότι θα μπορούν να υποβάλουν πρόταση όσοι έχουν κύκλο εργασιών άνω των 50.000 ευρώ και εμπορική ιδιότητα.

Το συγκεκριμένο όριο προτάθηκε από τους θεσμούς. Πηγές αναφέρουν ότι τα αρμόδια υπουργεία αναμένεται να υποβάλλουν πρόταση με χαμηλότερο τζίρο, ίσως κοντά στα 20.000 με 30.000 ευρώ ώστε να αποκλειστούν όσο το δυνατό λιγότεροι ελεύθεροι επαγγελματίες και μικρές επιχειρήσεις.

Από τις έως τώρα διαπραγματεύσεις πέραν των τριών προαναφερόμενων εκκρεμοτήτων έχουν ανακύψει και οι διαφορετικές θέσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος μεταξύ των εμπλεκομένων στη διαδικασία. Για παράδειγμα στο «στρατόπεδο« των δανειστών το ΔΝΤ προτείνει τη διαγραφή όλων ανεξαιρέτως των χρεών προς το δημόσιο, ενώ η Κομισιόν εμφανίζεται πιο συγκρατημένη.

Αλλά και στην ελληνική ομάδα η γενική γραμματεία Δημοσίων Εσόδων επιμένει σε ιεράρχηση της διαγραφής των φόρων με κόκκινη γραμμή τους παρακρατούμενους φόρους, οι τράπεζες βάζουν το δικό τους όριο διαγραφής αφήνοντας εκτός το αρχικό κεφάλαιο του κόκκινου δανείου, ενώ το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης φέρεται να επιδιώκει πιο δραστικές αναδιάρθρωσης.

Σε σχέση με τα τρία αγκάθια... για την θέσπιση του εξωδικαστικού μηχανισμού οι πληροφορίες τα περιγράφουν ως εξής:

Ο τρόπος υπολογισμού των χρεών

Η ελληνική πλευρά έχει προτείνει τον καθορισμό ενός μέσο επιτοκίου (με όρους αγοράς) βάσει του οποίου θα υπολογίζονται με ακρίβεια τα χρέη των επιχειρήσεων που θα υπάγονται σε ρύθμιση. Οι μέχρι τώρα διαπραγματεύσεις έχουν αναδείξει ότι οι τράπεζες ακολουθούν διαφορετική διαδικασία για τον προσδιορισμό ενός «κόκκινου« δανείου: Κεφάλαιο, επιτόκιο, πανωτόκια και συνυπολογισμός τόκων υπερημερίας στο αρχικό κεφάλαιο (κεφαλαιοποίηση τόκων)

Άλλον τρόπο χρησιμοποιεί το δημόσιο: Αρχική οφειλή, πρόστιμα, προσαυξήσεις.

Έτσι, τα δύο είδη χρεών δεν μπορούν να συγκριθούν και επιπλέον δημόσιο και τράπεζες βάζουν από την πλευρά τους τις δικές τους «κόκκινες« γραμμές μέχρι ποιο σημείο θα φτάνει το κούρεμα. Για παράδειγμα το δημόσιο δεν συζητά για ΦΠΑ, ΦΜΥ αλλά και για αρχικό κεφάλαιο. Κάτι αντίστοιχο κάνουν και οι τράπεζες θέτοντας ως όριο το αρχικό κεφάλαιο έχοντας όμως σε αυτό συνυπολογίσει και τόκους.

Συνεπώς, για να είναι δίκαιη η διαδικασία η ελληνική πλευρά πρότεινε τον καθορισμό ενός μέσου επιτοκίου.

Η προσαρμογή των εγγυήσεων

Το δεύτερο αγκάθι έχει να κάνει με την τύχη των εγγυήσεων. Δηλαδή όταν θα διαγράφεται μέρος δανειακής οφειλής, εφόσον αυτή είχε εγγυήσεις ποια θα είναι η τύχη τους; Σύμφωνα με πληροφορίες, στο θέμα αυτό υπάρχουν ποικίλες ενστάσεις.

Ποιοι δημόσιοι φόροι θα κουρεύονται

Το μεγαλύτερο μέρος της διαπραγμάτευσης έχει αναλωθεί στις κατηγορίες φόρων που θα μπορούν και δεν θα μπορούν να κουρεύονται... Η ελληνική πλευρά ζητά κι επιμένει να εξαιρούνται από τη διαγραφή φόροι που έχουν παρακρατηθεί ενώ θα έπρεπε να αποδοθούν στο Δημόσιο. Τέτοιοι είναι ο ΦΠΑ, ο ΦΜΥ.

Η επίλυση αυτών των τριών εκκρεμοτήτων διερευνάται αυτές τις μέρες από τα τεχνικά κλιμάκια των δύο πλευρών τα οποία βρίσκονται σε διαρκή επικοινωνία.

Τα σημεία στα οποία έχουν συμφωνήσει οι δύο πλευρές είναι η τήρηση των ίσων αποστάσεων απέναντι στους πιστωτές σε ό,τι αφορά τον τρόπο διευθέτησης των οφειλών. Δηλαδή αν το 60% των πιστωτών αποφασίσει ότι απαιτείται «κούρεμα« χρέους το ίδιο ποσοστό θα ισχύει για τις οφειλές και προς το δημόσιο, και προς την τράπεζα και προς τα ασφαλιστικά ταμεία.

Επιπλέον θα υπάρχει ελάχιστη προστασία από καταδιωκτικά μέτρα σε βάρος των επιχειρήσεων που υπάγονται στον εξωδικαστικό μηχανισμό. Η διάρκεια της θα είναι δύο μήνες και αν χρειάζεται θα ανεβαίνει σταδιακά.