Ερευνητές και μηχανικοί του Tufts University και άλλων ερευνητικών ιδρυμάτων διαπίστωσαν πως η χορήγηση προγεστερόνης σε σημεία ακρωτηριασμού μπορεί να επιφέρει αναγέννηση άκρων σε ενήλικους βάτραχους που κανονικά δεν παρουσιάζουν δυνατότητες αναγέννησης - μια ανακάλυψη που αποτελεί σημαντικό βήμα για την κατανόηση του φαινομένου της αναγέννησης, και θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικές εξελίξεις ως προς την αντιμετώπιση τραυμάτων από ακρωτηριασμούς.
Οι ερευνητές ανέπτυξαν έναν «βιοαντιδραστήρα» που φοριέται και τον τοποθέτησαν στο σημείο του τραύματος, όπου χορηγούσε τοπικά προγεστερόνη για διάστημα 24 ωρών. Όπως διαπιστώθηκε, είχε επωφελή επίδραση διαρκείας όσον αφορά στην αναγέννηση των ιστών, επιτρέποντας στους βατράχους να αναγεννήσουν τα πίσω άκρα τους. Επίσης, η απλή 24ωρη έκθεση είχε ως αποτέλεσμα εννιά μήνες αλλαγών σε γονίδια και άλλους τομείς. Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Cell Reports, υποδεικνύει ότι η συγκεκριμένη συσκευή θα μπορούσε να αποτελέσει μοντέλο για τη συστηματική δοκιμή και χρήση θεραπευτικών «κοκτέιλ» και την «εισαγωγή» της αναγέννησης άκρων σε είδη που κανονικά δεν την έχουν.
Πολλά ζώα είναι ικανά να αναγεννούν κομμάτια τους, ενώ άλλα μπορούν να το κάνουν εν μέρει (σαύρες, καβούρια, τα ελάφια με τα κέρατά τους κ.α.). Στη μελέτη αυτή χρησιμοποιήθηκε ένας αφρικανικός βάτραχος (Xenopus laevis), που μπορεί να αναγεννά άκρα σε στάδια της νεαρής του ηλικίας, αλλά τη χάνει καθώς κινείται προς την ενηλικίωση.
Οι ερευνητές ανέπτυξαν έναν «βιοαντιδραστήρα» που φοριέται και τον τοποθέτησαν στο σημείο του τραύματος, όπου χορηγούσε τοπικά προγεστερόνη για διάστημα 24 ωρών. Όπως διαπιστώθηκε, είχε επωφελή επίδραση διαρκείας όσον αφορά στην αναγέννηση των ιστών, επιτρέποντας στους βατράχους να αναγεννήσουν τα πίσω άκρα τους. Επίσης, η απλή 24ωρη έκθεση είχε ως αποτέλεσμα εννιά μήνες αλλαγών σε γονίδια και άλλους τομείς. Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Cell Reports, υποδεικνύει ότι η συγκεκριμένη συσκευή θα μπορούσε να αποτελέσει μοντέλο για τη συστηματική δοκιμή και χρήση θεραπευτικών «κοκτέιλ» και την «εισαγωγή» της αναγέννησης άκρων σε είδη που κανονικά δεν την έχουν.
Πολλά ζώα είναι ικανά να αναγεννούν κομμάτια τους, ενώ άλλα μπορούν να το κάνουν εν μέρει (σαύρες, καβούρια, τα ελάφια με τα κέρατά τους κ.α.). Στη μελέτη αυτή χρησιμοποιήθηκε ένας αφρικανικός βάτραχος (Xenopus laevis), που μπορεί να αναγεννά άκρα σε στάδια της νεαρής του ηλικίας, αλλά τη χάνει καθώς κινείται προς την ενηλικίωση.
«Κοιτάξαμε την προγεστερόνη επειδή φάνηκε πολλά υποσχόμενη για την επιδιόρθωση και αναγέννηση νεύρων. Επίσης ρυθμίζει την αντίδραση του ανοσοποιητικού για να βοηθήσει τη θεραπεία και προκαλεί την αναγέννηση αιμοφόρων αγγείων και οστών» είπε η Σέλια Χερέρα- Ρίνκον, επικεφαλής συντάκτρια της μελέτης. «Η προγεστερόνη μπορεί επίσης να ρυθμίζει τη βιοηλεκτρική κατάσταση των κυττάρων, που προκαλείται από κύτταρα που περνούν ιόντα από τις εξωτερικές τους μεμβράνες- κάτι που είναι γνωστό πως καθοδηγεί την αναγέννηση και τον σχηματισμό “μοτίβων” σώματος» πρόσθεσε.
Ο «βιοαντιδραστήρας» που χορηγεί την προγεστερόνη αναπτύχθηκε στο εργαστήριο του Ντέιβιντ Κάπλαν. Η συσκευή περιέχει ένα υδροτζέλ με βάση πρωτεΐνες μεταξιού, που εφαρμόζεται απευθείας στο τραύμα. Μελλοντικά πειράματα θα διερευνήσουν επιπλέον παράγοντες που μπορούν να ενισχύσουν ή βελτιώσουν τις επιπτώσεις της προγεστερόνης.
