Συν Αθηνά και χείρα κίνει στην οικονομία

Ουκ ολίγες κυβερνήσεις από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ύστερα, πόνταραν στην... αμερικανική βοήθεια για τη λύση στα ελληνικά προβλήματα.



Πάντοτε υφαίνονταν σενάρια για στήριξη των ελληνικών θέσεων με διάφορα προβλήματα.

Υπήρχε στον ελληνικό λαό μια τάση αναζήτησης διεξόδων στο εξωτερικό, κυρίως στις ΗΠΑ και εσχάτως σε Κίνα, Ρωσία κ.λπ. Κανείς δεν ξεχνά ότι στην πρώτη νίκη του Μπιλ Κλίντον πολλοί Ελληνες είχαν βγει και πανηγύριζαν γιατί έγινε πλανητάρχης ένας «φιλέλληνας».

Ομοίως και στην παρούσα χρονική στιγμή, με την οικονομία να βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή, τα σενάρια και οι θεωρίες με «αμερικανικό χρώμα» έχουν ενταθεί.

Αλλοι πιστεύουν ότι μια νίκη της Χ. Κλίντον είναι ευεργετική για τις ελληνικές θέσεις. Αλλοι εκτιμούν ότι και ο Τραμπ μπορεί να πιέσει τους Ευρωπαίους για το πρόβλημα της Ελλάδας. Υπάρχουν και οι περισσότεροι που περιμένουν μετά βαΐων και κλάδων τον Μπάρακ Ομπάμα να έλθει στην Ελλάδα και να δώσει λύση για το χρέος, ασχέτως αν δεν θα είναι ουσιαστικά πρόεδρος αλλά «κουτσή» χήνα, όπως ονομάζεται ο απερχόμενος πλανητάρχης.

Πρόκειται για μια καθ’ όλα αποπροσανατολιστική αντιμετώπιση της κρίσης. Η λογική του από μηχανής Θεού που έρχεται από κάποια μακρινή χώρα και διασώζει την μονίμως κυνηγημένη άδικα Ελλάδα, έχει κάνει μεγάλη ζημιά.

Ασφαλώς και πρέπει να αναπτύσσονται διεθνείς συμμαχίες και η Ελλάδα να μην είναι απομονωμένη. Ομως, η σωτηρία από τα μνημόνια και η επιστροφή σε μια δημοσιονομική ισορροπία είναι πρωτίστως ελληνική υπόθεση. Της εκάστοτε κυβέρνησης, η οποία οφείλει να βρίσκει το κατάλληλο μείγμα οικονομικής πολιτικής, και των πολιτών δευτερευόντως, κυρίως εκείνων που δεν έχουν πληγεί από την κρίση κι επιμένουν να θεωρούν πως η χώρα βρίσκεται ακόμη στο 2008.

Συν Αθηνά και χείρα κίνει, έλεγαν οι αρχαίοι Ελληνες. Οι σύγχρονοι οφείλουν να κάνουν το καθήκον τους, να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους και τότε θα έλθει και η βοήθεια από το εξωτερικό, σίγουρα με καλύτερους όρους.