Ερευνητές υποστηριζόμενοι από τον Έλον Μασκ της Tesla και τον Σαμ Άλτμαν, επενδυτή της Σίλικον Βάλεϊ, ανέπτυξαν μια μέθοδο χρήσης λογισμικού για την εκπαίδευση ενός ρομποτικού χεριού (σχήματος αντίστοιχου του ανθρώπινου) ώστε να πραγματοποιεί νέες εργασίες- μια ανακάλυψη που θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για την πιο εύκολη και οικονομική εκπαίδευση των ρομπότ σε δραστηριότητες που είναι απλές για τους ανθρώπους.
Όπως αναφέρει το Reuters, ερευνητές της OpenAI, μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης με αντικείμενο την έρευνα πάνω στην τεχνητή νοημοσύνη που ιδρύθηκε το 2015, δήλωσαν τη Δευτέρα πως κατάφεραν να «διδάξουν» σε ένα ρομποτικό χέρι να περιστρέφει έναν χρωματιστό κύβο με γράμματα μέχρι η επιθυμητή πλευρά να είναι στραμμένη προς τα πάνω. Πρόκειται για μια απλή δουλειά- ωστόσο το επίτευγμα έγκειται στο πώς το χέρι απέκτησε τη δεξιότητα αυτή: Όλη η εκπαίδευση έγινε σε λογισμικό προσομοίωσης, και μετά η δεξιότητα μεταφέρθηκε εύκολα στον πραγματικό κόσμο.
Γενικότερα μιλώντας, ρομποτικά χέρια τέτοιου είδους (που θυμίζουν οπτικά τα χέρια του κινηματογραφικού «Εξολοθρευτή» της δεκαετίας του 1980) υπάρχουν εδώ και χρόνια διαθέσιμα στο εμπόριο, ωστόσο ο προγραμματισμός τους είναι δύσκολος. Οι μηχανικοί μπορούν να γράφουν ειδικό κώδικα για κάθε νέα δουλειά, ωστόσο αυτό απαιτεί νέα δαπανηρά προγράμματα- εναλλακτικά, τα ρομπότ μπορούν να εξοπλιστούν με λογισμικό που τους επιτρέπει να «μαθαίνουν» μέσω «φυσικής» εκπαίδευσης στον πραγματικό κόσμο. Αυτή η μέθοδος, από πλευράς της, απαιτεί μήνες ή χρόνια, και παρουσιάζει προβλήματα τα οποία ίσως να απαιτούν τη βοήθεια ανθρώπων. Η μείωση του χρονικού διαστήματος αυτού είναι στόχος ερευνητών εδών και πολλά χρόνια- μέσω προγραμμάτων που θα εγκαθίστανται σε υπολογιστές και θα αναλαμβάνουν την εκπαίδευση αυτή, ολοκληρώνοντάς την μέσα σε ώρες ή ημέρες, χωρίς ανθρώπινη βοήθεια.
Ο Κεν Γκόλντμπεργκ, καθηγητής ρομποτικής του University of California Berkeley που δεν συμμετείχε στην έρευνα της OpenAI αλλά την αξιολόγησε, έκανε λόγο για ένα «σημαντικό αποτέλεσμα» ως προς την επίτευξη αυτού του στόχου. «Αυτή είναι η ομορφιά του να έχεις πολλούς υπολογιστές να δουλεύουν σε αυτό. Δεν χρειάζεσαι ρομπότ. Απλά έχεις πολλές προσομοιώσεις».
Σημαντική εξέλιξη όσον αφορά στην έρευνα της OpenAI ήταν η μεταφορά της εκπαίδευσης αυτής (που έλαβε χώρα στο λογισμικό) στον πραγματικό κόσμο, ξεπερνώντας αυτό που οι ερευνητές χαρακτηρίζουν «χάσμα πραγματικότητας» (realith gap) ανάμεσα στην προσομοίωση και στις δραστηριότητες στον πραγματικό κόσμο. Επίσης, οι ερευνητές εισήγαγαν τυχαίο «θόρυβο» στην προσομοίωση, κάνοντας την αρκετά χαοτική έτσι ώστε να μην μπερδεύεται το ρομπότ εάν αντιμετωπίσει κάτι απρόσμενο στον πραγματικό κόσμο.
Όπως αναφέρει το Reuters, ερευνητές της OpenAI, μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης με αντικείμενο την έρευνα πάνω στην τεχνητή νοημοσύνη που ιδρύθηκε το 2015, δήλωσαν τη Δευτέρα πως κατάφεραν να «διδάξουν» σε ένα ρομποτικό χέρι να περιστρέφει έναν χρωματιστό κύβο με γράμματα μέχρι η επιθυμητή πλευρά να είναι στραμμένη προς τα πάνω. Πρόκειται για μια απλή δουλειά- ωστόσο το επίτευγμα έγκειται στο πώς το χέρι απέκτησε τη δεξιότητα αυτή: Όλη η εκπαίδευση έγινε σε λογισμικό προσομοίωσης, και μετά η δεξιότητα μεταφέρθηκε εύκολα στον πραγματικό κόσμο.
Γενικότερα μιλώντας, ρομποτικά χέρια τέτοιου είδους (που θυμίζουν οπτικά τα χέρια του κινηματογραφικού «Εξολοθρευτή» της δεκαετίας του 1980) υπάρχουν εδώ και χρόνια διαθέσιμα στο εμπόριο, ωστόσο ο προγραμματισμός τους είναι δύσκολος. Οι μηχανικοί μπορούν να γράφουν ειδικό κώδικα για κάθε νέα δουλειά, ωστόσο αυτό απαιτεί νέα δαπανηρά προγράμματα- εναλλακτικά, τα ρομπότ μπορούν να εξοπλιστούν με λογισμικό που τους επιτρέπει να «μαθαίνουν» μέσω «φυσικής» εκπαίδευσης στον πραγματικό κόσμο. Αυτή η μέθοδος, από πλευράς της, απαιτεί μήνες ή χρόνια, και παρουσιάζει προβλήματα τα οποία ίσως να απαιτούν τη βοήθεια ανθρώπων. Η μείωση του χρονικού διαστήματος αυτού είναι στόχος ερευνητών εδών και πολλά χρόνια- μέσω προγραμμάτων που θα εγκαθίστανται σε υπολογιστές και θα αναλαμβάνουν την εκπαίδευση αυτή, ολοκληρώνοντάς την μέσα σε ώρες ή ημέρες, χωρίς ανθρώπινη βοήθεια.
Ο Κεν Γκόλντμπεργκ, καθηγητής ρομποτικής του University of California Berkeley που δεν συμμετείχε στην έρευνα της OpenAI αλλά την αξιολόγησε, έκανε λόγο για ένα «σημαντικό αποτέλεσμα» ως προς την επίτευξη αυτού του στόχου. «Αυτή είναι η ομορφιά του να έχεις πολλούς υπολογιστές να δουλεύουν σε αυτό. Δεν χρειάζεσαι ρομπότ. Απλά έχεις πολλές προσομοιώσεις».
Σημαντική εξέλιξη όσον αφορά στην έρευνα της OpenAI ήταν η μεταφορά της εκπαίδευσης αυτής (που έλαβε χώρα στο λογισμικό) στον πραγματικό κόσμο, ξεπερνώντας αυτό που οι ερευνητές χαρακτηρίζουν «χάσμα πραγματικότητας» (realith gap) ανάμεσα στην προσομοίωση και στις δραστηριότητες στον πραγματικό κόσμο. Επίσης, οι ερευνητές εισήγαγαν τυχαίο «θόρυβο» στην προσομοίωση, κάνοντας την αρκετά χαοτική έτσι ώστε να μην μπερδεύεται το ρομπότ εάν αντιμετωπίσει κάτι απρόσμενο στον πραγματικό κόσμο.
