Συρρικνώνεται χρονικά η προσωρινή δικαστική προστασία και περιορίζεται η δυνατότητα καταχρηστικής διεκδίκησης της, με συνέπεια να ανοίγει ο δρόμος, για ταχύτερες απομακρύνσεις συμβασιούχων και όχι μόνο.
Μέσα από διαδικασίες-εξπρές θα κρίνονται στο εξής οι προσωρινές δικαστικές διαταγές και τα ασφαλιστικά μέτρα που αφορούν συμβασιούχους ή άλλου είδους εργαζόμενους στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα, ενώ με αντίστοιχους ταχύτατους ρυθμούς πρέπει να «τρέχει» και η ανάλογη προσωρινή δικαστική προστασία για άλλες υποθέσεις (π.χ. για χρηματικές απαιτήσεις, διαταγές πληρωμής, ακίνητα, οικογενειακές διαφορές κ.λπ.).
Δικαστική προστασία
Με νέα νομοθετική ρύθμιση (που τροποποιεί τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας) μπαίνει ουσιαστικά φρένο στο καθεστώς της μακρόχρονης δικαστικής προστασίας που μπορούσαν να πετύχουν κυρίως συμβασιούχοι, που παρά τη λήξη της εργασιακής σχέσης, κατόρθωναν να παραμένουν στις θέσεις τους για 1 - 2 χρόνια (ίσως και περισσότερο) μέσα από προσωρινές δικαστικές διαταγές και αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων. Ετσι, μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για συντομότερες απομακρύνσεις διά της δικαστικής οδού.
Πρόκειται για τη νομοθετική τροποποίηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΔΠολΔ) που επιχείρησε πρόσφατα ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Α. Μανιτάκης, με συνέπεια να ξεσπάσει έντονη διαμάχη με τον καθ' ύλην αρμόδιο για αλλαγή του ΚΠολΔ υπουργό Δικαιοσύνης Α. Ρουπακιώτη. Ο τελευταίος αντέδρασε αρνούμενος να υπογράψει ακραίες ρυθμίσεις που πρόβλεπαν ακόμα και την κατάργηση δικαστικών αποφάσεων (οι οποίες επικρίθηκαν ως αντισυνταγματικές από την Ενωση Δικαστών) με συνέπεια να «παγώσει» η διάταξη με παρέμβαση του πρωθυπουργού και αφού μεσολάβησαν δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών για το περιεχόμενο του νόμου και την απρόσμενη «κόντρα».
Στόχος της ρύθμισης, που ετοίμασε τώρα το υπουργείο Δικαιοσύνης και ενσωματώνεται σε νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης για να ψηφιστεί άμεσα, είναι να σταματήσει η καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος για προσωρινή δικαστική προστασία. Και αυτό γιατί έχουν εντοπιστεί πολλές περιπτώσεις προσωρινών διαταγών ή ασφαλιστικών μέτρων που δίνουν το δικαίωμα να παραμένει π.χ. ένας συμβασιούχους στη θέση του για πολύ καιρό χωρίς να εξετάζεται η ουσία της υπόθεσης, αφού η απόφαση για την κύρια αγωγή μπορεί να χρειαστεί 2 - 3 χρόνια. Αντίστοιχο πρόβλημα συναντάται και σε άλλου είδους υποθέσεις χρηματικών απαιτήσεων κ.λπ.
Μικρό διάστημα
Στο εξής η προσωρινή διαταγή (με την οποία π.χ. παραμένει ένας απολυμένος, συμβασιούχος κ.λπ. στη θέση του) θα κρατά για μικρό διάστημα, αφού τα ασφαλιστικά μέτρα πρέπει υποχρεωτικά να συζητούνται μέσα σε ένα μήνα από τότε που έγινε δεκτό το αίτημα και εκδόθηκε προσωρινή διαταγή.
Αναβολή της συζήτησης μπορεί να δοθεί μόνο για σπουδαίο λόγο που αφορά τον διάδικο, οπότε ορίζεται νέα δικάσιμος υποχρεωτικά μέσα σε ένα μήνα. Δεν επιτρέπεται να δοθεί αναβολή για κάποιον άλλο λόγο, γιατί τότε παύει αυτοδίκαια να ισχύει η προσωρινή διάταξη. Πάντως το δικαστήριο διατηρεί το δικαίωμα να κρίνει και σε αυτή την περίπτωση ότι πρέπει να παραταθεί η ισχύς και ο χρόνος προστασίας.
Οσον αφορά τις κύριες αγωγές, η νέα ρύθμιση προβλέπει ότι αν έχει διαταχθεί ασφαλιστικό μέτρο πριν από την κατάθεση της αγωγής, τότε ο δικαστής υποχρεώνεται να ορίσει στο διάδικο προθεσμία μικρότερο του ενός μήνα από την έκδοση των ασφαλιστικών μέτρων, μέσα στην οποία πρέπει να υποβληθεί η αγωγή. Η συζήτηση της αγωγής μπορεί να αναβληθεί μία μόνο φορά και η νέα συζήτηση γίνεται το πολύ μέσα σε δύο μήνες από την αρχική δικάσιμο. Δεύτερη αναβολή μπορεί να δοθεί μόνο για λόγους ανώτερης βίας (π.χ. σοβαρό πρόβλημα υγείας), αλλά και τότε η νέα δικάσιμος ορίζεται μέσα σε ένα μήνα το πολύ και η απόφαση για την αγωγή εκδίδεται μέσα σε δύο μήνες από τη συζήτηση εφόσον αφορά εργατική διαφορά και μέσα σε τρεις μήνες για άλλου είδους υπόθεση. Αν ο διάδικος δεν ασκήσει μέσα στην προθεσμία του ενός μήνα την κύρια αγωγή, τότε αίρεται αυτοδίκαια η ισχύς του ασφαλιστικού μέτρου, εκτός εάν πέτυχε εμπρόθεσμα την έκδοση προσωρινής διαταγής πληρωμής κ.λπ.