Ερευνητές του ΜΙΤ ανέπτυξαν μια «έξυπνη» και χαμηλού κόστους πάνα, εξοπλισμένη με αισθητήρα υγρασίας, η οποία ειδοποιεί τους γονείς του παιδιού (ή αυτούς που φροντίζουν το άτομο που τη φορά γενικότερα) πότε βρέχεται: Μόλις ο αισθητήρας ανιχνεύσει υγρασία, στέλνει ένα σήμα σε κοντινό δέκτη, που με τη σειρά του στέλνει ενημέρωση σε smartphone ή υπολογιστή.
Ο αισθητήρας αποτελείται από ένα RFID tag, που τοποθετείται κάτω από ένα στρώμα υπερ-απορροφητικού πολυμερούς- ενός είδους υδροτζέλ που χρησιμοποιείται στις πάνες για να απορροφά υγρασία. Όταν το υδροτζέλ αυτό βρέχεται, το υλικό επεκτείνεται και γίνεται ελαφρώς αγώγιμο- αρκετά για να ενεργοποιήσει το RFID tag ώστε να στείλει ένα ραδιοσήμα σε ένα δέκτη RFID σε απόσταση περίπου ενός μέτρου.
Όπως αναφέρει το ΜΙΤ News, οι ερευνητές υποστηρίζουν πως πρόκειται για την πρώτη φορά που το υδροτζέλ χρησιμοποιείται ως μια λειτουργική κεραία για τον εντοπισμό υγρασίας σε πάνες μέσω RFID. Όπως εκτιμούν, ο αισθητήρας κοστίζει ελάχιστα (κάτω από δύο cents), οπότε αποτελεί μια χαμηλού κόστους, αναλώσιμη εναλλακτική σε άλλες τεχνολογικές λύσεις «έξυπνης» πάνας.
Σε βάθος χρόνου οι «έξυπνες» πάνες θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται για την καταγραφή και τον εντοπισμό συγκεκριμένων προβλημάτων υγείας. Ο νέος αισθητήρας μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμος και σε προσωπικό που εργάζεται σε μονάδες νεογνών και φροντίζουν πολλά μωρά ταυτόχρονα.
Η Πανχουρί Σεν, ερευνήτρια του AutoID Laboratory του ΜΙΤ, οραματίζεται την ενσωμάτωση αυτού του αισθητήρα και σε πάνες για ενήλικες, που χρησιμοποιούνται από ασθενείς που είτε δεν αντιλαμβάνονται είτε ντρέπονται να παραδεχτούν πως χρειάζονται άλλαγμα.
«Οι πάνες δεν χρησιμοποιούνται μόνο για μωρά, αλλά και για πληθυσμούς ηλικιωμένων, ή ασθενείς που είναι κατάκοιτοι και δεν μπορούν να φροντίσουν τους εαυτούς τους» είπε η Σεν. «Θα ήταν βολικό σε τέτοιες περιπτώσεις ένας νοσοκόμος να ενημερώνεται πως ένας ασθενής, ειδικά σε ένα νοσοκομείο με πολλές κλίνες, χρειάζεται άλλαγμα».
Όπως πρόσθεσε άλλος ένας εκ των ερευνητών, ο Σάι Νιθίν Ρ. Κανταρέντι, αυτό θα βοηθούσε σημαντικά στην αποφυγή ερεθισμών, αλλά και μολύνσεων στην ουρογεννητική οδό- τόσο σε μωρά, όσο και σε ηλικιωμένους.
Ο αισθητήρας αποτελείται από ένα RFID tag, που τοποθετείται κάτω από ένα στρώμα υπερ-απορροφητικού πολυμερούς- ενός είδους υδροτζέλ που χρησιμοποιείται στις πάνες για να απορροφά υγρασία. Όταν το υδροτζέλ αυτό βρέχεται, το υλικό επεκτείνεται και γίνεται ελαφρώς αγώγιμο- αρκετά για να ενεργοποιήσει το RFID tag ώστε να στείλει ένα ραδιοσήμα σε ένα δέκτη RFID σε απόσταση περίπου ενός μέτρου.
Όπως αναφέρει το ΜΙΤ News, οι ερευνητές υποστηρίζουν πως πρόκειται για την πρώτη φορά που το υδροτζέλ χρησιμοποιείται ως μια λειτουργική κεραία για τον εντοπισμό υγρασίας σε πάνες μέσω RFID. Όπως εκτιμούν, ο αισθητήρας κοστίζει ελάχιστα (κάτω από δύο cents), οπότε αποτελεί μια χαμηλού κόστους, αναλώσιμη εναλλακτική σε άλλες τεχνολογικές λύσεις «έξυπνης» πάνας.
Σε βάθος χρόνου οι «έξυπνες» πάνες θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται για την καταγραφή και τον εντοπισμό συγκεκριμένων προβλημάτων υγείας. Ο νέος αισθητήρας μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμος και σε προσωπικό που εργάζεται σε μονάδες νεογνών και φροντίζουν πολλά μωρά ταυτόχρονα.
Η Πανχουρί Σεν, ερευνήτρια του AutoID Laboratory του ΜΙΤ, οραματίζεται την ενσωμάτωση αυτού του αισθητήρα και σε πάνες για ενήλικες, που χρησιμοποιούνται από ασθενείς που είτε δεν αντιλαμβάνονται είτε ντρέπονται να παραδεχτούν πως χρειάζονται άλλαγμα.
«Οι πάνες δεν χρησιμοποιούνται μόνο για μωρά, αλλά και για πληθυσμούς ηλικιωμένων, ή ασθενείς που είναι κατάκοιτοι και δεν μπορούν να φροντίσουν τους εαυτούς τους» είπε η Σεν. «Θα ήταν βολικό σε τέτοιες περιπτώσεις ένας νοσοκόμος να ενημερώνεται πως ένας ασθενής, ειδικά σε ένα νοσοκομείο με πολλές κλίνες, χρειάζεται άλλαγμα».
Όπως πρόσθεσε άλλος ένας εκ των ερευνητών, ο Σάι Νιθίν Ρ. Κανταρέντι, αυτό θα βοηθούσε σημαντικά στην αποφυγή ερεθισμών, αλλά και μολύνσεων στην ουρογεννητική οδό- τόσο σε μωρά, όσο και σε ηλικιωμένους.
