Τον κίνδυνο...κατάρρευσης αντιμετωπίζουν οι νέες οικοδομές για τις οποίες εκδίδονται άδειες δόμησης από 1η Ιανουαρίου.
Αυτή τη φορά ο λόγος είναι δεν είναι η οικονομική κρίση, αλλά η θέση σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου της απαίτησης μελέτης όλων των νέων κτηρίων ως σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης. Απαιτείται δηλαδή, οι νέες οικοδομές να είναι ενεργειακής κλάσης Α αντί Β, όπως ίσχυε παλαιότερα. Ως εκ τούτου, όπως εξηγούν παράγοντες της αγοράς, για κτήρια που δεν διαθέτουν οικοδομικές άδειες έως το τέλος του 2019, το κατασκευαστικό κόστος ενισχύεται κατά 15% έως και 60% σε ορισμένες περιπτώσεις.
Η τεχνική δυσκολία
Εκτός όμως, από το αυξημένο κόστος, που σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, είναι, σε μεγάλο βαθμό εύλογο λόγω της σημαντικής μείωσης του ενεργειακού αποτυπώματος ενός κτηρίου, έχουν ανακύψει, μη διαχειρίσιμες, τεχνικές δυσκολίες. Από το 2018, έχει τεθεί σε ισχύ ο νέος Κανονισμός Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων (ΚΕΝΑΚ) που κατήρτισε το ΤΕΕ το 2017. Ο ΚΕΝΑΚ προβλέπει ιδιαίτερα αυστηρές απαιτήσεις θερμομόνωσης και υψηλότατες αποδόσεις των συστημάτων ψύξης – θέρμανσης.
Οι συγκεκριμένες προδιαγραφές έγιναν ακόμη πιο αυστηρές από την 1η Ιανουαρίου-λόγω της απαίτησης κατάταξης των κτηρίων σε ενεργειακή κλάση Α – με αποτέλεσμα να απαιτείται ένα κτήριο να είναι ενεργειακά αυτόνομο, πραγματοποιώντας αυτοπαραγωγή ενέργειας. Για να επιτευχθεί η αυτοπαραγωγή σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι αρκετή η εγκατάσταση αντλίας θερμότητας, καθώς για να υπαχθεί ένα κτήριο στην κατηγορία Α είναι απαραίτητη η τοποθέτηση συστημάτων φωτοβολταϊκών ή ακόμη και μικρών ανεμογεννητριών, όπως εξηγούν μηχανικοί. Ωστόσο, ακόμη δεν έχει δημιουργηθεί θεσμικό πλαίσιο για την τοποθέτηση μικρών φωτοβολταϊκών εντός αστικού ιστού, ενώ η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών απαγορεύεται σε μεγάλο αριθμό προστατευόμενων περιοχών και οικισμών.
Ως αποτέλεσμα, μεγάλος αριθμός κτηρίων δεν είναι δυνατό να κατηγοριοποιηθεί ως κλάσης Α, όταν όμως, αυτό απαιτείται να αποτυπώνεται στην ενεργειακή μελέτη που κατατίθεται κατά την έγκριση της οικοδομικής άδειας. Κατ' επέκταση, όπως εξηγούν παράγοντες της αγοράς, μηχανικοί και ιδιοκτήτες είτε δεν προχωρούν στην έκδοση άδειας δόμησης είτε προχωρούν στην κατάρτιση των απαιτούμενων μελετών χωρίς να τις εφαρμόζουν. Σε αυτήν όμως, την περίπτωση, το ακίνητο θα θεωρηθεί ως αυθαίρετο σε πιθανό έλεγχο των ανεξάρτητων ελεγκτών μηχανικών. Γι' αυτό, πλέον, οι μηχανικοί ζητούν την αναστολή ισχύος της απαίτησης μελέτης όλων των νέων κτηρίων ως σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης τουλάχιστον μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Αυτή τη φορά ο λόγος είναι δεν είναι η οικονομική κρίση, αλλά η θέση σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου της απαίτησης μελέτης όλων των νέων κτηρίων ως σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης. Απαιτείται δηλαδή, οι νέες οικοδομές να είναι ενεργειακής κλάσης Α αντί Β, όπως ίσχυε παλαιότερα. Ως εκ τούτου, όπως εξηγούν παράγοντες της αγοράς, για κτήρια που δεν διαθέτουν οικοδομικές άδειες έως το τέλος του 2019, το κατασκευαστικό κόστος ενισχύεται κατά 15% έως και 60% σε ορισμένες περιπτώσεις.
Η τεχνική δυσκολία
Εκτός όμως, από το αυξημένο κόστος, που σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, είναι, σε μεγάλο βαθμό εύλογο λόγω της σημαντικής μείωσης του ενεργειακού αποτυπώματος ενός κτηρίου, έχουν ανακύψει, μη διαχειρίσιμες, τεχνικές δυσκολίες. Από το 2018, έχει τεθεί σε ισχύ ο νέος Κανονισμός Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων (ΚΕΝΑΚ) που κατήρτισε το ΤΕΕ το 2017. Ο ΚΕΝΑΚ προβλέπει ιδιαίτερα αυστηρές απαιτήσεις θερμομόνωσης και υψηλότατες αποδόσεις των συστημάτων ψύξης – θέρμανσης.
Οι συγκεκριμένες προδιαγραφές έγιναν ακόμη πιο αυστηρές από την 1η Ιανουαρίου-λόγω της απαίτησης κατάταξης των κτηρίων σε ενεργειακή κλάση Α – με αποτέλεσμα να απαιτείται ένα κτήριο να είναι ενεργειακά αυτόνομο, πραγματοποιώντας αυτοπαραγωγή ενέργειας. Για να επιτευχθεί η αυτοπαραγωγή σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι αρκετή η εγκατάσταση αντλίας θερμότητας, καθώς για να υπαχθεί ένα κτήριο στην κατηγορία Α είναι απαραίτητη η τοποθέτηση συστημάτων φωτοβολταϊκών ή ακόμη και μικρών ανεμογεννητριών, όπως εξηγούν μηχανικοί. Ωστόσο, ακόμη δεν έχει δημιουργηθεί θεσμικό πλαίσιο για την τοποθέτηση μικρών φωτοβολταϊκών εντός αστικού ιστού, ενώ η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών απαγορεύεται σε μεγάλο αριθμό προστατευόμενων περιοχών και οικισμών.
Ως αποτέλεσμα, μεγάλος αριθμός κτηρίων δεν είναι δυνατό να κατηγοριοποιηθεί ως κλάσης Α, όταν όμως, αυτό απαιτείται να αποτυπώνεται στην ενεργειακή μελέτη που κατατίθεται κατά την έγκριση της οικοδομικής άδειας. Κατ' επέκταση, όπως εξηγούν παράγοντες της αγοράς, μηχανικοί και ιδιοκτήτες είτε δεν προχωρούν στην έκδοση άδειας δόμησης είτε προχωρούν στην κατάρτιση των απαιτούμενων μελετών χωρίς να τις εφαρμόζουν. Σε αυτήν όμως, την περίπτωση, το ακίνητο θα θεωρηθεί ως αυθαίρετο σε πιθανό έλεγχο των ανεξάρτητων ελεγκτών μηχανικών. Γι' αυτό, πλέον, οι μηχανικοί ζητούν την αναστολή ισχύος της απαίτησης μελέτης όλων των νέων κτηρίων ως σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης τουλάχιστον μέχρι το τέλος της χρονιάς.
