Η παγκόσμια οικονομία θα συνεχίσει να κατεβάζει ταχύτητα το 2019 προειδοποιεί η Goldman Sachs, η οποία επισημαίνει ότι δεν είναι τόσο οι φτωχές επιδόσεις της ευρωπαϊκής οικονομίας, που ανησυχούν.
Το καμπανάκι είναι πιο ηχηρό για τις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη, για τις οποίες οι προκλήσεις θα πολλαπλασιαστούν πιθανότατα την επόμενη χρονιά. Ap;o to 2020 δε και μετά θα επιστρέφουν στο προσκήνιο, όπως εκτιμα και οι φόβοι για ύφεση.
Για τις ΗΠΑ η μεγάλη πρόκληση είναι η στροφή της FED σε περιοριστική νομισματική πολιτική. Υπολογίζεται ότι στα τέλη της επόμενης χρονιάς, όταν η ΕΚΤ θα έχει μόλις αρχίσει να αυξάνει τα δικά της επιτόκια από τα μηδενικά και αρνητικά επίπεδα, το βασικό αμερικανικό επιτόκιο θα είναι ήδη κοντά στο 3,5%. Την επιβράδυνση θα ανακόψει έως έναν βαθμό η διατήρηση της ανεργίας σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.
Για την Κίνα τα πράγματα είναι ακόμη πιο περίπλοκα. Επηρεάζεται- όπως στο σύνολό τους οι αναδυόμενες οικονομίες- από την αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων και την άνοδο του δολαρίου, αλλά και από την δική της προσπάθεια για μετάβαση σε ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο, που θα περιορίζει την εξάρτηση από τις εξαγωγές και θα αποτρέπει μία φούσκα στις αγορές πίστεως και στέγης. Η μεγάλη απειλή είναι πάντα βέβαια μία κλιμάκωση του εμπορικού πολέμου, αν και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πώς θα εξελιχθούν οι σχέσεις Πεκίνου- Ουάσιγκτον.
Υπό τις συνθήκες αυτές το παγκόσμιο ΑΕΠ αναμένεται να αναπτυχθεί με ρυθμούς 3,5% την επόμενη χρονιά, ύστερα από ανάπτυξη 3,8% φέτος. Από το 2020 οι πιθανότητες μίας παγκόσμιας ύφεσης «θα αυξάνονται ολοένα και περισσότερο, καθώς ολοένα και περισσότερες οικονομίες του ανεπτυγμένου κόσμου θα κατεβάζουν ταχύτητα και θα βλέπουν τις πιέσεις στην αγορά εργασίας να επιστρέφουν» επισημαίνει η Goldman Sachs.
Σημειώνεται ότι αρκετοί αναλυτές προειδοποιούν πως το 2021 θα μπορούσε να βρει ξανά την παγκόσμια οικονομία σε τροχιά συρρίκνωσης, καθώς το υψηλό κόστος δανεισμού, αλλά και μία κόπωση σε εταιρικά κέρδη και επενδύσεις θα λειτουργούν ως βαρίδι.
Το καμπανάκι είναι πιο ηχηρό για τις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη, για τις οποίες οι προκλήσεις θα πολλαπλασιαστούν πιθανότατα την επόμενη χρονιά. Ap;o to 2020 δε και μετά θα επιστρέφουν στο προσκήνιο, όπως εκτιμα και οι φόβοι για ύφεση.
Για τις ΗΠΑ η μεγάλη πρόκληση είναι η στροφή της FED σε περιοριστική νομισματική πολιτική. Υπολογίζεται ότι στα τέλη της επόμενης χρονιάς, όταν η ΕΚΤ θα έχει μόλις αρχίσει να αυξάνει τα δικά της επιτόκια από τα μηδενικά και αρνητικά επίπεδα, το βασικό αμερικανικό επιτόκιο θα είναι ήδη κοντά στο 3,5%. Την επιβράδυνση θα ανακόψει έως έναν βαθμό η διατήρηση της ανεργίας σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.
Για την Κίνα τα πράγματα είναι ακόμη πιο περίπλοκα. Επηρεάζεται- όπως στο σύνολό τους οι αναδυόμενες οικονομίες- από την αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων και την άνοδο του δολαρίου, αλλά και από την δική της προσπάθεια για μετάβαση σε ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο, που θα περιορίζει την εξάρτηση από τις εξαγωγές και θα αποτρέπει μία φούσκα στις αγορές πίστεως και στέγης. Η μεγάλη απειλή είναι πάντα βέβαια μία κλιμάκωση του εμπορικού πολέμου, αν και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πώς θα εξελιχθούν οι σχέσεις Πεκίνου- Ουάσιγκτον.
Υπό τις συνθήκες αυτές το παγκόσμιο ΑΕΠ αναμένεται να αναπτυχθεί με ρυθμούς 3,5% την επόμενη χρονιά, ύστερα από ανάπτυξη 3,8% φέτος. Από το 2020 οι πιθανότητες μίας παγκόσμιας ύφεσης «θα αυξάνονται ολοένα και περισσότερο, καθώς ολοένα και περισσότερες οικονομίες του ανεπτυγμένου κόσμου θα κατεβάζουν ταχύτητα και θα βλέπουν τις πιέσεις στην αγορά εργασίας να επιστρέφουν» επισημαίνει η Goldman Sachs.
Σημειώνεται ότι αρκετοί αναλυτές προειδοποιούν πως το 2021 θα μπορούσε να βρει ξανά την παγκόσμια οικονομία σε τροχιά συρρίκνωσης, καθώς το υψηλό κόστος δανεισμού, αλλά και μία κόπωση σε εταιρικά κέρδη και επενδύσεις θα λειτουργούν ως βαρίδι.
