Οι κρίσιμες ημερομηνίες για το μέλλον της Ευρώπης

Η Ευρώπη περνά από «συμπληγάδες πέτρες» και μέσα από αυτές καλείται και η χώρα μας να διατηρήσει την ταυτότητα και την κοινωνική της συνοχή



Οι εξελίξεις στην Ευρώπη αναμένονται ραγδαίες το επόμενο διάστημα μετά και την εκλογική ανατροπή και ανάδειξη στην προεδρία των ΗΠΑ, του Ντόναλντ Τραμπ.

Οι επόμενοι έξι μήνες θα είναι σίγουρα καθοριστικοί για το ύφος, το ήθος αλλά και την πολιτική που πρόκειται να ακολουθήσει η Ε.Ε. τόσο στην οικονομική και δημοσιονομική, όσο και στην εξωτερική της πολιτική που διαμορφώνει και τη φυσιογνωμία της στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Θα γίνει, άραγε, πιο ανοιχτή η Ε.Ε.; Θα επιχειρήσει μέσω διευρυμένων συμμαχιών να επουλώσει τις πληγές της οικονομικής κρίσης και ν’ αποτελέσει μια περισσότερο πολιτική Ένωση παρά οικονομική;

Μπορούν να συμβιβαστούν τα αντικρουόμενα συμφέροντα που υπάρχουν στους κόλπους της Ε.Ε. και συνδέονται με τον γεωπολιτικό ρόλο της Ένωσης;
Οι κρίσιμες ημερομηνίες για το μέλλον της Ευρώπης

Θα υπάρξει μία δίκαιη λύση για το προσφυγικό, με αναλογική κατανομή των βαρών σε πνεύμα αλληλεγγύης και υποστήριξης;

Μπορεί η Ελλάδα να λάβει μέτρα ελάφρυνσης του χρέους με τη σύμφωνη γνώμη της Γερμανίας και τη συμμετοχή του ΔΝΤ;

Όλα τα παραπάνω αποτελούν κομβικά ζητήματα, για τα οποία θα φανεί πού θα κατευθυνθούν τα πράγματα το επόμενο χρονικό διάστημα.

Πιο συγκεκριμένα, οι κρίσιμες ημερομηνίες που ακολουθούν είναι οι εξής:

4 Δεκεμβρίου: Δημοψήφισμα στην Ιταλία για συνταγματικές αλλαγές και προεδρικές εκλογές στην Αυστρία.

Ο Ματέο Ρέντσι, θέλοντας να απλοποιήσει το Σύνταγμα της χώρας του και να επιταχύνει τις διαδικασίες αποφάσεων υπέρ των μεταρρυθμίσεων, επιθυμεί να αποδυναμώσει τη Γερουσία, καθώς και τη δύναμη των περιφερειακών κυβερνήσεων. Αν κερδίσει στο δημοψήφισμα, τότε η Ιταλία θα γίνει πιο ευέλικτη και θα προχωρήσει ταχύτερα σε συγκεκριμένες αποφάσεις. Αν χάσει, τότε ο Ρέντσι έχει αφήσει να εννοηθεί ότι πιθανότατα θα παραιτηθεί προκηρύσσοντας πρόωρες εκλόγες, που μπορεί να δημιουργήσουν πολιτική αστάθεια στη γείτονα χώρα.

Την ίδια ημερομηνία, πραγματοποιούνται οι προεδρικές εκλογές στην Αυστρία με τους ακροδεξιούς να εμφανίζονται συσπειρωμένοι και αποφασισμένοι να καταλάβουν την εξουσία.

Αν συμβεί αυτό, τότε θα είναι η πρώτη φορά που μία δυτική χώρα στο στενό πυρήνα της Ε.Ε. διοικείται από ακροδεξιούς, τινάζοντας στον αέρα τον σχεδιασμό της Ε.Ε. για περισσότερη αλληλεγγύη κυρίως στο μεταναστευτικό, συσπειρώνοντας ταυτόχρονα και αντιδραστικές χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ.

5 Δεκεμβρίου: Τακτικό Eurogroup.

Στο συγκεκριμένο συμβούλιο θα τεθεί επί τάπητος η δεύτερη αξιολόγηση του 3ου Μνημονίου για την Ελλάδα. Αν η εισήγηση είναι θετική, τότε ενδεχόμενα να ανοίξει ο δρόμος τόσο για τα μέτρα ελάφρυνσης του δημοσίου χρέους τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, καθώς και τη συμμετοχή υπό όρους του ΔΝΤ στο πρόγραμμα.

Οι δεσμεύσεις τόσο των εταίρων όσο και της Ελλάδας στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, μπορεί να αποτελέσουν καταλύτη εξελίξεων στο να δημιουργηθεί ένα φιλικότερο κλίμα για τη χώρα όσον αφορά την προσέλκυση επενδύσεων, αλλά και την έξοδο στις διεθνείς αγορές.

20 Ιανουαρίου: Λήξη της θητείας Ομπάμα στον Λευκό Οίκο και έναρξη της νέας προεδρίας Τραμπ.

Είναι ενδιαφέρον κατά πόσο οι προεκλογικές και ακραίες εξαγγελίες του Ν.Τραμπ θα συνεχίσουν να ισχύουν και κατά την επίσημη προεδρία του, καθώς έτσι θα σηματοδοτήσουν μία άσχημη περίοδο εντάσεων με τον μουσουλμανικό κόσμο, που ενδέχεται να πυροδοτήσει νέα έκρηξη στο προσφυγικό, με θύματα την Ευρώπη και φυσικά την Ελλάδα ως πρώτη χώρα εισόδου.

Αναμένεται με ενδιαφέρον η εμπλοκή του Τραμπ στα ευρωπαϊκά θέματα και κατά πόσο θέλει να αποστασιοποιηθεί δίνοντας περισσότερο χώρο τόσο στη Γερμανία όσο και στη Ρωσία ή θα επιχειρήσει κάποιας μορφής συμβιβασμό διατηρώντας τα κεκτημένα συμφέροντα στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου.

15 Μαρτίου: Ολλανδικές εκλογές.

Άλλο ένα σημαντικό γεγονός, που μπορεί να δώσει ώθηση στις εξελίξεις, καθώς παρά την πρόθεση του κεντροδεξιού συνασπισμού να διεκδικήσει εκ νέου την εξουσία υπό τον Μ. Ρούτε, οι ακροδεξιοί και εδώ προελαύνουν και έχουν προηγηθεί αρκετές φορές στις δημοσκοπήσεις, με συνθήματα κλεισίματος των τζαμιών και απαγόρευσης του Κορανίου παντού.

Αν καταφέρει ένας ευρύς δημοκρατικός συνασπισμός να καταλάβει την εξουσία απέναντι στην ακροδεξιά, θα είναι ένα θετικό μήνυμα υπέρ της ομαλότητας στην Ευρώπη.

31 Μαρτίου το αργότερο: Ενεργοποίηση από τη Βρετανία του άρθρου 50 για την έξοδο από την ΕΕ.,. μέσα από μια εντεινόμενη πολιτική αβεβαιότητα και χωρίς να υπάρχει αυτή τη στιγμή σαφές σχέδιο από την κυβέρνηση της Τερέζας Μέι για το αν θα επιδιωχθεί η συμμετοχή στην ευρωπαϊκή ενωμένη αγορά ή όχι, σε αντάλλαγμα του ελέγχου των μεταναστών.

Αν επιλεγεί η τακτική του σκληρού Brexit, τότε θα αποδυναμωθεί περαιτέρω η συνοχή της Ε.Ε., καθώς αντίβαρο για μεγαλύτερη εσωτερική συνοχή δεν υπάρχει στον ορίζοντα από την Κομισιόν, προς το παρόν.

23 Απριλίου: Πρώτος γύρος προεδρικών εκλογών στη Γαλλία.

Η πτώση της δημοτικότητας του Φ.Ολάντ και η αδυναμία του να περιορίσει την ανεργία αλλά και να δώσει ώθηση στη γαλλική οικονομία, ιδίως με την έξαρση των τρομοκρατικών χτυπημάτων στο Παρίσι, έχει προκαλέσει σημαντική άνοδο στην ακροδεξιά υποψήφια Μαρί Λεπέν, που πιστεύει ότι μπορεί να επικρατήσει και να πάρει την Προεδρία.

Αν συμβεί αυτό, θα είναι μια ταφόπλακα για τη δημοκρατική Ευρώπη και θα αποτελέσει σίγουρα προθάλαμο γενικότερων εξελίξεων, μιας τάσης απομονωτισμού που θα απομακρύνει τους λαούς και τα κράτη και θα ταράξει τα θεμέλια των ευρωπαϊκών συνθηκών.

Με βάση τα παραπάνω, γίνεται κατανοητό ότι η Ευρώπη περνά από συμπληγάδες πέτρες και μέσα από αυτές καλείται και η χώρα μας να διατηρήσει την ταυτότητα και την κοινωνική της συνοχή.

Είναι ιστορικές οι στιγμές που θα ζήσει η Γηραιά Ήπειρος τους επόμενους μήνες, καθώς θα κριθεί κατά πόσο η Ε.Ε. θα διατηρήσει ζωντανό το ευρωπαϊκό της όραμα ή θα κινηθεί σε μια λογική πολλαπλών ταχυτήτων αν όχι μιας διάσπασης με απρόβλεπτες συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία.