Αρρωστημένο κλίμα

Ακόμη μία καταθλιπτική περίοδο περνά η ελληνική οικονομία και η κοινωνία.



Μια από τις πολλές των τελευταίων οκτώ ετών της κρίσης, των μνημονίων, των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές και των τελεσιγράφων.

Ενώ η χώρα θα έπρεπε τώρα να βρίσκεται σε φάση «απογείωσης», να γίνονται σημαντικές επενδύσεις σε όλους τους τομείς, κυρίως στον τουρισμό, τα ακίνητα, τις υποδομές, την ενέργεια, συνεχίζουμε να συντηρούμε ένα αρρωστημένο κλίμα που οδηγεί την Ελλάδα πολλά χρόνια πίσω.

Οι δανειστές εντείνουν τις πιέσεις τους όσο ο χρόνος λιγοστεύει. Η κυβέρνηση αντιστέκεται ή τουλάχιστον επιχειρεί να αποκρούσει σκληρά μέτρα. Η απαισιοδοξία στις τάξεις των πολιτών αυξάνεται και μαζί αυξάνεται ο ευρωσκεπτικισμός, η αναζήτηση υπευθύνων για όλα όσα συμβαίνουν.

Είναι πολύ εύκολο να βρεθεί ο φταίχτης. Ούτε το σαθρό πολιτικό σύστημα των τελευταίων 40 ετών, ούτε οι ευκαιρίες που είχε η χώρα και χάθηκαν εξαιτίας τραγικών λαθών, ούτε καν το διαλυμένο κράτος που αδυνατεί να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα.

Σε λίγο καιρό για όλα θα φταίει το ευρώ, η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Και θα ενισχύεται η τάση φυγής από το κοινό νόμισμα και η επιστροφή στη δραχμή.

Οποιος, όμως, έχει αμφιβολία για το τι θα συμβεί, ας διαβάσει την ανάλυση του ΣΕΒ για τις επιπτώσεις ενός Grexit. «Οποιος είναι φρενοβλαβής θα επιχειρήσει κάτι τέτοιο», λένε αναλυτές κι έχουν απόλυτο δίκιο. Η προοπτική διαγραφής του χρέους σε περίπτωση που βγούμε από το ευρώ είναι ακριβώς στην ίδια λογική του Αρτέμη Σώρρα ότι θα πληρώσει το χρέος με την περιουσία του.

Προκειμένου, λοιπόν, να μην ανοίξει η πόρτα του φρενοκομείου, είναι καιρός να σοβαρευτούμε όλοι. Πολιτικοί, κόμματα, πολίτες. Ο καιρός περνά, η χώρα βουλιάζει, υποθηκεύεται το μέλλον των επόμενων γενεών. Καιρός να σταματήσει ο κατήφορος.