Το πράσινο μίλι

Οι προβλέψεις της Κομισιόν αλλά και της Τράπεζας της Ελλάδος για την οικονομία είναι ιδιαίτερα αισιόδοξες.



Τόσο για τον ρυθμό ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια όσο και για τη δυνατότητα να επιτευχθούν οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Και αποτελούν και οι δύο εκθέσεις ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στους ακραίους της Ευρώπης και του ΔΝΤ.

Με μια προϋπόθεση. Δεν θα προσέφεραν καλές υπηρεσίες όσοι οχυρώνονταν πίσω από τις εκτιμήσεις για την πορεία της οικονομίας, όσοι δεν προχωρούσαν στις απαραίτητες αλλαγές που θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και πολλά χρόνια. Αλλωστε, χθες ο διοικητής της ΤτΕ, Γ. Στουρνάρας το είπε ξεκάθαρα: Ολες οι προβλέψεις προϋποθέτουν αφενός κλείσιμο της αξιολόγησης το ταχύτερο και αφετέρου αλλαγή του μείγματος της οικονομικής πολιτικής με μείωση των κρατικών δαπανών, ώστε να μπορέσει να υπάρξει και μείωση της φορολογίας.

Ο διοικητής είπε και κάτι ακόμη: Οτι έχουμε διανύσει τη μεγαλύτερη απόσταση για να βγούμε από την κρίση κι ότι μένει το τελευταίο μίλι. Ολοι ελπίζουν να μην είναι αυτό το «πράσινο μίλι» που κάνουν οι μελλοθάνατοι, όμως, για να μη συμβούν δυσάρεστες καταστάσεις απαιτούνται και δυσάρεστες αποφάσεις.

Σε μια διαπραγμάτευση ασφαλώς και θα υπάρξουν υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές. Η αλήθεια είναι ότι θα υπάρξουν και επώδυνα μέτρα, όμως, το βασικό είναι η μεγάλη εικόνα. Δηλαδή, να μη διακινδυνεύσουν κατακτήσεις δεκαετιών εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας και να εξέλθει η χώρα από τα μνημόνια το συντομότερο.

Υπάρχουν παράθυρα ευκαιρίας για μια οριστική ανάκαμψη της οικονομίας. Αλλά υπάρχουν και σοβαροί κίνδυνοι που προέρχονται κυρίως από την παρατεταμένη αβεβαιότητα που επικρατεί. Χρειάζονται, επομένως, άμεσες και χειρουργικές κινήσεις από την πλευρά της κυβέρνησης. Μπορεί να χάσει σε πολιτικό κόστος, αλλά σίγουρα θα κερδίσει μακροπρόθεσμα η χώρα. Εκτός κι αν για ακόμη μια φορά επικρατήσει το ατομικό, πολιτικό συμφέρον σε βάρος της πορείας προς το μέλλον.