Το φάντασμα του Προσφυγικού

Η Γερμανία εδώ και ένα και πλέον χρόνο δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα Προσφυγικών- Μεταναστευτικών Ροών από τότε που με πρωτοβουλία και συντονισμό της Αυστρίας και υπό την πίεση της Τετράδας του Βίζεγκραντ έκλεισε η Βαλκανική Οδός.



Τότε η Μέρκελ έμοιαζε να έχει τετραγωνίσει τον κύκλο: Προέβαλλε ως θέση αρχής τα ανοικτά σύνορα στους Πρόσφυγες και όταν το κόστος των αντιδράσεων κατέστη απαγορευτικό δεν είχε παρά να αποστασιοποιηθεί χλιαρά από τους εταίρους της στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη που την απήλλαξαν συμπτωματικά ή με παρασκηνιακή διαβούλευση από το κόστος μιας άτακτης αναδίπλωσης.

Την όποια εκλογική φθορά θα υποστεί η Καγκελάριος στις Εκλογές του Σεπτεμβρίου θα την προκαλέσει η επάνοδος στην ορθότητα, το όχι της αρχικής της επιλογής της για Ανοιχτά Σύνορα το φθινόπωρο του 2015 αλλά και η όποια παραβίαση των συμφωνηθέντων μεταξύ Ε.Ε- Τουρκίας για την διαχείριση των Προσφυγικών Ροών έστω και αν αυτές δεν θα αφορούν άμεσα την Γερμανία.

Μιας συμφωνίας που διαπραγματεύθηκε και συνυπέγραψε προσωπικά η Μέρκελ με τον τότε Πρωθυπουργό της Τουρκίας Νταβούτογλου τον Μάρτιο του 2016.

Γι αυτό ακριβώς το λόγο η Μέρκελ φθάνει μεθαύριο Πέμπτη στην Τουρκία, δίνοντας στον Ερντογάν την τρίτη ντε φάκτο νομιμοποίηση του αυταρχικού του εκτροχιασμού μετά το Πραξικόπημα καθώς προηγήθηκαν τον περασμένο Αύγουστο ο τότε Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν και το περασμένο Σάββατο η Πρωθυπουργός της Βρετανίας Μέι.

Η Καγκελάριος προφανώς έχει κατά νου ότι ο Ερντογάν μπορεί να μπει στον πειρασμό να παραβιάσει τα συμφωνηθέντα όχι γιατί η Ε.Ε δεν μπορεί να του δώσει την κατάργηση της βίζας ή να αυξήσει την οικονομική της συνεισφορά, όχι ως κίνηση πίεσης ή εκφοβισμού απέναντι στην Ελλάδα αλλά ως αντίδραση σε εξελίξεις στην Συρία και στην Μέση Ανατολή που δεν θα λαμβάνουν υπόψη τα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας αλλά κυρίως θα αποδομούν την ηγετική εικόνα του Πρόεδρου- Σουλτάνου.

Το προσφυγικό ήταν και είναι το κύριο χαρτί της Εναλλακτικής για την Γερμανία με τις αποφάσεις Τραμπ για τείχος με το Μεξικό και την απαγόρευση εισόδου προσφύγων και υπηκόων επτά μουσουλμανικών χωρών αλλά και τις επικρίσεις Φιγιόν για την αρχική πολιτική του Βερολίνου, να δημιουργούν επιπρόσθετο κόστος στους Χριστιανοδημοκράτες.

Δεν χρειάζεται να φθάσουν νέα κύματα προσφύγων στα σύνορα της Γερμανίας , αρκεί η εικόνα αυξημένων ροών στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου για να αυξηθεί ο διεμβόλισμός της εκλογικής βάσης της CDU-CSU από την Εναλλακτική.

Το ερώτημα που τίθεται είναι τι μπορεί να δώσει ως αντάλλαγμα η Μέρκελ στον Ερντογάν καθώς η ικανοποίηση της απαίτησης του για την παρεμπόδιση η απαγόρευση αντιπολιτευτικών δραστηριοτήτων από Τούρκους και Κούρδους στην Γερμανία είναι επιλογές απαγορευτικού κόστους.

Αν η Μέι μπορεί να διαπραγματευθεί με τον Ερντογάν σε διμερές μόνον επίπεδο η καγκελάριος έχει κάθε λόγο να αναζητήσει μαζί με τον Ερντογάν μια φόρμουλα ειδικής σχέσης Ε.Ε -Τουρκίας με την προοπτική αυτή να δίνει κίνητρο στην Αγκυρα να μην πάρει μονομερείς πρωτοβουλίες που θα είχαν εκλογικό κόστος για την Μέρκελ. Με τα σημερινά δεδομένα ότι και αν συμφωνήσουν Μέρκελ- Ερντογάν μεθαύριο Πέμπτη κινδυνεύει να παραμείνει στο επίπεδο διακήρυξης προθέσεων.

Μόνον όταν διαμορφωθούν οι νέες ισορροπίες ΗΠΑ-Τουρκίας και επηρεάσουν με τη σειρά τους τη σημερινή σύμπλευση Μόσχας , Αγκύρας και Τεχεράνης στην Συρία θα γίνει ξεκάθαρο σε ποιο βαθμό η σχέση του Ερντογάν με την Γερμανία είναι στο επίπεδο μιας ισόρροπης αλληλεξάρτησης ή μονομερώς ετεροβαρής με την τουρκική πλευρά να αυξάνει τις απαιτήσεις της.

Το κύριο επιχείρημα, το ισχυρό χαρτί της Μέρκελ ότι τα ανοιχτά σύνορα θα ξαναγίνουν στο μέλλον υποχρεωτική επιλογή καθώς η χώρα σε ορίζοντα εικοσαετίας θα καταγράψει δημογραφική κατάρρευση δεν προσφέρεται δυστυχώς για προεκλογική αξιοποίηση.

Με ποιο αντίτιμο;
Το ερώτημα που τίθεται είναι τι μπορεί να δώσει ως αντάλλαγμα η Μέρκελ στον Ερντογάν καθώς η ικανοποίηση της απαίτησης του για την παρεμπόδιση η απαγόρευση αντιπολιτευτικών δραστηριοτήτων από Τούρκους και Κούρδους στην Γερμανία είναι επιλογές απαγορευτικού κόστους.