Προ των πυλών μια «Ε.Ε. πολλών ταχυτήτων»

Κερδίζει διαρκώς έδαφος στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες η πρόταση η οποία αφορά στη συγκρότηση μιας «Ευρώπης πολλών ταχυτήτων», ως απάντησης στην πολυεπίπεδη κρίση που βιώνουν εδώ και καιρό τόσο η Ε.Ε. όσο και η Ευρωζώνη.



Υπενθυμίζεται ότι, τυπικά, η πατρότητα της ιδέας ανήκει στις «χώρες της Μπενελούξ» -δηλαδή, Ολλανδία, Βέλγιο και Λουξεμβούργο, που ήταν και τα τρία από τα έξη ιδρυτικά μέλη της ΕΟΚ- το ειδικό βάρος της όμως πολλαπλασιάστηκε από τη στιγμή που μπήκε στην ατζέντα της Γερμανίας και των δύο άλλων ισχυρών της Γηραιάς Ηπείρου, Γαλλίας και Ιταλίας.

Παρά δε το γεγονός ότι κανείς δεν έχει ανοίξει πλήρως τα χαρτιά του ούτε έχουν κατατεθεί λεπτομερείς προτάσεις για τις αλλαγές που απαιτούνται στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, η συζήτηση εντάθηκε μετά την άτυπη Σύνοδο Κορυφής που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στη Μάλτα. Εκεί όπου οι πάντες έδειξαν να συνειδητοποιούν αυτό που δήλωσε ο Ιταλός υπουργός που χειρίζεται τα ευρωπαϊκά θέματα, Σάντρο Γκότζι: «Είναι απατηλό να πιστεύει κανείς ότι σε μια Ένωση με 27 μέλη μπορούν να προχωρήσουν όλοι μαζί, με την ίδια ταχύτητα».

Οι εξελίξεις των τελευταίων ετών έδειξαν ότι «θα υπάρξει μια Ε.Ε. με διαφορετικές ταχύτητες, στο πλαίσιο της οποίας δεν θα παίρνουν οι πάντες εξίσου μέρος στα ίδια επίπεδα ολοκλήρωσης», όπως παραδέχθηκε και η Αγκελα Μέρκελ στην ίδια σύνοδο.

Πρέπει δε να σημειωθεί ότι ένα ακόμη αποφασιστικό βήμα φαίνεται πως σημειώθηκε προχθές, κατά την επίσκεψη της Μέρκελ στην Πολωνία. Εκεί, σύμφωνα με δημοσιεύματα γερμανικών ΜΜΕ, η καγκελάριος κατάφερε να αποσπάσει την καταρχήν συναίνεση της (υπερσυντηρητικής) κυβέρνησης της μεγαλύτερης χώρας της ανατολικής Ευρώπης και της αποκαλούμενης «Ομάδας του Βίζεγκραντ», παρά τις σοβαρές επιφυλάξεις που διατύπωσε η πρωθυπουργός της Μπεάτα Ζίντλο. Κάτι που σημαίνει, πρακτικά, ότι είναι ορατό πλέον το ενδεχόμενο να υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά στο σχέδιο αυτό -έστω και γενικόλογη- στην απόφαση που θα εγκρίνουν οι «27» κατά τη Σύνοδο Κορυφής που θα πραγματοποιηθεί για την επέτειο των 60 ετών από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης.

Και εδώ, βεβαίως, ο διάβολος θα κρύβεται στις λεπτομέρειες και στις διαπραγματεύσεις που θα ακολουθήσουν.

Εμπόριο και χωρίς τις ΗΠΑ

Εάν οι διαφωνίες με την κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ για τη σύναψη εμπορικής συμφωνίας ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ε.Ε. αποδειχθούν ανυπέρβλητες, τότε η Ευρώπη οφείλει να στραφεί προς άλλες χώρες και περιοχές του πλανήτη για να διασφαλίσει τα συμφέροντά της. «Βρισκόμαστε ήδη σε διαπραγματεύσεις με την Ιαπωνία, με την Ινδία, με την Αυστραλία και με την Mercosur (Λατ. Αμερική)», δήλωσε η Αγκελα Μέρκελ, διαμηνύοντας ουσιαστικά προς την Ουάσιγκτον ότι υπάρχουν κι αλλού... πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια, τουλάχιστον όσον αφορά στο εμπόριο. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι όλες οι χώρες στις οποίες αναφέρθηκε η Γερμανίδα καγκελάριος εμφανίζονται θιγμένες από τις αποφάσεις Τραμπ να επαναδιαπραγματευτεί τις εμπορικές συμφωνίες μαζί τους, όπως είναι η TPP.