Ελπίδες και κίνδυνοι της επόμενης ημέρας

Δεν χωρά καμιά αμφιβολία ότι μετά τις αποφάσεις του Eurogroup δημιουργείται ένα νέο οικονομικό και πολιτικό σκηνικό στη χώρα.



Αν θα είναι καλό ή όχι θα διαφανεί μέσα στους επόμενους έξι μήνες του 2016 όπου και θα κριθούν πολλά, τόσο ως προς την ανάκαμψη της οικονομίας όσο και σχετικά με την πολιτική σταθερότητα.

Η χώρα πήρε «ανάσα» και θα περάσει ένα εντελώς διαφορετικό καλοκαίρι σε σύγκριση με πέρυσι. Ούτε δράματα, ούτε δημοψηφίσματα, ούτε πολύωρες διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες και βεβαίως ούτε σενάρια για χρεοκοπίες και Grexit.

Από την άποψη αυτή πρόκειται για επιτυχία που πιστώνεται στην κυβέρνηση, η οποία έχει κάνει ολοκληρωτική στροφή στη λεγόμενη real politic. Μια επιτυχία, βεβαίως, που δεν μπορεί να γραφτεί με «χρυσά γράμματα» αφού τα μέτρα που ψηφίστηκαν είναι εξαιρετικά επώδυνα για μεγάλο μέρος του πληθυσμού κι όχι για τους... εύπορους, όπως κάποιοι αρέσκονται να υποστηρίζουν.

«Ανάσα» πήρε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία έχει πλέον αρκετό χρόνο για να ξεδιπλώσει το σχέδιό της για ανάκαμψη της οικονομίας, επιστροφή στην ανάπτυξη, βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη.

Αρκεί βεβαίως να αποφύγει τις «κακοτοπιές» εντός και εκτός Ελλάδας. Δηλαδή, τις νέες πιέσεις για μέτρα από τους δανειστές και τις δακρύβρεχτες τοποθετήσεις περί αντισυνταγματικότητας των μέτρων που μόλις πριν από μία εβδομάδα ψηφίστηκαν. Η κυβέρνηση πρέπει να κάνει «κτήμα» της το πρόγραμμα που αποδέχθηκε, έστω και με πόνο. Αν δεν το κάνει αυτό, δεν θα μπορέσει σε καμιά περίπτωση να πείσει τους πολίτες ότι υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ.

Ιδιαίτερα θετικό είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα περιμένει καλά νέα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η αποδοχή ξανά των ελληνικών ομολόγων αλλά και η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση του «πακέτου Γιούνκερ» μπορούν να φέρουν ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία και να βγει η χώρα από την ύφεση το β’ εξάμηνο του έτους.

Ομως, υπάρχουν και μεγάλες προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. Το πρώτο είναι η διατήρηση της πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας, ώστε να επανέλθει η εμπιστοσύνη των ξένων και να προωθηθούν μεγάλες επενδύσεις.

Το δεύτερο είναι η αντιμετώπιση της διαρκώς ογκούμενης λαϊκής δυσαρέσκειας. Τα προβλήματα είναι πολλά και δυσεπίλυτα και ο πρωθυπουργός καλείται να βρει τρόπους ανακούφισης του συνόλου των πολιτών, κι όχι μόνο του κομματικού του ακροατηρίου. Για παράδειγμα, η ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, η στήριξη της επιχειρηματικότητας, δεν είναι σε καμιά περίπτωση... υποχώρηση από τον «ταξικό αγώνα» στον οποίον αρέσκονται ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να αναφέρονται συχνά.

Η σημαντικότερη πρόκληση, ωστόσο, για την κυβέρνηση είναι οι φόβοι μιας στάσης πληρωμών από τους πολίτες που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν ακόμη και στις βασικές καθημερινές τους ανάγκες. Αν τα ταμεία του κράτους έχουν υστέρηση τους επόμενους μήνες, τότε θα ενεργοποιηθούν τα έκτακτα μέτρα του «κόφτη» που ασφαλώς θα προκαλέσουν σοβαρές αναταράξεις.

Υπάρχουν, επομένως, ευκαιρίες, ελπίδες, καλά νέα για την Ελλάδα. Αλλά υπάρχουν και σοβαροί κίνδυνοι που αν δεν αντιμετωπιστούν μπορεί να πισωγυρίσουν τη χώρα. Κι αυτό δεν το επιθυμεί κανείς, έπειτα από μια επταετία βαθιάς κρίσης.