Αν υπάρχει πιο χαρακτηριστικός τίτλος για τα όσα αποφασίστηκαν στο Eurogroup για την Ελλάδα είναι αυτός των FT που βασίζεται σε σχόλιο κοινοτικού αξιωματούχου: «Κλωτσήσαμε το τενεκεδάκι παρακάτω».
Για ακόμη μια φορά η Ευρώπη επιβεβαίωσε τον... εαυτό της. Είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι στις Βρυξέλλες κυριαρχούν οι συμβιβασμοί, η αναβλητικότητα, οι διπλωματικές διατυπώσεις των συμφωνιών που απλά μεταθέτουν το πρόβλημα για αργότερα. Αυτό ακριβώς έγινε και στο Eurogroup για ένα μείζον θέμα όπως το ελληνικό χρέος. Επικράτησε η διπλωματία, όπως αυτή εκφράζεται κατά κύριο λόγο από το Βερολίνο. Ο Β. Σόιμπλε είναι μετρ των συμβιβασμών, όπου όμως ισχύει αυτό που είπε κάποτε ο Γκάρι Λίνεκερ για το ποδόσφαιρο που παίζουν 90 ή 120 λεπτά, αλλά στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί.
Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα έχει μια χρυσή ευκαιρία να αποδείξει ότι έκανε τη μεγάλη στροφή στον ρεαλισμό. Τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να επιβεβαιώσει την απόφαση του πολιτικού συστήματος και των πολιτών ότι μόνο η δημοσιονομική πειθαρχία κι όχι η ανεξέλεγκτη σπατάλη, θα βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια.
Αρκεί, βεβαίως, να προχωρήσει και σε όσες μεταρρυθμίσεις αναβάλλει εδώ και πολλές δεκαετίες. Αυτή την ευκαιρία δεν μπορεί η χώρα να την σπαταλήσει σε μίζερες αναλύσεις ή σε μεμψιμοιρίες για το τι θα μπορούσε να χάσει ή τι να κερδίσει. Η κυβέρνηση πρέπει να «χτίσει» πάνω στα καλά της συμφωνίας, για να διορθώσει τις «γκρίζες» ζώνες της.
Τίποτε δεν έχει τελειώσει, πολλά δύσκολα έπονται. Ομως, η άρση της αβεβαιότητας για την οικονομία σημαίνει και το τέλος των σχεδίων που προωθούσαν οι «σκληροί» της Ευρώπης για χρεοκοπία και Grexit. To πολιτικό προσωπικό πρέπει πλέον να εργαστεί σκληρά, τουλάχιστον μέχρι το 2018 όπου θα κριθεί οριστικά η υπόθεση του χρέους. Πρέπει να δουλέψει πάνω στη συμφωνία που ψήφισε με ιστορική πλειοψηφία η ελληνική Βουλή πέρυσι το καλοκαίρι. Περιθώρια για «διορθώσεις» στα λάθη και στις κακές επιλογές υπάρχουν.
Δεν υπάρχει, όμως, κανένα περιθώριο για πισωγυρίσματα.